Dział 6 - Przepisy szczególne. - Powszechny obowiązek świadczeń rzeczowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1939.30.200

Akt utracił moc

Wersja od: 4 kwietnia 1939 r.

Dział  VI.

Przepisy szczególne.

Art.  84.

(1) W czasie wojny Naczelny Wódz ma prawo stawiania Rządowi wiążących postulatów w sprawach świadczeń rzeczowych oraz prawo zgłaszania zapotrzebowań na przedmioty świadczeń rzeczowych - na obszarze całego Państwa. Prawo zgłaszania zapotrzebowań służy również władzom (organom) wojskowym, wskazanym przez Naczelnego Wodza.

(2) Naczelny Wódz może zastrzec sobie wykonanie na obszarze operacyjnym wszystkich lub pewnych uprawnień, które na podstawie niniejszej ustawy służą poszczególnym ministrom.

(3) W czasie wojny, w razie nagłej potrzeby lub na obszarze, na którym władze administracyjne na skutek działań wojennych nie funkcjonują, mogą władze, uprawnione do zgłaszania zapotrzebowań, kierować zapotrzebowania do zarządu gminy, który postępuje w myśl art. 60. Gdyby i ten sposób nie dawał pewności, że świadczenie będzie na czas wykonane, mogą władze kierować zapotrzebowania w formie nakazów wprost do osób, od których żąda się świadczenia. Władze (organa) wojskowe mogą w tych przypadkach pobrać świadczenia nawet bez zapotrzebowania i bez nakazu - wprost od posiadacza przedmiotu świadczenia. Dowód wykonania świadczenia musi być świadczącemu zawsze wręczony.

(4) Naczelny Wódz drogą zarządzenia może określić również inne zmiany, poza określonymi w ust. (3), jakie należy stosować przy wykonaniu ustawy niniejszej na obszarze operacyjnym.

Art.  85.

(1) Przepisy ustawy niniejszej stosuje się również do:

1) przedsiębiorstw i zakładów monopolowych,

2) przedsiębiorstw, zakładów i majątków państwowych, posiadających samoistną osobowość prawną,

3) państwowych przedsiębiorstw przemysłowych, handlowych i górniczych, wydzielonych z administracji państwowej w myśl rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 17 marca 1927 r. o wydzielaniu z administracji państwowej przedsiębiorstw państwowych przemysłowych, handlowych i górniczych oraz o ich komercjalizacji (Dz. U. R. P. Nr 25, poz. 195),

4) Banku Polskiego, Pocztowej Kasy Oszczędności oraz banków państwowych,

5) prywatnych przedsiębiorstw i zakładów oczyszczających i odwadniających spirytus oraz Polskiej Wytwórni Papierów Wartościowych, - ze zmianami, wymienionymi w ust. (2).

(2) Zmiany te są następujące:

1) władzą właściwą do wydawania zarządzeń i nakazów z mocy ustawy niniejszej w stosunku do przedsiębiorstw, zakładów i majątków, wymienionych w ust. (1) pkt 1), 2), 3), jest działający w porozumieniu z Ministrem Spraw Wojskowych - minister, któremu wymienione przedsiębiorstwa podlegają, zaś w stosunku do banków, instytucyj, przedsiębiorstw i zakładów, wymienionych w ust. (1) pkt 4), 5) - Minister Skarbu, działający w porozumieniu z Ministrem Spraw Wojskowych; uprawnienia te może właściwy minister przekazywać w całości lub w części władzom i organom podległym, które działają w porozumieniu z władzą wojskową, określoną przez Ministra Spraw Wojskowych;

2) przysposobienie do świadczeń rzeczowych przedsiębiorstw, zakładów, majątków, banków i instytucyj, wymienionych w ust. (1) pkt 1), 2), 3), 4) - odbywa się na ich własny koszt;

3) wymienione w ust. (1) pkt 1), 2), 3), 4) przedsiębiorstwa, zakłady, majątki, banki i instytucje otrzymują wynagrodzenie z tytułu świadczeń rzeczowych w drodze rozliczeń rachunkowych ze Skarbem Państwa.

