Rozdział 1 - Przepisy ogólne. - Prawa i obowiązki pracowników organów administracji celnej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1978.24.111

Akt utracił moc

Wersja od: 10 października 1978 r.

Rozdział  1

Przepisy ogólne.

§  1.

1. Rozporządzenie stosuje się do pracowników organów administracji celnej, zwanych dalej "funkcjonariuszami celnymi".

2. Do Prezesa Głównego Urzędu Ceł i jego zastępców stosuje się odpowiednio przepisy § 2, 6 ust. 2, § 8, 10, 11, 12, 33, 34 i 38-41.

§  2.

1. Funkcjonariuszem celnym może być obywatel polski, którego postawa ideowo-moralna daje rękojmię należytego wykonywania powierzonych mu obowiązków służbowych oraz który:

1) ukończył 18 lat i ma pełną zdolność do czynności prawnych,

2) korzysta z praw publicznych,

3) ma odpowiedni stan zdrowia,

4) ma co najmniej średnie wykształcenie,

5) nie był karany za przestępstwo umyślne.

2. Minister Handlu Zagranicznego i Gospodarki Morskiej w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej określi wymagany stan zdrowia, o którym mowa w ust. 1 pkt 3.

§  3.

1. Stosunek pracy z funkcjonariuszem celnym nawiązuje się:

1) na podstawie mianowania lub

2) na podstawie umowy o pracę.

2. Funkcjonariuszem celnym może być mianowana osoba, która:

1) spełnia warunki określone w § 2 ust. 1,

2) jest zatrudniona w organach administracji celnej w pełnym wymiarze czasu pracy co najmniej trzy lata,

3) ma znajomość co najmniej jednego języka obcego w zakresie umożliwiającym wykonywanie obowiązków służbowych,

4) zdała egzamin kwalifikacyjny, o którym mowa w § 6 ust. 1.

3. Nawiązanie stosunku pracy z osobą, która nie spełnia warunków określonych w ust. 2 pkt 2-4, następuje na podstawie umowy o pracę.

4. Prezes Głównego Urzędu Ceł może w uzasadnionych wypadkach odstąpić od wymagań określonych w ust. 2 pkt 2-4.

5. Powoływanie i odwoływanie Prezesa Głównego Urzędu Ceł i jego zastępców regulują odrębne przepisy.

§ 4. Funkcjonariuszy celnych zatrudnionych w Głównym Urzędzie Ceł oraz dyrektorów urzędów celnych i ich zastępców mianuje Prezes Głównego Urzędu Ceł. Pozostałych funkcjonariuszy celnych mianują dyrektorzy urzędów celnych; Prezes Głównego Urzędu Ceł może jednak zastrzec do swej właściwości mianowanie również innych funkcjonariuszy zatrudnionych w urzędach celnych.

§  5.

1. Stosunek pracy na podstawie mianowania nawiązuje się z dniem określonym w akcie mianowania.

2. Akt mianowania powinien w szczególności określać:

1) stanowisko służbowe i miejsce pracy,

2) wysokość wynagrodzenia.

§  6.

1. Funkcjonariusz celny w okresie zatrudnienia poprzedzającym mianowanie odbywa przeszkolenie wstępne, przygotowujące do samodzielnego wykonywania obowiązków służbowych, zakończone egzaminem kwalifikacyjnym.

2. Funkcjonariusz celny mianowany podlega doskonaleniu zawodowemu w zakresie i na zasadach ustalonych w odrębnych przepisach.

§  7.

1. Funkcjonariusz celny podlega pod względem zawodowym i postawy polityczno-moralnej okresowym ocenom kwalifikacyjnym.

2. Oceny kwalifikacyjnej funkcjonariusza celnego mianowanego dokonuje się co dwa lata.

3. Funkcjonariusz celny zatrudniony na podstawie umowy o pracę podlega ocenie kwalifikacyjnej co rok.

4. Okresowej oceny kwalifikacyjnej funkcjonariusza celnego dokonuje w porozumieniu z radą zakładową kierownik komórki organizacyjnej, w której funkcjonariusz wykonuje obowiązki służbowe.

5. Okresową ocenę kwalifikacyjną podaje się do wiadomości funkcjonariuszowi celnemu. Jeżeli funkcjonariusz nie zgadza się z tą oceną, może w ciągu czternastu dni od zaznajomienia się z nią odwołać się do przełożonego bezpośrednio nadrzędnego nad kierownikiem komórki organizacyjnej, o którym mowa w ust. 4.