Art. 59. - Powszechny obowiązek wojskowy.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1963.20.108 t.j.

Akt utracił moc
Wersja od: 11 maja 1963 r.
Art.  59.
1.
Jeżeli w okresie odbywania zasadniczej służby wojskowej powstaną warunki uzasadniające uznanie żołnierza za jedynego żywiciela rodziny (art. 27), zwalnia się go z zasadniczej służby wojskowej bez przeniesienia do rezerwy na okres do poboru głównego w następnym roku kalendarzowym. Przepisu tego nie stosuje się do żołnierzy odbywających służbę określoną w art. 55.
2.
Zwolnienie z zasadniczej służby wojskowej żołnierza, o którym mowa w ust. 1, zarządza właściwy dowódca okręgu wojskowego (równorzędny) na podstawie decyzji właściwego organu administracji państwowej o uznaniu żołnierza za jedynego żywiciela rodziny.
3.
Żołnierz, o którym mowa w ust. 1, obowiązany jest do stawienia się w czasie poboru głównego w następnym roku kalendarzowym po zwolnieniu ze służby wojskowej przed powiatową komisją poborową w celu wydania orzeczenia co do udzielenia mu odroczenia zasadniczej służby wojskowej w trybie i na zasadach przewidzianych dla poborowych (art. 25, art. 27 i art. 30 ust. 1).
4.
Do żołnierzy, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy art. 31-33 i art. 58 ust. 3.