Art. 27. - Powszechny obowiązek wojskowy.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1950.6.46

Akt utracił moc

Wersja od: 11 sierpnia 1955 r.

Art.  27.

1. Odroczenia zasadniczej służby wojskowej mogą być udzielane poborowym każdorazowo na przeciąg jednego roku ze względu na:

1) stan zdrowia (czasową niezdolność do służby wojskowej),

2) wykonywanie zawodu,

3) odbywanie studiów,

4) utrzymywanie rodziny, jeżeli poborowy jest jedynym jej żywicielem.

2. Poborowi, korzystający z odroczenia, są obowiązani stawać do poboru corocznie do czasu ostatecznego ustalenia ich stosunku do służby wojskowej.

3. Odroczenia ze względu na utrzymywanie rodziny mogą być udzielane jedynie poborowym, przeznaczonym do odbycia kadrowej lub zastępczej służby wojskowej.

4. Odroczenia ze względu na stan zdrowia, wykonywanie zawodu i utrzymywanie rodziny mogą być udzielane poborowym do końca tego roku kalendarzowego, w którym kończą 24 lata życia.

5. Odroczenia ze względu na odbywanie studiów mogą być udzielane poborowym do końca tego roku kalendarzowego, w którym kończą 26 lat życia.

6. Poborowi, wymienieni w ust. 4 i 5, nie powołani do odbycia zasadniczej służby wojskowej do końca tego roku kalendarzowego, w którym kończą 24 względnie 26 lat życia, zostają zaliczeni do rezerwy.

7. Zasady, warunki i tryb udzielania odroczeń określa Minister Obrony Narodowej w drodze rozporządzenia.

8. Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z Przewodniczącym Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego, Ministrem Oświaty i innymi zainteresowanymi ministrami określa w drodze zarządzenia zawody i studia, uprawniające do ubiegania się o odroczenie zasadniczej służby wojskowej.