Część 5 - Obowiązek meldunkowy. - Powszechny obowiązek wojskowy.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1938.25.220

Akt utracił moc

Wersja od: 20 marca 1945 r.

CZĘŚĆ  V.

Obowiązek meldunkowy.

Art.  137.

Obowiązek meldunkowy obejmuje:

a) obowiązek zawiadamiania o zmianie miejsca zamieszkania;

b) obowiązek zgłaszania się na wezwanie władzy w sprawach wojskowych;

c) obowiązek stawiania się na zebrania kontrolne.

Art.  138. ⁷

Obowiązkowi zawiadamiania o zmianie miejsca zamieszkania podlegają:

a) osoby płci męskiej od 1 września tego roku, w którym kończą 17 lat życia, aż do chwili stawienia się do poboru;

b) poborowi (ochotnicy) od chwili ogłoszenia im orzeczenia, uznającego ich za zdolnych lub czasowo niezdolnych do służby wojskowej, do chwili wcielenia ich do szeregów;

c) żołnierze rezerwy, pospolitego ruszenia lub pomocniczej służby wojskowej;

d) podoficerowie i szeregowcy urlopowani w myśl art. 74;

e) podoficerowie i szeregowcy urlopowani na ściśle określony termin wskutek czasowej niezdolności do służby wojskowej;

f) oficerowie stanu spoczynku bez względu na wiek - oraz podoficerowie i szeregowcy stanu spoczynku do 60 roku życia;

g) kobiety od chwili wydania orzeczenia, uznającego je za zdolne do pomocniczej służby wojskowej, do chwili wcielenia ich do szeregów.

Art.  139. ⁸

(1) Osoby wymienione w art. 138 powinny zawiadamiać o każdorazowej zmianie miejsca zamieszkania właściwe urzędy meldunkowe w terminie oraz w sposób, który określi rozporządzenie wykonawcze.

(2) Osoby, zamieszkałe stale za granicą, zawiadamiają o każdej zmianie miejsca zamieszkania w terminie oraz w sposób określony rozporządzeniem wykonawczym urząd konsularny R. P., a zamieszkałe na obszarze w. m. Gdańska - Komisariat Generalny R. P. w Gdańsku.

Art.  140. ⁹

Obowiązkowi zgłaszania się na wezwanie władzy podlegają osoby wymienione w art. 138.

Art.  141.

(1) Obowiązek zgłoszenia się na wezwanie władzy dotyczy zgłoszenia się zarówno na wezwanie władzy wojskowej, jak i cywilnej.

(2) Przedmiotem wezwania może być sprawa, dotycząca stosunku wezwanego do powszechnego obowiązku wojskowego.

(3) Obowiązek stawienia się na wezwanie władzy ma być spełniony osobiście.

(4) W razie niestawienia się na wezwanie bez usprawiedliwionych powodów, władza wzywająca może zarządzić przymusowe sprowadzenie wezwanego.

(5) Koszty stawienia się wezwanego ponosi władza wzywająca według zasad określonych w rozporządzeniu wykonawczym.

Art.  142.

Obowiązkowi stawienia się na zebrania kontrolne podlegają żołnierze rezerwy, pospolitego ruszenia lub pomocniczej służby wojskowej.

Art.  143.

(1) Zebrania kontrolne przeprowadzają władze wojskowe, mają one na celu sprawdzenie ewidencji, tudzież kontrolę wojskową.

(2) Minister Spraw Wojskowych ustala terminy zebrań kontrolnych oraz określa kategorie osób, które na zebrania kontrolne mają być powołane, oraz sposób powołania na te zebrania.

(3) Sposób przeprowadzenia zebrań kontrolnych oraz zakres działania organów kontrolnych określa rozporządzenie wykonawcze.

Art.  144.

(1) Powołani na zebrania kontrolne nie mają prawa do żadnych należności ze Skarbu Państwa tytułem odszkodowania z powodu zaniechania pracy lub poniesienia pewnego uszczerbku w zarobku dziennym z powodu stawienia się na zebrania kontrolne.

(2) W sprawach wypowiedzenia lub rozwiązania stosunku najmu pracy z powodu powołania na zebrania kontrolne - stosuje się odpowiednio art. 134 - 136.

Art.  145.

Koszty przejazdu powołanych na zebrania kontrolne z miejsca zamieszkania do siedziby urzędu przeprowadzającego zebrania kontrolne i z powrotem ponosi Skarb Państwa według zasad określonych w rozporządzeniu wykonawczym.

⁷ Art. 138 zmieniony przez art. 1 pkt 4 dekretu z dnia 19 lutego 1945 r. (Dz.U.45.8.37) zmieniającego nin. ustawę z dniem 20 marca 1945 r.

⁸ Art. 139 zmieniony przez art. 1 pkt 5 dekretu z dnia 19 lutego 1945 r. (Dz.U.45.8.37) zmieniającego nin. ustawę z dniem 20 marca 1945 r.

⁹ Art. 140 zmieniony przez art. 1 pkt 6 dekretu z dnia 19 lutego 1945 r. (Dz.U.45.8.37) zmieniającego nin. ustawę z dniem 20 marca 1945 r.