Rozdział 7 - Wynagrodzenia i inne świadczenia. - Pracownicy rad narodowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1968.25.164

Akt utracił moc
Wersja od: 18 lipca 1968 r.

Rozdział  7.

Wynagrodzenia i inne świadczenia.

1.
Pracownik otrzymuje wynagrodzenie, którego wysokość zależna jest od zajmowanego stanowiska oraz posiadanych kwalifikacji.
2.
Rada Ministrów określa wysokość wynagrodzenia dla poszczególnych kategorii pracowników oraz zasady jego przyznawania i terminy wypłat.
1.
Rada Ministrów może przyznać pracownikom również okresowe świadczenia pieniężne, uzależnione od nieprzerwanej pracy w prezydiach rad narodowych.
2.
Świadczenia, o których jest mowa w ust. 1, są wolne od podatku od wynagrodzeń.
1.
Pracownikowi za nieprzerwaną pracę w prezydiach rad narodowych przysługuje gratyfikacja jubileuszowa w wysokości:
1)
po 10 latach pracy - 50% miesięcznego wynagrodzenia,
2)
po 15 latach pracy - 75% miesięcznego wynagrodzenia,
3)
po 20 latach pracy - 100% miesięcznego wynagrodzenia.
2.
Do okresów nieprzerwanej pracy, o których mowa w ust. 1, zalicza się okresy pracy po dniu 22 lipca 1944 r. w radach narodowych oraz w organach, których zakres działania przejęły rady narodowe na podstawie art. 37 ustawy z dnia 20 marca 1950 r. o terenowych organach jednolitej władzy państwowej (Dz. U. Nr 14, poz. 130).
3.
Prezes Rady Ministrów określa przypadki zaliczania okresów pracy w prezydiach rad narodowych mimo przerw w pracy, okresy zatrudnienia w innych zakładach pracy, które podlegają zaliczeniu, oraz okresy przerw w pracy, które podlegają zaliczeniu.
1.
Tworzy się fundusz socjalny w prezydiach rad narodowych.
2.
Rada Ministrów określa zasady tworzenia funduszu socjalnego oraz sposób jego wykorzystania.
1.
Pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia za czas nieobecności w pracy z powodu choroby przez okres równy okresowi, przez który przysługują zasiłki z ubezpieczenia społecznego.
2.
Pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia w razie niemożności pełnienia obowiązków z ważnej przyczyny przez okres nie przekraczający jednorazowo jednego miesiąca oraz łącznie dwóch miesięcy w roku kalendarzowym.
1.
Pracownikowi i jego współmałżonce przysługuje prawo do korzystania z 50% ulgi taryfowej przy przejazdach kolejami.
2.
Prawo do korzystania z ulgi określonej w ust. 1 przysługuje również mężom pracownic, jeżeli są niezdolni do pracy i pozostają na całkowitym utrzymaniu swych żon.
1.
W razie śmierci pracownika małżonkowi, dzieciom lub rodzicom przyznaje się na pokrycie kosztów pogrzebu zasiłek w wysokości trzymiesięcznego ostatnio pobieranego przez zmarłego wynagrodzenia; zasiłek ten ulega zmniejszeniu o kwotę zasiłku pogrzebowego z ubezpieczenia społecznego.
2.
Jeżeli koszty pogrzebu pokryła inna osoba, przyznaje się jej zasiłek tytułem zwrotu kosztów pogrzebu w wysokości kosztów rzeczywiście poniesionych i udowodnionych, najwyżej jednak do wysokości trzymiesięcznego ostatnio pobieranego przez zmarłego wynagrodzenia.
1.
W razie śmierci pracownika, który przepracował co najmniej 10 lat, wypłaca się jego rodzinie mającej ustawowe prawo do utrzymania i przez niego utrzymywanej odprawę w wysokości ostatnio pobieranego trzymiesięcznego wynagrodzenia.
2.
Jeżeli stosunek pracy trwał co najmniej 20 lat, odprawę stanowić będzie ostatnio pobierane sześciomiesięczne wynagrodzenie.
3.
Odprawa określona w ust. 1 i 2 należy się w całości tylko wówczas, gdy zmarły pracownik pozostawił małżonka i zstępnego lub zstępnych. We wszystkich innych przypadkach odprawa wynosi połowę wyżej oznaczonej kwoty.
4.
Do obliczania wymienionych w ust. 1-3 okresów pracy stosuje się przepisy o zachowaniu ciągłości pracy w zakresie prawa do urlopu.
5.
Zasiłek przewidziany w art. 36 ust. 1 nie przysługuje, gdy rodzinie zmarłego pracownika wymienionej w ust. 1-3 wypłaca się odprawę. Jeżeli jednak odprawa ta nie przekracza 1 1/2 miesięcznego wynagrodzenia, zasiłek przewidziany w art. 36 ust. 1 wypłaca się w połowie.