Rozdział 2 - Nabywanie i pozbywanie broni. - Pozwolenia na broń do użytku osobistego oraz nabywanie i pozbywanie się tej broni.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1933.22.179

Akt utracił moc

Wersja od: 12 lutego 1958 r.

II.

Nabywanie i pozbywanie broni.

§  12.

1. Broń w celach osobistych wolno nabywać jedynie na zasadzie:

a) pozwoleń na broń (§ 1 ust. 1), o ile zawierają one osobne karty, uprawniające do nabycia broni,

b) pozwoleń na posiadanie zbioru broni (§ 1 ust. 2), o ile uprawniają one do nabywania broni.

2. Postanowienie powyższe nie odnosi się do nabywania broni przez sprowadzenie lub przywiezienie jej na obszar Rzeczypospolitej na zasadzie pozwolenia powiatowej władzy administracji ogólnej albo zaświadczenia, wydanego przez placówkę konsularną Rzeczypospolitej Polskiej zagranicą.

§  13.

1. Wolno nabywać broń tylko tego rodzaju i w takiej ilości, jaka jest oznaczona w pozwoleniu na broń na kartach, uprawniających do nabycia broni, lub w pozwoleniu na posiadanie zbioru broni.

2. Pozwolenie na posiadanie zbioru broni (§ 1 ust. 2) może uprawniać do nabywania broni bez ograniczeń, zarówno co do ilości, jak i rodzaju.

§ 14. Nabywać broń na zasadzie pozwolenia na okaziciela może jedynie osoba:

a) uprawniona do występowania w imieniu urzędu, instytucji, przedsiębiorstwa lub organizacji, której pozwolenie zostało wydane, albo

b) posiadająca specjalne upoważnienie na piśmie, wydane przez osobę, wymienioną w punkcie a).

§  15.

1. Przy nabywaniu broni na zasadzie pozwolenia na broń (§ 1 ust. 1) należy wypełnić kartę, uprawniającą do nabycia danej broni oraz wpisać nabytą broń do pozwolenia.

2. Fakt i data pozbycia się, względnie nabycia określonej broni, winny być stwierdzone własnoręcznym podpisem przez osobę pozbywającą się broni w pozwoleniu, a przez osobę nabywającą broń - na karcie (ust. 1). Osoby, wymienione w § 14 pkt. a), winny ponadto oznaczyć na karcie stanowisko, jakie w uprawnionym urzędzie, instytucji, przedsiębiorstwie lub organizacji zajmują.

3. Kartę, zaopatrzoną w podpis nabywcy, należy oddać osobie, pozbywającej się broni. Osoby, wymienione w § 14 pkt. b), winny oddać ponadto posiadane upoważnienie do nabycia broni.

§ 16. Przy nabywaniu broni na zasadzie pozwolenia na posiadanie zbioru broni (§ 1 ust. 2) należy wpisać nabytą broń do pozwolenia, osoba zaś pozbywająca się broni, winna stwierdzić własnoręcznym podpisem fakt i datę pozbycia się tej broni.

§  17.

1. Pozbywać się broni, posiadanej do użytku osobistego, na rzecz osób, wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt. a) lub b) prawa o broni, amunicji i materjałach wybuchowych z dnia 27 października 1932 r. (Dz. U. R. P. Nr. 94, poz. 807), wolno jedynie po otrzymaniu od tych osób zaświadczenia ich bezpośredniej władzy przełożonej, upoważniającego do nabycia takiej broni.

2. Postanowienie powyższe nie dotyczy pozbywania się broni, nie należącej do przepisowego uzbrojenia tych osób. Przy pozbywaniu takiej broni mają zastosowanie odnośne postanowienia niniejszego rozdziału.

§ 18. Osobie, pozbywającej się broni, nie wolno oddać tej broni nabywcy przed dopełnieniem czynności, określonych w §§ 15, 16 względnie 17.

§ 19. W razie pozbycia się broni, posiadanej do użytku osobistego, osoba, która pozbyła się broni, winna otrzymaną od nabywcy kartę oraz upoważnienie (§ 15 ust, 3), albo zaświadczenie (§ 17) złożyć właściwej ze względu na miejsce swego zamieszkania powiatowej władzy administracji ogólnej najpóźniej w 14 dni od dnia pozbycia się broni.

§ 20. Wszelkie wpisy w pozwoleniach na broń i w kartach, uprawniających do nabycia broni, winny być dokonywane atramentem lub ołówkiem atramentowym czytelnie i dokładnie.

§ 21. Postanowienia niniejszego rozdziału nie mają zastosowania do pozbywania się broni, posiadanej do użytku osobistego, osobom, posiadającym pozwolenie na handel taką bronią, o ile nabywają one tę broń w celach handlowych.

§ 22. Broń myśliwską wolno odstępować bez dopełnienia czynności, określonych w niniejszym rozdziale, osobom, posiadającym pozwolenie na prawo posiadania i noszenia jakiejkolwiek broni myśliwskiej, jednakże tylko na czas polowania u osoby lub z osobą, która broń tę odstąpiła.