(3) Rada Ministrów może określić również inne zmiany, poza wymienionymi w ust. (2), które należy stosować do wymienionych w ust. (1) przedsiębiorstw, zakładów, majątków, banków i instytucyj przy wykonywaniu ustawy niniejszej.

Art.  86.

(1) Przepisy ustawy niniejszej stosuje się również do zakładów leczniczych i lecznic weterynaryjnych, które określą w drodze rozporządzenia Minister Opieki Społecznej oraz Rolnictwa i Reform Rolnych w porozumieniu z Ministrem Spraw Wojskowych.

(2) Przy stosowaniu ustawy niniejszej w stosunku do zakładów leczniczych i lecznic weterynaryjnych wprowadza się zmiany następujące:

1) władzą właściwą do wydawania zarządzeń i nakazów z mocy ustawy niniejszej w stosunku do zakładów leczniczych jest Minister Opieki Społecznej, działający w porozumieniu z Ministrami: Spraw Wojskowych i Skarbu, a o ile chodzi o zakłady lecznicze kolei państwowych - również w porozumieniu z Ministrem Komunikacji; w stosunku do lecznic weterynaryjnych właściwym jest Minister Rolnictwa i Reform Rolnych, działający w porozumieniu z Ministrami: Spraw Wojskowych i Skarbu; uprawnienia te Ministrowie: Opieki Społecznej i Rolnictwa i Reform Rolnych mogą przekazywać w całości lub w części władzom i organom podległym, które działają w porozumieniu z władzą wojskową, określoną przez Ministra Spraw Wojskowych;

2) obowiązek udzielania danych o przedmiotach świadczeń rzeczowych dotyczy: ilości i jakości łóżek szpitalnych, karetek pogotowia, przyrządów, narzędzi i przyborów lekarskich, dentystycznych i elektromedycznych, środków leczniczych i opatrunkowych i wszelkich innych posiadanych ruchomości, sposobu ich przechowywania i odświeżania, tudzież ilości i kwalifikacyj osobowych i fachowych personelu, zatrudnionego stale w zakładzie leczniczym;

3) celem przysposobienia zakładu leczniczego lub lecznicy weterynaryjnej do świadczeń rzeczowych, posiadacze tych zakładów i lecznic tak istniejących, jak i nowozakładanych obowiązani są już w czasie pokoju - na żądanie właściwej władzy (ust. (2) pkt 1)):

a) dostosować budowę zakładu leczniczego lub lecznicy weterynaryjnej, albo też ich przeróbkę do działalności, odpowiadającej potrzebom obrony Państwa lub warunkom wojennym,

b) posiadać i utrzymywać w należytym stanie oraz ilości i miejscu, wskazanym przez władze, zapasy wojenne, dotyczące łóżek szpitalnych, karetek pogotowia, przyrządów, narzędzi i przyborów lekarskich, dentystycznych oraz elektromedycznych, środków leczniczych i opatrunkowych, tudzież innych ruchomości, związanych z leczeniem i udzielaniem porad lekarskich,

c) dostosować kwalifikacje osobowe i fachowe personelu, zatrudnionego stale w zakładzie leczniczym lub lecznicy weterynaryjnej, do potrzeb wskazanych służbą sanitarno-wojskową w czasie wojny,

d) podporządkować się wszelkim żądaniom władzy w zakresie kontroli zapasów wojennych, tudzież sposobów ich odświeżania.

(3) Rada Ministrów może określić również inne zmiany, poza wymienionymi w ust. (2), które należy stosować do zakładów leczniczych i lecznic weterynaryjnych przy wykonywaniu ustawy niniejszej.

Art.  87.

Umowy, podania i świadectwa w sprawie wykonania powszechnego obowiązku świadczeń rzeczowych są wolne od opłat stemplowych.

Art.  88.

Towary celne, pobrane tytułem świadczenia rzeczowego, są wolne od należności celnych i innych, wymierzanych przy odprawie celnej oraz od ograniczeń przywozowych, z wyjątkiem towarów, pobranych do czasowego użytku, które są wolne tylko czasowo od tych należności.