Rozdział 2 - Przepisy przejściowe. - Powszechne zaopatrzenie emerytalne pracowników i ich rodzin.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1968.3.6

Akt utracił moc

Wersja od: 9 marca 1982 r.

Rozdział  2.

Przepisy przejściowe.

I. 

Przepisy w sprawie przyznania emerytur lub rent określonych w ustawie zamiast rent dotychczasowych.

Art.  97.

1. Osobom pobierającym renty na podstawie dekretu przyznaje się z urzędu - z zastrzeżeniem art. 98 i 99 - zamiast tych rent emerytury lub odpowiednie renty określone w ustawie, przy zastosowaniu następujących zasad:

1) zamiast rent starczych przyznaje się emerytury; zwiększenie emerytury z tytułu ponad 20-letniego okresu zatrudnienia w Polsce Ludowej (art. 22 ust. 2) następuje na wniosek zainteresowanego;

2) przyjmuje się, że okres zatrudnienia w Polsce Ludowej rencistów, którym przyznano renty inwalidzkie (art. 25 ust. 2), wynosi:

a) 20 lat - jeżeli inwalidztwo powstało wskutek wypadku w zatrudnieniu lub choroby zawodowej albo jeżeli rencista pobierał dodatek z tytułu nieprzerwanego ponad 20-letniego okresu zatrudnienia po Wyzwoleniu,

b) 15 lat - w przypadkach nie wymienionych pod lit. a);

3) zasady określone w pkt 2 stosuje się odpowiednio przy ustalaniu wysokości rent rodzinnych;

4) emeryturę lub rentę inwalidzką podwyższa się z tytułu zatrudnienia w żegludze powietrznej lub w stoczniach morskich (art. 22 ust. 3 i 4 oraz art. 25 ust. 4) na wniosek zainteresowanego;

5) przepisów art. 22 ust. 5, art. 27 i art. 38 ust. 5 nie stosuje się do rent przyznanych:

a) przed dniem 1 stycznia 1962 r.,

b) w okresie od dnia 1 stycznia 1962 r. do dnia 31 grudnia 1967 r., jeżeli podwyższenie emerytury lub renty nie przekracza kwot wynikających z ust. 3.

2. Za podstawę wymiaru emerytury i rent, o których mowa w ust. 1, przyjmuje się podstawę wymiaru renty przyznanej na podstawie dekretu.

3. Wysokość emerytur i rent przyznanych na podstawie ust. 1 nie może być niższa od renty przysługującej na podstawie dekretu wraz z wszystkimi dodatkami, z wyjątkiem dodatków rodzinnych i ekwiwalentu mieszkaniowego, zwiększonej o procent tej renty określony w poniższej tabeli:

Rodzaj świadczeń z dekretu	Procent zwiększania renty przyznanej w okresie:
	do dnia 31 grudnia 1958 r.	od dnia 1 stycznia 1959 r. do dnia 31 grudnia 1959 r.	od dnia 1 stycznia 1960 r. do dnia 31 grudnia 1960 r.	od dnia 1 stycznia 1961 r. do dnia 31 grudnia 1961 r.	od dnia 1 stycznia 1962 r. do dnia 31 grudnia 1967 r.
renta inwalidzka z tytułu inwalidztwa powstałego wskutek wypadku w zatrudnieniu lub choroby zawodowej	30	27	22	20	10
renta starcza, renta inwalidzka z innych przyczyn niż wypadek w zatrudnieniu lub choroba zawodowa, renta rodzinna	21	18	13	11	6

4. Przy ustalaniu procentu zwiększenia renty w myśl ust. 3 przyjmuje się, że rentę przyznano w okresie, na jaki przypada data, od której renta została przyznana, a jeżeli wysokość renty ustalono ponownie na podstawie zarobków osiągniętych po jej przyznaniu - data, od której przyznano wyższą rentę.

Art.  98.

