Rozdział 3 - Przepisy w przedmiocie pracy kobiet. - Praca młodocianych i kobiet.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1924.65.636

Akt utracił moc
Wersja od: 1 lipca 1972 r.

Rozdział  III.

Przepisy w przedmiocie pracy kobiet.

(uchylony).

(uchylony).

(uchylony).

Przedsiębiorca, zatrudniający ponad 5 kobiet, obowiązany jest do urządzenia dla. nich osobnych ustępów, ubieralni i umywalni.

W zakładach, gdzie pracuje ponad 100 kobiet, winien przedsiębiorca utrzymywać dla nich urządzenie kąpielowe oraz żłobek dla niemowląt.

Matkom karmiącym przysługuje prawo korzystania w ciągu godzin pracy z dwóch półgodzinnych przerw) w pracy, które wlicza się do godzin pracy.

Kobieta w stanie ciąży, zatrudniona przy pracy uciążliwej, powinna być w miarę możności, poczynając od szóstego miesiąca ciąży przesunięta do pracy dogodniejszej z tym, że zarobek pracownicy nie może być niższy od dotychczasowego przeciętnego zarobku z okresu ostatnich trzech miesięcy. W razie sporu decyzję co do zmiany rodzaju pracy wydaje inspektor pracy. Decyzję taką inspektor pracy może wydać również z własnej inicjatywy. Decyzja inspektora pracy w każdym przypadku jest ostateczna i może być wydana tylko na podstawie pisemnej opinii lekarza, zalecającej przesunięcie do innej pracy.

2. Kobieta w stanie ciąży ma prawo przerwać pracę na okres dwunastu tygodni, z których co najmniej dwa powinny przypadać przed, a co najmniej osiem po porodzie, pozostałe zaś dwa tygodnie kobieta może wykorzystać dowolnie bądź bezpośrednio przed obowiązkową dwutygodniową przerwą przed porodem, bądź bezpośrednio po obowiązkowej ośmiotygodniowej przerwie po porodzie. W okresie powyższych przerw obowiązkowych nie wolno kobiety zatrudniać nawet za jej zgodą.

3. Umowa o pracę z kobietą, która pracuje w danym zakładzie pracy przynajmniej od trzech miesięcy, nie może być wypowiedziana ani rozwiązana tak w całym okresie ciąży, jak i w czasie przewidzianej w artykule niniejszym przerwy w pracy po porodzie.

4. Umowa o pracę, która wygasłaby w okresie czterech miesięcy przed porodem, jeżeli zawarta jest na czas określony lub na okres wykonania określonej roboty, ulega przedłużeniu do dnia porodu.

5. Rozwiązanie umowy o pracę w okresach, przewidzianych w ust. 3, jest dopuszczalne z ważnych przyczyn lub z winy pracownicy. Rozwiązanie takie wymaga do swej ważności zgody rady zakładowej lub delegata. W razie sporu między pracodawcą a radą zakładową lub delegatem strony mogą się odnieść do komisji pojednawczo-rozjemczej przy właściwym obwodowym inspektorze pracy, działającej według zasad, ustalonych dekretem z dnia 6 lutego 1945 r. o utworzeniu rad zakładowych (Dz. U. R. P. Nr 8, poz. 36) w brzmieniu obowiązującym. W zakładach pracy, w których nie ma rady zakładowej lub delegata, rozwiązanie umowy wymaga zgody obwodowego inspektora pracy. Decyzje te są ostateczne.

6. Rozwiązanie umowy o pracę przez pracodawcę z ważnych przyczyn nie może jednak nastąpić w okresie czterech miesięcy przed porodem, chyba że zakład pracy ulega zupełnej likwidacji.

7.  11 Nie wolno zatrudniać w porze nocnej oraz w godzinach nadliczbowych kobiet ciężarnych, poczynając od czwartego miesiąca ciąży, jak również kobiet, które mają dzieci w wieku do jednego roku. Kobiet tych nie wolno także delegować bez ich zgody poza stałe miejsce pracy. Porę nocną określają przepisy o czasie pracy.

8. Okresy stanu ciąży, przewidziane w niniejszym artykule, powinny być stwierdzone świadectwem lekarskim.

7 Art. 12 uchylony przez art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 lutego 1951 r. (Dz.U.51.12.94) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 marca 1951 r.
8 Art. 13 uchylony przez art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 lutego 1951 r. (Dz.U.51.12.94) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 marca 1951 r.
9 Art. 14 uchylony przez art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 lutego 1951 r. (Dz.U.51.12.94) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 marca 1951 r.
10 Art. 16 zmieniony przez art. 1 ustawy z dnia 28 kwietnia 1948 r. (Dz.U.48.27.182) zmieniającej nin. ustawę z dniem 21 maja 1948 r.
11 Art. 16 ust. 7 zmieniony przez art. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lutego 1951 r. (Dz.U.51.12.94) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 marca 1951 r.