Rozdział 5 - Zmiana i rozwiązanie stosunku pracy funkcjonariuszy celnych mianowanych. - Prawa i obowiązki pracowników organów administracji celnej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1978.24.111

Akt utracił moc
Wersja od: 10 października 1978 r.

Rozdział  5

Zmiana i rozwiązanie stosunku pracy funkcjonariuszy celnych mianowanych.

§  23.
1.
Funkcjonariusza celnego można za jego zgodą przenieść na inne stanowisko służbowe lub na stanowisko służbowe w innej miejscowości.
2.
W uzasadnionych wypadkach funkcjonariusza celnego można przenieść bez jego zgody na równorzędne stanowisko służbowe w dotychczasowej miejscowości pełnienia służby, jak również na takie samo lub równorzędne stanowisko w innej miejscowości.
3.
Przeniesienie do innej miejscowości z urzędu wymaga zapewnienia funkcjonariuszowi celnemu mieszkania odpowiedniego do jego stanu rodzinnego.
4.
Świadczenia z tytułu przeniesienia do innej miejscowości oraz zasady ich przyznawania regulują odrębne przepisy.
§  24.
1.
W wypadkach uzasadnionych potrzebami służby funkcjonariusz celny może być skierowany do pracy na takie samo lub inne stanowisko służbowe, w tym samym albo innym organie administracji celnej, w tej samej lub innej miejscowości - na okres nie przekraczający sześciu miesięcy w ciągu roku kalendarzowego.
2.
Funkcjonariuszowi celnemu, któremu w wypadkach określonych w ust. 1 powierzono pełnienie obowiązków na wyższym stanowisku służbowym, przysługuje w czasie pełnienia tych obowiązków wynagrodzenie nie niższe od najniższego wynagrodzenia przewidzianego dla tego stanowiska.
3.
Wynagrodzenie funkcjonariusza celnego, któremu w wypadkach określonych w ust. 1 powierzono pełnienie obowiązków na niższym stanowisku służbowym, nie ulega zmianie.
4.
Funkcjonariuszowi celnemu skierowanemu do pracy w innej miejscowości przysługują diety i inne należności na zasadach stosowanych przy podróżach służbowych na obszarze kraju.
§  25.
Przeniesienie do innej miejscowości lub skierowanie do pracy w innej miejscowości kobiety w ciąży lub kobiety opiekującej się dzieckiem w wieku do lat piętnastu nie może nastąpić bez jej zgody.
§  26.
1.
Funkcjonariusza celnego przenosi się na bezpośrednio niższe stanowisko służbowe w razie wymierzenia kary dyscyplinarnej przeniesienia na bezpośrednio niższe stanowisko.
2.
Funkcjonariusz celny może być przeniesiony na niższe stanowisko służbowe w razie:
1)
orzeczenia przez właściwą komisję lekarską do spraw inwalidztwa i zatrudnienia trwałej niezdolności do pełnienia obowiązków służbowych na zajmowanym stanowisku, jeżeli nie ma możliwości mianowania go na stanowisko równorzędne,
2)
nieprzydatności na zajmowanym stanowisku, stwierdzonej w okresowej ocenie kwalifikacyjnej,
3)
niewywiązywania się z obowiązków służbowych na zajmowanym stanowisku, stwierdzonego w dwóch kolejnych okresowych ocenach kwalifikacyjnych,
4)
likwidacji zajmowanego stanowiska służbowego, jeżeli nie ma możliwości mianowania funkcjonariusza celnego na równorzędne stanowisko.
3.
Funkcjonariusza celnego na jego prośbę można przenieść na niższe stanowisko służbowe.
4.
Funkcjonariusz celny przeniesiony w wypadkach określonych w ust. 2 pkt 1 i 4 na inne stanowisko służbowe, na którym przewidziane jest wynagrodzenie niższe od pobieranego na poprzednio zajmowanym, zachowuje dotychczasowe wynagrodzenie zasadnicze wraz z dodatkami o charakterze stałym przez okres dwóch lat.
§  27.
Stosunek pracy z funkcjonariuszem celnym rozwiązuje się z mocy prawa w razie:
1)
utraty obywatelstwa polskiego,