W stosunku do osób, którym przyznano renty w myśl art. 97 zamiast rent z dekretu przyznanych na wniosek zgłoszony po dniu 30 czerwca 1967 r., przyjmuje się dla ustalenia zwiększenia renty z tytułu okresu zatrudnienia w Polsce Ludowej (art. 25 ust. 2 i art. 38 ust. 2) faktyczny okres tego zatrudnienia, jeżeli był on dłuższy niż ustalony na podstawie art. 97 ust. 1 pkt 2 lub 3.

Art.  99.

1. Osobom pobierającym renty na podstawie dekretu w wysokości określonej uchwałą nr 146 Rady Ministrów z dnia 27 czerwca 1967 r. w sprawie podwyższenia najniższych rent (Monitor Polski Nr 35, poz. 163) przyznaje się z urzędu zamiast tych rent określone w ustawie emerytury lub odpowiednie renty w wysokości ustalonej w przepisach wydanych na podstawie art. 18 ust. 1.

2. Emerytury lub renty określone w ustawie przyznaje się z urzędu w wysokości ustalonej w przepisach wydanych na podstawie art. 18 ust. 1 również zamiast rent przyznanych na podstawie przepisów:

1) dekretu z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej (Dz. U. z 1945 r. Nr 3, poz. 13 z późniejszymi zmianami),

2) dekretu z dnia 12 grudnia 1944 r. o przejęciu niektórych lasów na własność Skarbu Państwa (Dz. U. Nr 15, poz. 82 z późniejszymi zmianami),

3) ustawy z dnia 8 stycznia 1951 r. o przejęciu aptek na własność Państwa (Dz. U. Nr 1, poz. 1),

4) dekretu z dnia 2 lutego 1955 r. o przejęciu taboru żeglugi śródlądowej na własność Państwa (Dz. U. Nr 6, poz. 36),

5) ustawy z dnia 25 lutego 1958 r. o uregulowaniu stanu prawnego mienia pozostającego pod zarządem państwowym (Dz. U. Nr 11, poz. 37),

6) ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o sprzedaży państwowych nieruchomości rolnych oraz uporządkowaniu niektórych spraw związanych z przeprowadzeniem reformy rolnej i osadnictwa rolnego (Dz. U. Nr 17, poz. 71 z późniejszymi zmianami).

Art.  100.

Przepisy art. 97-99 stosuje się również do spraw o świadczenia wszczętych na podstawie wniosków zgłoszonych przed wejściem w życie ustawy, które załatwione zostały po tej dacie.

Art.  101.

1. Jeżeli prawo do renty przyznanej na podstawie dekretu lub przepisów wymienionych w art. 99 ust. 2 było w całości zawieszone z powodu osiągania zarobków z tytułu zatrudnienia lub posiadania dochodów z innych źródeł, emeryturę lub rentę na podstawie przepisów art. 97-99 przyznaje się na wniosek zainteresowanego, jeżeli zostanie on zgłoszony do dnia 31 grudnia 1969 r.

2. Do wniosków (ust. 1) zgłoszonych po dniu 31 grudnia 1969 r. nie stosuje się przepisów art. 97-99, lecz ustala się wysokość emerytury lub renty na podstawie przepisów działu II.

Art.  102.

Emerytury i renty przyznane na podstawie przepisów art. 97-101 wypłaca się:

1) od dnia 1 stycznia 1968 r. - w przypadkach gdy przyznano je z urzędu,

2) za okres, nie dłuższy niż 3 miesiące wstecz od zgłoszenia wniosku i nie wcześniej niż od dnia 1 stycznia 1968 r. - w przypadkach, gdy przyznano je na wniosek zainteresowanego.

Art.  103.

Do emerytur i rent przyznanych na podstawie przepisów art. 97-101 oraz do osób uprawnionych do tych świadczeń stosuje się przepisy ustawy, z tym że:

1) do okresów zatrudnienia przyjętych w myśl art. 97 ust. 1 pkt 2 dla zwiększenia renty inwalidzkiej dolicza się okresy zatrudnienia tylko po dniu 1 stycznia 1968 r.,

2) przepisu art. 70 ust. 4 nie stosuje się do dnia 31 grudnia 1968 r.; do zgłoszonych w tym terminie wniosków o przeliczenie emerytur stosuje się przepisy dekretu.

