Prawa i obowiązki kobiet karmiących obce niemowlęta.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1924.94.876

Akt utracił moc

Wersja od: 30 października 1924 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA PRACY I OPIEKI SPOŁECZNEJ

z dnia 14 października 1924 r.

wydane w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych w sprawie praw i obowiązków kobiet, karmiących obce niemowlęta.

Na podstawie art. 2 p. 3 i art. 10 zasadniczej ustawy sanitarnej z d. 19 lipca 1919 r. (Dz. P. P. P. № 63 poz. 371) w związku z § 2 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z d. 18 stycznia 1924 r. w przedmiocie rozdziału kompetencji Ministra Zdrowia Publicznego (Dz. U. R. P. № 9, poz. 86), oraz na podstawie art. 24 ustawy z d. 25 lipca 1919 r. w przedmiocie zwalczania chorób zakaźnych oraz innych chorób, występujących nagminnie (Dz. U. R. P. № 67, poz. 402) zarządza się co następuje:

§ 1. Kobieta (karmicielka, mamka) może rozpocząć karmienie piersią obcego niemowlęcia w domu jego rodziców lub opiekujących się niem osób jedynie na podstawie świadectwa zdrowia, wydanego przez uprawnionego do praktyki lekarza, o ile przytem nie doznaje uszczerbku w naturalnem karmieniu własne dziecko, którego karmicielka nie może przestać karmić przed upływem pierwszych sześciu miesięcy życia.

Świadectwo to karmicielka przedstawia celem rejestracji właściwej władzy sanitarnej.

§ 2. Nie można powierzać karmicielce zdrowej do karmienia piersią niemowlęcia obarczonego kiłą. Niemowie winno być zbadane przez lekarza.

§ 3. Świadectwo lekarskie (§ 1) winno zawierać:

1) nazwisko i imię karmicielki,

2) jej wiek,

3) datę ostatniego porodu,

4) stwierdzenie dostatecznej ilości pokarmu,

5) dane o stanie zdrowia niemowlęcia karmicielki, względnie o przyczynie jego zgonu,

6) stwierdzenie, że karmicielka nie cierpi na żadną chorobę zakaźną, szczególnie zaś na gruźlicę, kiłę, rzeżączkę, jaglicę lub świerzbę,

7) miejsce wydania i datę oraz 8) podpis lekarza.

§ 4. Karmicielka, ubiegająca się o prawo przyjmowania niemowląt na karmienie piersią w swym domu, winna uzyskać zezwolenie właściwej władzy sanitarnej, które będzie wydane z zachowaniem warunków § 1, oraz o ile:

1) karmicielka nie jest zajęta pracą zarobkową poza domem, uniemożliwiającą jej prawidłowe karmienie;

2) karmi piersią nie więcej niż jedno własne dziecko;

3) nie zdarzył się u niej podejrzany wypadek śmierci niemowlęcia;

4) warunki higjeniczne mieszkania są zadawalniające (w szczególności jeżeli mieszkanie nie jest przeludnione, nie mieści się w suterenach, nie uprawia się w niem rzemiosła szkodliwego dla zdrowia niemowlęcia i t. d.);

5) nikt z jej domowników nie cierpi na chorobę zakaźną.

§ 5. Pozwolenie to władzy sanitarnej powinno być cofnięte- w razie ustania warunków, nieodzownych do jego otrzymania, przedewszystkiem w razie stwierdzenia w tym czasie u zawodowej karmicielki kiły.

Może też pozwolenie to być cofnięte, o ile:

1) karmicielka nie spełnia należycie swych obowiązków;

2) nie stosuje się do zleceń kontroli higjeniczno-lekarskiej;

3) dziecko karmione nie rozwija się normalnie, traci na wadze, mizernieje i t. d.

§ 6. Karmicielka, przyjmująca niemowlę na karmienie, winna, przez czas karmienia niemowlęcia przedstawiać je w oznaczonych przez władzę sanitarna odstępach czasu Stacji Opieki nad dziećmi lub innej instytucji, wskazanej przez powyższą władzę.

§ 7. Kobieta, przyjmująca niemowlę na karmienie, obowiązana jest bezzwłocznie zawiadomić właściwą władzę sanitarną o każdym wypadku poważniejszej choroby niemowlęcia i oddania go do szpitala lub do innych osób, jakoteż o śmierci niemowlęcia.

§ 8. Kobieta, trudniąca się zawodowo przyjmowaniem do swego domu niemowląt w celu sztucznego karmienia ("na garnuszek") podlega przepisom niniejszego rozporządzenia, a w szczególności nie może trudnić się sztucznem karmieniem bez zezwolenia właściwej władzy sanitarnej.

Do kobiet, trudniących się zawodowo przyjmowaniem dzieci w celu sztucznego ich karmienia, nie ma zastosowania p. 2 § 4 niniejszego rozporządzenia.

§ 9. Karze, przewidzianej w art. 25 ustawy z d. 25.7.19 w przedmiocie zwalczania chorób zakaźnych oraz innych chorób występujących nagminnie (Dz. U. R. P. № 67/19 poz. 402) ulegnie:

1) karmicielka, winna niezachowania przepisów, zawartych w § 1 ust. 2, § 4, 6, 7 i 8;

2) osoba, przyjmująca karmicielkę, względnie oddająca jej dziecko na karmienie winna niezachowania przepisów, zawartych w § 1 ust. 1 oraz § 2.

§ 10. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.