Prawa dyscyplinarne poszczególnych przełożonych, organizacja i tryb postępowania komisyj dyscyplinarnych oraz postępowanie dyscyplinarne przeciwko oficerom i szeregowym Straży Granicznej.
Dz.U.1929.10.80
Akt utracił mocROZPORZĄDZENIE
MINISTRA SKARBU W POROZUMIENIU Z MINISTREM SPRAW WOJSKOWYCH
z dnia 23 listopada 1928 r.
o prawach dyscyplinarnych poszczególnych przełożonych, organizacji i trybie postępowania komisyj dyscyplinarnych oraz postępowaniu dyscyplinarnem przeciwko oficerom i szeregowym Straży Granicznej.
ZAŁĄCZNIK
PRZEPISY DYSCYPLINARNE DLA OFICERÓW I SZEREGOWYCH STRAŻY GRANICZNEJ.
PRZEPISY DYSCYPLINARNE DLA OFICERÓW I SZEREGOWYCH STRAŻY GRANICZNEJ.
I.
Zasady ogólne.
Zasady ogólne.
W stosunku do podwładnych, którzy zajmują stale Stanowisko służbowe drogą delegacji lub przydziału, władza dyscyplinarna przechodzi zawsze na nowego przełożonego, pod którego rozkazami podwładni mają stale pełnić służbę.
Nowy przełożony dyscyplinarny zawiadamia o nałożonych karach przełożonego, któremu karany podlega pod względem ewidencyjnym, celem wykonania i wciągnięcia kary do rejestru kar.
Właściwym przełożonym dyscyplinarnym oficerów i szeregowych delegowanych do innych władz i urzędów jest inspektor okręgowy, w którego rejonie dana władza lub urząd jest położony, względnie inspektor okręgowy, wyznaczony przez Komendanta Straży Granicznej.
Dochodzenie dyscyplinarne z powodu takiego naruszenia obowiązków służbowych, które posiada znamiona czynu karygodnego ściganego ustawami karnemi, może się toczyć równocześnie z karnem postępowaniem sądowem w tej samej sprawie; ewentualny wymiar, jak również i samo dochodzenie dyscyplinarne mogą być zawieszone do czasu zakończenia karnego postępowania sądowego.
W razie oddania zastępcy z jakichkolwiek powodów służbowych funkcyj, do których przywiązana jest władza dyscyplinarna, przechodzi ona na tego zastępcę.
W razie stwierdzenia jakiegoś czynu karygodnego przełożeni nieposiadający władzy dyscyplinarnej nad winnym oraz starsi, mają obowiązek:
W razie koniecznej potrzeby natychmiastowego przywrócenia karności służbowej, w razie wywołania zgorszenia publicznego lub ujawnienia przestępstwa każdy oficer i szeregowy ma prawo i obowiązek aresztować lub spowodować aresztowanie niższego stopniem na własną odpowiedzialność.
O takiem zaaresztowaniu należy natychmiast donieść właściwemu przełożonemu dyscyplinarnemu aresztowanego.
Jeżeli podwładni różnych przełożonych popełnią wspólnie czyn karygodny, wówczas dochodzenie przeprowadza najbliższy wspólny przełożony obu winnych.
W razie ukarania przez siebie wyższy przełożony dyscyplinarny zawiadamia właściwego przełożonego winowajcy o przewinieniu, wymiarze kary i jej wykonaniu.
Prawo to przysługuje:
kierownikowi komisarjatu w stosunku do wszystkich szeregowych,
kierownikowi inspektoratu granicznego w stosunku do oficerów do kierownika komisarjatu włącznie,
inspektorowi okręgowemu w stosunku do oficerów do kierownika inspektoratu granicznego włącznie, Komendantowi Straży Granicznej - do wszystkich oficerów i szeregowych.
Równocześnie z zawieszeniem w czynnościach służbowych musi być przeciw zawieszonemu wszczęte postępowanie, celem dyscyplinarnego ukarania, względnie o ile chodzi o przestępstwo podlegające ukaraniu przez sąd - musi być przeciw niemu wniesione doniesienie karne, w którem fakt zawieszenia w czynnościach służbowych należy uwidocznić.