II. 

Przepisy w sprawie świadczeń dodatkowych określonych w szczególnych przepisach.

Art.  104.

Emerytury i renty przyznane na podstawie ustawy obejmują:

1) kwoty dodatku określonego w uchwale nr 105 Rady Ministrów z dnia 16 marca 1963 r. w sprawie przyznania dodatku do rent (Monitor Polski Nr 25, poz. 125),

2) kwoty podwyższające renty określone w zarządzeniu Przewodniczącego Komitetu Pracy i Płac z dnia 18 września 1963 r. w sprawie podwyższenia rent i dodatków do rent (Monitor Polski Nr 73, poz. 367),

3) kwoty ekwiwalentu określonego w uchwale nr 187 Rady Ministrów z dnia 20 lipca 1965 r. w sprawie wprowadzenia przejściowego dodatku mieszkaniowego (Monitor Polski Nr 43, poz. 239), z uwzględnieniem przepisów art. 105 i 106.

Art.  105.

1. Emerytury i renty przyznane na podstawie art. 97-101 ust. 1 zwiększa się:

1) o pełną kwotę ekwiwalentu (art. 104 pkt 3), który przysługiwał w dniu 31 grudnia 1967 r., jeżeli emerytura lub renta wypłacana jest w wysokości określonej w przepisach, o których mowa w art. 18 ust. 1, lub jeżeli różnica między tymi świadczeniami a rentą przyznaną na podstawie dekretu nie przekracza 250 zł,

2) o połowę kwoty ekwiwalentu (art. 104 pkt 3), który przysługiwał w dniu 31 grudnia 1967 r., jeżeli różnica, o której mowa w pkt 1, wynosi ponad 250 zł do 450 zł.

2. Emerytura lub renta przyznana na podstawie art. 97-101 ust. 1 nie podlega zwiększeniu z tytułu ekwiwalentu (art. 104 pkt 3), który przysługiwał w dniu 31 grudnia 1967 r., jeżeli różnica, o której mowa w ust. 1 pkt 1, przekracza kwotę 450 zł.

3. Przy ustalaniu wysokości różnicy, o której mowa w ust. 1 i 2, przyjmuje się wysokość odpowiednich świadczeń wraz z wszystkimi wzrostami i dodatkami oraz świadczeniami dodatkowymi określonymi w art. 104 pkt 1 i 2 - z wyjątkiem dodatków rodzinnych oraz ekwiwalentu (art. 104 pkt 3).

Art.  106.

1. Podstawę wymiaru emerytur i rent przyznanych na podstawie wniosków zgłoszonych po wejściu w życie ustawy zwiększa się kwotę przejściowego dodatku mieszkaniowego przysługującego z tytułu zatrudnienia w myśl przepisów, o których mowa w art. 104 pkt 3.

2. Warunki i zasady wliczania przejściowego dodatku mieszkaniowego do podstawy wymiaru emerytur i rent zostaną określone w przepisach wydanych na podstawie art. 17 ust. 5.

III. 

Przepisy w sprawie wysokości emerytur i rent w okresie od dnia 1 stycznia 1968 r. do dnia 31 grudnia 1969 r.

Art.  107.

1. Emerytury i renty przyznane na podstawie art. 97, z wyjątkiem określonych w art. 109, przysługują w okresie od dnia 1 stycznia 1968 r. do dnia 31 grudnia 1969 r. w wysokości określonej w ust. 2 i 3.

2. W okresie od dnia 1 stycznia 1968 r. do dnia 31 grudnia 1968 r. emerytury i renty przyznane na podstawie art. 97 przysługują w wysokości:

1) obliczonej w myśl art. 97 - jeżeli różnica pomiędzy kwotą emerytury lub renty obliczonej na podstawie tego przepisu a kwotą renty obliczonej na podstawie dekretu nie przekracza 70 zł,

2) renty obliczonej na podstawie dekretu, powiększonej o kwotę 70 zł - jeżeli różnica, o której mowa w pkt 1, wynosi ponad 70 zł do 210 zł,

3) renty obliczonej na podstawie dekretu, powiększonej o 1/3 różnicy, o której mowa w pkt 1, jeżeli różnica ta wynosi ponad 210 zł.

