Rozdział 5 - Czas pracy. - Prawa i obowiązki pracowników państwowej jednostki organizacyjnej "Polska Poczta, Telegraf i Telefon".

Dziennik Ustaw

Dz.U.1986.43.209

Akt utracił moc

Wersja od: 2 czerwca 1998 r.

Rozdział  5.

Czas pracy.

§ 33. Czas pracy pracowników zatrudnionych:

1) w jednostkach organizacyjnych PPTT podległych bezpośrednio Ministrowi Łączności,

2) na stanowiskach kierowniczych i samodzielnych w jednostkach organizacyjnych podległych bezpośrednio dyrektorom okręgów poczty i telekomunikacji oraz w komórkach funkcjonalnych tych jednostek,

3) w laboratoriach poczty i telekomunikacji,

4) na specjalistycznych stanowiskach oraz w określonych służbach eksploatacji pocztowej i technicznej,

5) w jednostkach radiokomunikacji,

6) w ruchu telekomunikacyjnym na stanowiskach pomocniczych

- wynosi średnio 40 godzin na tydzień.

§  34.

1. Czas pracy pracowników:

1) bezpośredniej obsługi ruchu telekomunikacyjnego,

2) bezpośredniej obsługi ruchu radiokomunikacji stałej lądowej i morskiej,

3) wykonujących pracę w obiektach radiokomunikacyjnych w warunkach szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia wynosi:

a) 42 godziny w 6-dniowym tygodniu pracy,

b) 35 godzin w 5-dniowym tygodniu pracy.

2. Pracownicy, o których mowa w ust. 1, mogą być również zatrudniani w systemie równoważnych norm czasu pracy na zasadach określonych w § 38-41 oraz 43.

3. Czas pracy pracowników służb kablowych, zatrudnionych bezpośrednio przy konserwacji, remontach i budowie telekomunikacyjnych linii kablowych, wynosi:

1) 41 godzin w 6-dniowym tygodniu pracy,

2) 35 godzin w 5-dniowym tygodniu pracy.

4. Czas pracy pracowników zatrudnionych w jednostkach poligraficznych w warunkach uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia wynosi:

1) 40 godzin w 6-dniowym tygodniu pracy,

2) 35 godzin w 5-dniowym tygodniu pracy.

5. Czas pracy pracowników stale zatrudnionych w specjalnych obiektach telekomunikacyjnych - schronowych i obiektach (pomieszczeniach) całkowicie zagłębionych - przy obsłudze, konserwacji, remontach i rozbudowie urządzeń telekomunikacyjnych oraz pracowników stale zatrudnionych w specjalnych obiektach radiokomunikacyjnych całkowicie zagłębionych wynosi:

1) 36 godzin w 6-dniowym tygodniu pracy,

2) 30 godzin w 5-dniowym tygodniu pracy.

6. Pracownicy objęci skróconym czasem pracy z tytułu zatrudnienia w warunkach szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia mogą korzystać z dodatkowych dni wolnych od pracy na zasadach i w trybie ustalonych odrębnymi przepisami.

7. Niedopuszczalne jest przedłużanie pracownikom czasu pracy - w okresie stosowania skróconego czasu pracy - ponad średni tygodniowy wymiar czasu pracy wynikający w ciągu roku z norm określonych w ust. 1-5, z uwzględnieniem ust. 8.

8. W szczególnie uzasadnionych przypadkach Minister Łączności w porozumieniu z Ministrem Pracy, Płac i Spraw Socjalnych może wyrazić zgodę na odstąpienie - na okres przejściowy - od zasady ujętej w ust. 7 w odniesieniu do pracowników, o których mowa w ust. 1.

§ 35. Za pracę w wymiarze do 8 godzin na dobę i 42 godziny na tydzień nie przysługuje dodatek z tytułu pracy w godzinach nadliczbowych.

§  36.

1. Do normy czasu pracy wlicza się:

1) przerwę na wypoczynek i spożycie posiłku przy pracy trwającej co najmniej 6 godzin:

a) pracownikom ruchu telefonicznego i telegraficznego, służby okienkowej oraz maszynistkom zatrudnionym w halach maszyn - 30 minut,

b) pracownikom pozostałych służb - 15 minut,

2) czas przejazdu ze stałego miejsca pracy w celu objęcia służby ambulansowej lub konwojowej oraz czas powrotu do stałego miejsca pracy po zakończeniu służby ambulansowej lub konwojowej,

3) czas faktycznej przerwy w pracy - nie więcej jednak niż 3 godziny - poza stałym miejscem pracy, jeżeli pracownikowi służby ambulansowej i konwojowej nie zapewniono kwatery wypoczynkowej,

4) czas przejazdów zorganizowanych przez zakład pracy - dla pracowników zatrudnionych przy pracach wykonywanych poza siedzibą zakładu pracy - na zasadach określonych przez Ministra Łączności.

2. Minister Łączności, w razie stwierdzenia stałego występowania szkodliwego dla zdrowia przekroczenia najwyższej dopuszczalnej wartości natężenia hałasu w pomieszczeniach eksploatacyjnych, może ustalić dla zatrudnionych tam pracowników dłuższy wymiar przerwy na wypoczynek - na okres do czasu usunięcia tego przekroczenia.

§  37.

1. W niedziele i święta jest dozwolone zatrudnianie pracowników dla zapewnienia ciągłości ruchu pocztowego, telekomunikacyjnego i radiokomunikacyjnego oraz pracy urządzeń.