Zawieszenie w czynnościach służbowych z powodu obwinienia o przewinienie dyscyplinarne kończy się, gdy przełożony dyscyplinarny ze względu na wynik postępowania dyscyplinarnego nie znajduje podstaw do dyscyplinarnego ukarania, w przeciwnym razie zawieszenie ustaje po rozstrzygnięciu sprawy. Przełożony dyscyplinarny może jednak zarządzić uchylenie takiego zawieszenia w czynnościach służbowych jeszcze i przedtem, o ile uzna, że nie zachodzą już przyczyny uzasadniające zawieszenie.
O uchyleniu zawieszenia w wypadkach, gdy sprawa została oddana sądowi decyduje przełożony dyscyplinarny, biorąc pod uwagę rodzaj przestępstwa, będącego przedmiotem obwinienia, wyniki dochodzenia i opinję obwinionego.
Osadzenie w areszcie bez uprzedniego wymierzenia kary nie może trwać dłużej, niż 48 godzin.
Jeżeli dyscyplinarnie ukarany dopuścił się ponownie tego samego przewinienia, należy w granicach przysługującego prawa karania stosować wyższą karę dyscyplinarną.
Jeżeli ukarany w ciągu oznaczonego czasu zachowywał się nienagannie, uważa się karę za umorzoną i wykreśla się ją z rejestru kar. W przeciwnym razie karę zawieszoną wykonywa się niezależnie od kary dyscyplinarnej, nałożonej ewentualnie za nowe przewinienie.
W razie uniewinnienia sprawcy przez sąd z powodu braku znamion przestępstwa, lub stwierdzenia, że sprawa nadaje się tylko do ukarania dyscyplinarnego, jako też w razie uwalniającego orzeczenia sądu honorowego, nałożenie kary dyscyplinarnej może nastąpić w ciągu trzech miesięcy od dnia uprawomocnienia się wyroku, względnie orzeczenia sądu honorowego.
II.
Rodzaje kar dyscyplinarnych.
Rodzaje kar dyscyplinarnych.
upomnienie,
nagana,
zakaz opuszczania koszar, względnie lokalu służbowego poza służbą, do dni 14,
nagana przy raporcie,
nagana pisemna,
areszt domowy dla oficerów od 1-21 dni.
III.
Zakres władzy dyscyplinarnej poszczególnych przełożonych.
Zakres władzy dyscyplinarnej poszczególnych przełożonych.
kary porządkowe do najwyższego wymiaru,
areszt do trzech dni,
upomnienie,
nagana,
zakaz opuszczania koszar, względnie lokalu służbowego poza służbą do dni 7.
Za strażników uważa się pod względem kompetencji nakładania kar - strażników i starszych strażników, za przodowników - przodowników i starszych przodowników.
kary porządkowe i areszt do najwyższego wymiaru,
nagana przy raporcie,
nagana pisemna,
areszt domowy do dni 7.
kary porządkowe i areszt do najwyższego wymiaru,
nagana przy raporcie,
nagana pisemna,
areszt domowy do najwyższego wymiaru,
nagana przy raporcie,
nagana pisemna,
areszt domowy do dni 7.
IV.
Wykonanie kar dyscyplinarnych.
Wykonanie kar dyscyplinarnych.
V.
Organizacja i tryb postępowania komisyj dyscyplinarnych.
Organizacja i tryb postępowania komisyj dyscyplinarnych.
Od orzeczeń komisji dyscyplinarnej przy Komendancie Straży Granicznej powziętych tak w I jak i II instancji nie przysługuje odwołanie.
Wniosek dyscyplinarny przedkłada właściwy przełożony dyscyplinarny inspektorowi okręgowemu, który powołuje komplet orzekający, wyznacza termin rozprawy i zarządza doręczenie odpisu wniosku obwinionemu przynajmniej na 7 dni przed terminem rozprawy, przy równoczesnem zakomunikowaniu mu listy członków kompletu orzekającego.
Przewodniczący tudzież 2 członków komisji winni być oficerami Straży Granicznej, 2 dalszych członków - szeregowymi w stopniu równym lub wyższym od stopnia szeregowego, którego sprawa jest przedmiotem dochodzenia.
Przewodniczących i zastępców tudzież członków komisyj dyscyplinarnych przy inspektorach okręgowych mianuje na przeciąg jednego roku Komendant Straży Granicznej, zaś przewodniczącego, zastępcę oraz członków komisji dyscyplinarnej przy Komendancie Straży Granicznej mianuje Minister Skarbu na wniosek Komendanta Straży Granicznej.
Komplety orzekające są powoływane przez właściwych przełożonych dyscyplinarnych każdorazowo w rozkazie dziennym. Bezpośredni przełożony obwinionego nie może wchodzić w skład kompletu orzekającego.