3. W okresie od dnia 1 stycznia 1969 r. do dnia 31 grudnia 1969 r. emerytury i renty przyznane na podstawie art. 97 przysługują w wysokości:

1) obliczonej w myśl art. 97 - jeżeli różnica, o której mowa w ust. 2 pkt 1, nie przekracza 140 zł,

2) renty obliczonej na podstawie dekretu powiększonej o 140 zł - jeżeli różnica, o której mowa w ust. 2 pkt 1, wynosi ponad 140 zł do 210 zł,

3) renty obliczonej na podstawie dekretu powiększonej o 2/3 różnicy, o której mowa w ust. 2 pkt 1, jeżeli różnica ta wynosi ponad 210 zł.

4. Począwszy od dnia 1 stycznia 1970 r. wszystkie emerytury i renty przyznane na podstawie art. 97 przysługują w wysokości określonej w tym przepisie.

5. Przy ustalaniu wysokości różnicy, o której mowa w ust. 2 i 3, przyjmuje się wysokość odpowiednich emerytur lub rent z wszystkimi wzrostami, dodatkami i świadczeniami dodatkowymi (art. 104) z wyjątkiem dodatków rodzinnych.

Art.  108.

1. W okresie od dnia 1 stycznia 1968 r. do dnia 31 grudnia 1969 r. emerytura lub renta przyznana na podstawie wniosku zgłoszonego po wejściu w życie ustawy przysługuje - przez pierwsze 12 miesięcy, licząc od daty, od której ją przyznano - w wysokości odpowiedniej renty, która przysługiwałaby na podstawie dekretu, powiększonej o 60% różnicy pomiędzy emeryturą lub rentą obliczoną w myśl ustawy, a rentą z dekretu, a po upływie tych 12 miesięcy - w wysokości obliczonej w myśl ustawy.

2. Jeżeli różnica, o której mowa w ust. 1:

1) nie przekracza 70 zł - emerytura lub renta przysługuje od daty, od której ją przyznano w wysokości określonej w ustawie,

2) wynosi ponad 70 zł do 120 zł - emerytura lub renta przysługuje - przez pierwsze 12 miesięcy, licząc od daty, od której ją przyznano - w wysokości odpowiedniej renty, która przysługiwałaby na podstawie dekretu powiększonej o 70 zł.

3. Poczynając od dnia 1 stycznia 1970 r. wszystkie emerytury i renty przyznane na podstawie wniosków zgłoszonych po wejściu w życie ustawy przysługują w wysokości obliczonej w myśl ustawy.

4. Przy ustalaniu wysokości różnicy, o której mowa w ust. 1 i 2:

1) przyjmuje się, że osoba, której przyznano emeryturę lub rentę na podstawie ustawy, miałaby również prawo do renty na podstawie dekretu,

2) za podstawę wymiaru renty, która przysługiwałaby na podstawie dekretu, przyjmuje się podstawę wymiaru emerytury lub renty przysługującej na podstawie ustawy,

3) stosuje się przepisy art. 107 ust. 5.

5. Przepisów ust. 1-4 nie stosuje się do emerytur i rent przysługujących w wysokości określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 18 ust. 1.

Art.  109.

Przepisy art. 108 stosuje się również do emerytur i rent przyznanych zamiast rent przysługujących na podstawie dekretu, w przypadkach gdy wniosek o rentę z tego dekretu zgłoszono po dniu 30 czerwca 1967 r., z tym że okres 12 miesięcy, o którym mowa w art. 108 ust. 1, liczy się od dnia 1 stycznia 1968 r.

Art.  110.

Przewodniczący Komitetu Pracy i Płac w porozumieniu z Centralną Radą Związków Zawodowych może ustalać szczegółowe zasady wykonywania przepisów niniejszego rozdziału.