2. Przepis ust. 1 dotyczy także dozorców budynków i palaczy centralnego ogrzewania.

3. Na stanowiskach, na których praca odbywa się również w niedzielę, zakład pracy jest obowiązany zapewnić pracownikowi inny dzień wolny w tygodniu, z tym że raz na trzy tygodnie pracownik powinien korzystać z niedzieli wolnej od pracy. Zasada udzielania co trzeciej niedzieli wolnej od pracy nie dotyczy pracowników zatrudnionych w czterobrygadowej organizacji pracy.

4. Jeżeli zakład pracy nie zapewnił pracownikowi wolnej niedzieli raz na 3 tygodnie - udzielając mu z tego tytułu innego dnia wolnego od pracy - pracownikowi przysługuje za pracę w tę niedzielę dodatek w wysokości 200% stawki godzinowej wynikającej z najniższego wynagrodzenia obowiązującego w jednostkach gospodarki uspołecznionej w dniu 1 stycznia danego roku.

5. W przypadkach szczególnych, uzasadnionych warunkami terenowymi i atmosferycznymi, pracownicy zatrudnieni w obiektach radiokomunikacyjnych, do których dojazd jest utrudniony, mogą - za zgodą kierownika zakładu pracy - przebywać w tych obiektach, nie dłużej jednak niż 7 dni. W razie całodobowego przebywania pracownika w obiekcie radiokomunikacyjnym, należy zapewnić mu odpowiedni wypoczynek nie wliczany do czasu pracy - poza przerwą, o której mowa w § 36 ust. 1 pkt 1. Czas trwania wypoczynku określa kierownik zakładu pracy.

§  38.

1. Do pracowników zatrudnionych na określonych odrębnymi przepisami stanowiskach, na których praca jest wykonywana przez całą dobę lub co najmniej przez dwie zmiany, w tym również w niedziele i święta, kierownicy zakładów pracy mogą zastosować równoważne normy czasu pracy.

2. W ramach równoważnych norm czasu pracy czas pracy w niektórych dniach jest wyrównywany skróconym czasem pracy w innych dniach lub dniami wolnymi od pracy, przy zachowaniu warunku, iż dobowa norma czasu pracy nie będzie przekraczać:

1) 12 godzin w stosunku do pracowników:

a) zatrudnionych w służbach technicznych,

b) zatrudnionych w obiektach radiokomunikacyjnych, a w przypadkach uzasadnionych cyklem pracy emitowanego programu radiowo-telewizyjnego - 13 godzin,

c) zatrudnionych w służbie ambulansowej i konwojowej oraz na jej zapleczu, a w przypadkach uzasadnionych rozkładem jazdy pociągów i warunkami techniczno-ruchowymi stacji wyjściowej i zwrotnej - 16 godzin;

2) 10 godzin w stosunku do pozostałych pracowników zatrudnionych w systemie równoważnych norm czasu pracy.

3. Okresem rozliczeniowym czasu pracy pracowników zatrudnionych w systemie równoważnych norm czasu pracy jest okres ustalony w regulaminie pracy, nie dłuższy jednak niż 13 tygodni.

§  39.

1. Równoważne normy czasu pracy stosuje się na podstawie ustalonych harmonogramów pracy, określających dla pracowników dni i godziny pracy oraz dni wolne od pracy.

2. Do czasu pracy pracowników zatrudnionych w równoważnych normach czasu pracy wlicza się godziny przepracowane w ramach harmonogramu pracy.

3. Godziny przepracowane poza harmonogramem pracy wlicza się do czasu pracy, jeżeli:

1) zostały przepracowane na polecenie kierownika jednostki organizacyjnej lub upoważnionego przez niego pracownika albo

2) praca poza harmonogramem nastąpiła wskutek nieprzewidzianych i nie dających się uniknąć okoliczności stwierdzonych przez kierownika właściwej jednostki organizacyjnej.

4. Norma czasu pracy ustalona na okres rozliczeniowy ulega zmniejszeniu w razie usprawiedliwionej nieobecności pracownika o taką liczbę godzin, jaką pracownik zgodnie z harmonogramem miał przepracować w dniach tej nieobecności.

§ 40. Po każdym okresie pracy w systemie równoważnych norm czasu pracy, trwającym co najmniej 7 godzin bez przerwy, następuje okres wypoczynku, w którym pracownik jest wolny od pracy. Odpoczynek ten wynosi:

1) w miejscu zamieszkania pracownika - co najmniej 10 godzin od zakończenia pracy do ponownego podjęcia pracy,

2) poza miejscem zamieszkania pracowników służby ambulansowej i konwojowej - co najmniej 3 godziny.

§ 41. Za pracę w godzinach nadliczbowych pracownikowi przysługuje, oprócz normalnego wynagrodzenia, wynagrodzenie dodatkowe w wysokości określonej odrębnymi przepisami.

§  42.

1. W służbach ekspedycyjno-rozdzielczej i przeładunkowej, pracujących w ruchu ciągłym, może być stosowana czterobrygadowa organizacja pracy, w której czas pracy nie przekracza 12 godzin na dobę i przeciętnie w przyjętym okresie rozliczeniowym jest krótszy niż 42 godziny na tydzień, wynosi jednak co najmniej średnio 40 godzin tygodniowo, z uwzględnieniem § 35.

2. Praca w granicach norm, o których mowa w ust. 1, nie jest pracą w godzinach nadliczbowych.

§ 43. Minister Łączności ustali:

1) wykaz stanowisk i grup pracowniczych, dla których wprowadzono skrócony wymiar czasu pracy,

2) wykaz służb i stanowisk pracy, na których mogą być wprowadzone równoważne normy czasu pracy,

3) wysokość wynagrodzeń dodatkowych za pracę w godzinach nadliczbowych w systemie równoważnych norm czasu pracy.