Rozdział 2 - Zakres obowiązku świadczeń rzeczowych. - Powszechny obowiązek świadczeń rzeczowych.
Dziennik Ustaw
Dz.U.1939.30.200
Akt utracił moc Wersja od: 4 kwietnia 1939 r.
Rozdział II.
Zakres obowiązku świadczeń rzeczowych.
Zakres obowiązku świadczeń rzeczowych.
Obowiązek świadczeń rzeczowych obejmuje:
1)
obowiązek odstąpienia na rzecz Państwa prawa własności, użytkowania, używania i innych praw, odnoszących się do przedmiotów świadczeń rzeczowych lub ograniczenia tych praw; 2)
obowiązek oddania na rzecz Państwa nieruchomości do użytku lub do swobodnego rozporządzenia; 3)
obowiązek podporządkowania się żądaniom władzy w zakresie pewnego określonego wykonywania praw majątkowych lub korzystania z tych praw.(1)
Odstąpienie na rzecz Państwa prawa własności nieruchomości tytułem świadczenia rzeczowego następuje w drodze wywłaszczenia.(2)
Przy wywłaszczaniu nieruchomości nie stosuje się przepisów o obwieszczeniach, zawartych w art. 8 § 2, art. 11 § 2, art. 13, art. 21 § 2 oraz w art. 25 § 1 prawa o postępowaniu wywłaszczeniowym (Dz. U. R. P. z 1934 r. Nr 86, poz. 776).(1)
Oddanie do użytku nieruchomości uprawnia Państwo do urządzania na nich umocnień i fortyfikacyj, stawiania fabryk i innych budowli, budowy mostów, lotnisk, dróg, kolei żelaznych, urządzeń telekomunikacyjnych i innych urządzeń do celów wojennych, tudzież do eksploatacji lasów i kopalin.(2)
Oddanie nieruchomości do swobodnego rozporządzenia nadaje Państwu, oprócz uprawnień, określonych w ust. (1), również prawo istotnej zmiany lub zburzenia budynków.(3)
Na żądanie właściciela nieruchomości, oddanej do użytku lub swobodnego rozporządzenia, przeprowadza się jej wywłaszczenie; zgłoszenie tego żądania nie wstrzymuje przejęcia nieruchomości.(1)
W zakresie podporządkowania się żądaniom władzy (art. 50 pkt 3) ministrowie, właściwi do zarządzenia przysposobienia do świadczeń rzeczowych lub upoważnione przez nich władze i organa, mogą: 1)
nakazać przedsiębiorstwu przemysłowemu lub górniczemu prowadzenie pewnego rodzaju wytwórczości przemysłowej lub wydobycia górniczego, lub zakazać dotychczasowej produkcji; 2)
nakazać przedsiębiorstwu przemysłowemu lub górniczemu magazynowanie i przechowywanie wyprodukowanych lub wydobytych przedmiotów; 3)
nakazać przedsiębiorstwu handlowemu w zakresie jego obrotów magazynowanie i przechowywanie przedmiotów świadczeń; 4)
mianować w przedsiębiorstwach przemysłowych i górniczych delegatów w charakterze instruktorów, inspektorów, kontrolerów i dozorców robót; 5)
zarządzać wytwarzanie lub wydobywanie przedmiotów, albo też wykonywanie pewnych robót we własnym zakresie działania przez swoje organa przy użyciu całości lub części należących do przedsiębiorstwa: pomieszczeń, maszyn, silników, urządzeń, sprzętu, inwentarza, surowców, fabrykatów, półfabrykatów wszelkiego rodzaju zapasów i innych ruchomości; 6)
wziąć przedsiębiorstwo w przymusowy zarząd lub w przymusową dzierżawę.(2)
Minister, właściwy do zarządzenia przysposobienia do świadczeń rzeczowych przedsiębiorstw przemysłowych i górniczych, może w porozumieniu z Ministrem Spraw Wojskowych zarządzić łączenie przedsiębiorstw w przymusowe organizacje i tak powstałym organizacjom nadawać statuty. Na uczestników przymusowej organizacji może być nałożony obowiązek pokrycia kosztów założenia i działalności organizacji oraz kosztów nadzoru rządowego. Spory uczestników organizacji między sobą oraz spory uczestników z organizacją, wynikłe w zakresie działalności organizacji, rozpatrywane będą przez sądy polubowne, których tryb powoływania określa statut.(1)
Minister Rolnictwa i Reform Rolnych w porozumieniu z Ministrem Spraw Wojskowych lub upoważnione przez nich władze i organa mogą w zakresie art. 50 pkt 3) nakazać posiadaczom gospodarstw wiejskich: 1)
uprawę pewnych roślin, jej rozszerzenie, zmniejszenie lub zaniechanie; 2)
hodowlę pewnych zwierząt, jej zwiększenie, zmniejszenie, zmianę kierunku lub zaniechanie; 3)
wyróbkę pewnych sortymentów drzewnych lub pozyskiwanie użytków ubocznych, związanych z produkcja leśną, lub też jej ograniczenie albo zaniechanie; 4)
kopanie torfu opałowego według nakazanego systemu oraz zbiór torfu ściółkowego lub też wzmożenie, ograniczenie bądź zaniechanie kopania albo zbiórki; 5)
magazynowanie i przechowywanie w sposób określony środków wytwórczych lub uzyskanych wytworów.(2)
Władze, wymienione w ust. (1), mogą ustanawiać dla oznaczonych gospodarstw wiejskich przymusowy zarząd lub przymusową dzierżawę, jeżeli tego wymaga interes obrony Państwa, albo też jeżeli: 1)
gospodarstwo zostało opuszczone przez posiadacza bez ustanowienia zastępcy; 2)
posiadacz gospodarstwa wiejskiego zaprzestanie prowadzenia gospodarstwa; 3)
gospodarstwo lub część gospodarstwa leży odłogiem, albo jest zupełnie zaniedbane; 4)
posiadacz gospodarstwa wiejskiego nie stosuje się do nakazów lub zakazów, wydanych na podstawie ust. (1).(3)
Sposób stwierdzenia warunków, uzasadniających ustanowienie przymusowego zarządu lub przymusowej dzierżawy w gospodarstwach wiejskich, określi rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych w porozumieniu z Ministrem Spraw Wojskowych.Rozporządzenie Ministrów: Przemysłu i Handlu oraz Rolnictwa i Reform Rolnych, wydane w porozumieniu z Ministrami: Spraw Wojskowych i Skarbu, określi tryb postępowania przy obejmowaniu przedsiębiorstw lub gospodarstw wiejskich w przymusowy zarząd lub przymusową dzierżawę, obowiązki i prawa osób, sprawujących przymusowy zarząd lub przymusową dzierżawę, tudzież tryb postępowania przy likwidacji przymusowego zarządu lub przymusowej dzierżawy.
(1)
Przedsiębiorstwa i gospodarstwa wiejskie lub ich części, wzięte w przymusowy zarząd lub przymusową dzierżawę i przysposobione w tym czasie na koszt Skarbu Państwa do świadczeń rzeczowych, mogą być zbywane tylko za zezwoleniem władzy, która nakazała przysposobienie.(2)
Ograniczenie prawa zbywania podlega ujawnieniu w księgach hipotecznych (gruntowych) i rejestrach handlowych, na wniosek władzy, która nakazała przysposobienie.(3)
Doprowadzenie do poprzedniego stanu przysposobionych do świadczeń rzeczowych przedsiębiorstw gospodarstw wiejskich, wziętych w przymusowy zarząd lub przymusową dzierżawę, może nastąpić w trybie i na warunkach, określonych w art. 44 i 45.