Art. 23. - Praca na polskich morskich statkach handlowych w żegludze międzynarodowej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1952.25.171

Akt utracił moc

Wersja od: 1 lipca 1989 r.

Art.  23.

1. 6 W przypadku gdy członek załogi jest niezdolny do pracy, będąc poza granicami kraju, otrzymuje od armatora zasiłek chorobowy przez okres dwunastu tygodni. Wysokość zasiłku ustala Minister Żeglugi w porozumieniu z Ministrem Finansów i Zarządem Głównym właściwego związku zawodowego.

2. Niezdolność do pracy powinna być stwierdzona świadectwem lekarza, jeżeli to możliwe - wskazanego przez konsula polskiego.

3. W wyjątkowych przypadkach zasiłek może być przedłużony na dalszy okres choroby, jeżeli członek załogi nie może być repatriowany na leczenie do kraju ze względu na stan zdrowia, stwierdzony świadectwem lekarza, wskazanego przez konsula.

⁶ Art. 23 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 5 listopada 1958 r. (Dz.U.58.68.338) zmieniającej nin. ustawę z dniem 20 listopada 1958 r.