2)
utraty praw publicznych lub zdolności do czynności prawnych,
3)
wymierzenia kary dyscyplinarnej zwolnienia z pracy.
§  28.
1.
Stosunek pracy z funkcjonariuszem celnym ulega rozwiązaniu z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia w razie:
1)
orzeczenia przez właściwą komisję lekarską do spraw inwalidztwa i zatrudnienia trwałej niezdolności do pełnienia obowiązków służbowych,
2)
odmowy objęcia stanowiska, na które funkcjonariusz celny został przeniesiony w wypadkach określonych w § 23 ust. 2 oraz § 26 ust. 1 i 2.
2.
Stosunek pracy z funkcjonariuszem celnym może ulec rozwiązaniu z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia w razie:
1)
niewywiązywania się funkcjonariusza z obowiązków służbowych, stwierdzonego w dwóch kolejnych okresowych ocenach kwalifikacyjnych,
2)
nieuzasadnionej odmowy poddania się badaniom lekarskim przez komisję lekarską do spraw inwalidztwa i zatrudnienia,
3)
likwidacji zajmowanego stanowiska służbowego, jeżeli nie ma możliwości mianowania funkcjonariusza na równorzędne lub niższe stanowisko w tej samej miejscowości, a nie wyraża on zgody na przeniesienie do innej miejscowości,
4)
osiągnięcia wieku emerytalnego,
5)
gdy wymagają tego ważne względy służbowe.
3.
Rozwiązanie stosunku pracy z przyczyny określonej w ust. 2 pkt 5 wymaga decyzji Prezesa Głównego Urzędu Ceł, a jeżeli rozwiązanie dotyczy funkcjonariusza celnego zatrudnionego w organach administracji celnej ponad dziesięć lat, należy zwalnianemu udzielić pomocy w uzyskaniu innej pracy.
4.
Artykuł 41 Kodeksu pracy stosuje się odpowiednio.
§  29.
Stosunek pracy z funkcjonariuszem celnym może ulec rozwiązaniu bez wypowiedzenia w razie:
1)
nieobecności w pracy z powodu choroby, jeżeli nieobecność w pracy trwała dłużej niż okres pobierania zasiłku z tego tytułu,
2)
usprawiedliwionej nieobecności w pracy z przyczyn innych niż choroba, trwającej dłużej niż jeden miesiąc; przepis art. 53 § 2 Kodeksu pracy stosuje się odpowiednio.
§  30.
Stosunek pracy z funkcjonariuszem celnym ulega rozwiązaniu na jego wniosek z zachowaniem 3-miesięcznego okresu wypowiedzenia.
§  31.
Stosunek pracy może ulec rozwiązaniu w drodze porozumienia między funkcjonariuszem celnym a właściwym przełożonym, o którym mowa w § 4.
§  32.
Stosunek pracy z funkcjonariuszem celnym wygasa w wypadkach, w których Kodeks pracy przewiduje wygaśnięcie umowy o pracę; art. 63 do 66 Kodeksu pracy stosuje się odpowiednio.
§  33.
1.
Funkcjonariuszowi celnemu, z którym rozwiązano stosunek pracy z przyczyn określonych w § 28 ust. 1 i ust. 2 pkt 3-5 oraz w § 29, przysługuje odprawa.
2.
Odprawa, o której mowa w ust. 1, nie przysługuje, jeżeli stosunek pracy uległ rozwiązaniu wskutek:
1)
nieobecności funkcjonariusza celnego spowodowanej odbywaniem przez niego kary pozbawienia wolności,
2)
odmowy objęcia stanowiska, na które funkcjonariusz celny został przeniesiony w wypadku wymienionym w § 26 ust. 1.
§  34.
Wysokość odprawy dla funkcjonariusza celnego równa się wysokości trzymiesięcznego wynagrodzenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym pobieranego na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym. Odprawa ulega zwiększeniu o 20% miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym za każdy dalszy pełny rok pracy ponad pięć lat nieprzerwanej pracy w organach administracji celnej, aż do wysokości pięciomiesięcznego wynagrodzenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym. Okres pracy przekraczający sześć miesięcy liczy się jako pełny rok.