§ 6. - Pozwolenia na broń, wydawane przez władze wojskowe.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1934.13.106

Akt utracił moc

Wersja od: 14 lutego 1934 r.

§  6.

1. Żołnierz może zbyć broń palną posiadaną do użytku osobistego:

a) na rzecz osoby, posiadającej pozwolenie na handel bronią, a nabywającej daną broń w celach handlowych;

b) na rzecz osoby, wykazującej się pozwoleniem na daną broń i kartą uprawniającą do nabycia danej broni, wydanemi przez powiatową władzę administracji ogólnej;

c) na rzecz osoby, wykazującej się zaświadczeniem władzy przełożonej, iż jest uprawniona do nabycia danej broni, jako broni służbowej (lit. b) ust. 1 art. 21 Prawa o broni, amunicji i materjałach wybuchowych);

d) na rzecz osoby, wykazującej się zaświadczeniem władzy przełożonej, iż jest uprawniona do nabycia danej broni jako należącej do jej przepisowego uzbrojenia (lit. a) ust. 1 art. 21 Prawa o broni, amunicji i materjałach wybuchowych);

e) na rzecz żołnierza wykazującego się pozwoleniem, wydanem przez władzę wojskową (§ 1).

2. Sprawę zbywania broni na rzecz osób, wymienionych pod lit. a) normują osobne przepisy (art. 8 Prawa o broni, amunicji i materjałach wybuchowych).

3. Przy zbywaniu broni na rzecz osób, wymienionych pod lit. b), c), d), e) powinien żołnierz otrzymaną od tych osób kartę (lit. b), zaświadczenie (lit. c), d)) lub odcinek II pozwolenia (lit. e)), podpisaną przez nabywcę, odebrać i przedstawić w drodze służbowej przełożonemu, wskazanemu w § 1.