Obrady komisji dyscyplinarnej są tajne, uchwały zapadają zwykłą większością głosów. Głosowanie odbywa się ustnie, zaczynając od członka komisji najniższego stopnia służbowego. Przewodniczący komisji głosuje ostatni. Obowiązki "protokolanta pełni jeden z członków komisji, wyznaczony przez przewodniczącego.
Przewodniczącemu komisji przysługuje prawo wezwania na rozprawę również świadków, wskazanych przez obwinionego lub takich, których wezwanie uzna za konieczne.
Komisja dyscyplinarna ocenia moc dowodową zebranych środków dowodowych na podstawie swobodnego uznania z tem jednak ograniczeniem, że środki dowodowe, których treści nie przedstawiono obwinionemu, nie mogą stanowić podstawy orzeczenia. Komisja dyscyplinarna winna jest dokładnie rozważyć całokształt materjału dowodowego, tudzież uwzględnić ze ścisłą bezstronnością wszystkie dowody tak na korzyść, jak i na niekorzyść obwinionego.
Komisja dyscyplinarna wydaje orzeczenie, w którem albo uwalnia obwinionego od zarzuconego mu naruszenia obowiązków, albo uznaje go winnym. W tym ostatnim wypadku nakłada jedną z zastrzeżonych komisjom kar dyscyplinarnych.
Orzeczenie komisji dyscyplinarnej podpisuje przewodniczący i członkowie.
Przewodniczący podaje obwinionemu do wiadomości w dniu rozprawy treść orzeczenia. W treści orzeczenia winny być zaznaczone: data rozprawy, skład kompletu orzekającego, imię i nazwisko obwinionego, stopień służbowy i miejsce służbowe oraz kara, na jaką został skazany.
Odwołanie wnieść należy w ciągu dni 7 od dnia następnego po podaniu orzeczenia do wiadomości obwinionemu względnie w wypadku przewidzianym w § 35 - po ogłoszeniu w rozkazie dziennym.
Obwiniony wnosi odwołanie na ręce inspektora okręgowego, który po dołączeniu akt sprawy przesyła je Komendantowi Straży Granicznej w terminie do dni 7 po otrzymaniu odwołania wraz z ewentualnemi swojemi uwagami.
O ile odwołanie wnosi inspektor okręgowy winien dołączyć do odwołania akta sprawy i przesłać Komendantowi Straży Granicznej w zakreślonym 7-dniowym terminie po ogłoszeniu orzeczenia.
Do postępowania w komisji przy Komendancie Straży Granicznej mają zastosowanie przepisy o postępowaniu w komisjach dyscyplinarnych przy inspektorach okręgowych.
Treść orzeczenia komisji dyscyplinarnej przy Komendancie Straży Granicznej ogłasza Komendant Straży Granicznej w rozkazie dziennym.
W czasie trwania postępowania sądowo-karnego, honorowego lub dyscyplinarnego, toczącego się przeciw takiemu oficerowi lub szeregowemu, nie można powoływać go na przewodniczącego lub członka komisji dyscyplinarnej. Gdy postępowanie takie zakończy się wyrokiem skazującym sądu lub degradacją orzeczoną przez Komisję dyscyplinarną, ukarany w ten sposób traci swoje stanowisko w komisji dyscyplinarnej, a na jego miejsce na resztę okresu czynności mianuje się innego oficera lub szeregowego.
Prośbę o wznowienie postępowania wnosić należy do Komendanta Straży Granicznej, który rozstrzyga o dopuszczalności wznowienia.
W razie dopuszczenia wznowienia Komendant Straży Granicznej zarządza przekazanie sprawy komisji dyscyplinarnej, która rozstrzygnęła sprawę w I instancji.
Wznowienie postępowania nie uprawnia do nałożenia kary surowszej od nałożonej w poprzedniem postępowaniu.
VI.
Przepisy przejściowe.
Przepisy przejściowe.
Kara aresztu zastąpiona być może karną służbą sztafetową, z równoczesnem meldowaniem się u przełożonego. Jeden dzień aresztu zastępuje się karną sztafetą do 15 kilometrów.
Dokumenty powiązane
Jeżeli chcesz mieć dostęp do wszystkich dokumentów powiązanych, zaloguj się do LEX-a Nie korzystasz jeszcze z programów LEX? Zamów dostęp testowy »