Rozdział 7 - Szczególne uprawnienia emerytalne funkcjonariuszy celnych mianowanych. - Prawa i obowiązki pracowników organów administracji celnej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1978.24.111

Akt utracił moc

Wersja od: 10 października 1978 r.

Rozdział  7

Szczególne uprawnienia emerytalne funkcjonariuszy celnych mianowanych.

§ 38. Funkcjonariuszowi celnemu przysługuje prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki:

1) w okresie zatrudnienia w organach administracji celnej osiągnął wiek: mężczyzna sześćdziesiąt lat, kobieta pięćdziesiąt pięć,

2) pozostawał w zatrudnieniu przez okres wynoszący dla mężczyzny co najmniej dwadzieścia pięć lat, a dla kobiety co najmniej dwadzieścia lat, w tym co najmniej piętnaście lat w organach administracji celnej.

§  39.

1. Emeryturę przysługującą funkcjonariuszowi celnemu na podstawie przepisów o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin podwyższa się o 15% z tytułu zatrudnienia przez okres co najmniej piętnastu lat w organach administracji celnej.

2. Rentę inwalidzką przysługującą funkcjonariuszowi celnemu na podstawie przepisów o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin podwyższa się o 15% z tytułu zatrudnienia w organach administracji celnej przez okres co najmniej pięciu lat bezpośrednio przed powstaniem inwalidztwa. Okres ten nie jest wymagany, jeżeli inwalidztwo powstało na skutek wypadku przy pracy albo choroby zawodowej.

§ 40. Podwyżki, o których mowa w § 39, oblicza się od emerytury lub renty inwalidzkiej bez jakichkolwiek dodatków do tej emerytury lub renty inwalidzkiej.

§ 41. Uprawnień do podwyższenia emerytury lub renty inwalidzkiej nie nabywa, a nabyte traci funkcjonariusz celny, z którym stosunek pracy został rozwiązany z powodu porzucenia pracy lub wymierzenia kary dyscyplinarnej zwolnienia dyscyplinarnego z pracy albo z powodu skazania prawomocnym wyrokiem sądu na karę dodatkową pozbawienia praw publicznych.