Rozdział 1 - Przepisy ogólne. - Powoływanie poborowych i innych osób do czynnej służby wojskowej i zwalnianie z tej służby.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1960.2.11

Akt utracił moc

Wersja od: 12 września 1963 r.

Rozdział  1.

Przepisy ogólne.

§  1.

1. W rozumieniu niniejszego rozporządzenia czynna służba wojskowa oznacza:

1) zasadniczą służbę wojskową,

2) przeszkolenie wojskowe studentów w jednostkach wojskowych,

3) ćwiczenia wojskowe rezerwy,

4) służbę wojskową w razie mobilizacji lub w czasie wojny.

2. Przez czynną służbę wojskową rozumie się również:

1) przeszkolenie wojskowe kobiet przeniesionych do rezerwy,

2) służbę wojskową kobiet w razie mobilizacji lub w czasie wojny.

3. Użyte w rozporządzeniu określenie "studenci szkół wyższych" oznacza także osoby kształcące się w szkołach nie będących szkołami wyższymi, w których zostało przez Radę Ministrów wprowadzone wojskowe szkolenie.

4. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o ustawie, należy przez to rozumieć ustawę z dnia 30 stycznia 1959 r. o powszechnym obowiązku wojskowym (Dz. U. Nr 14, poz. 75 i Nr 17, poz. 108).

§  2.

1. Powołanie do odbycia czynnej służby wojskowej następuje z zastrzeżeniem przepisu § 70 ust. 1 za pomocą imiennych kart powołania.

2. Wzór karty powołania określa załącznik do niniejszego rozporządzenia.

§ 3. Do karty powołania dołącza się bilet (zlecenie) za przejazd koleją lub innym publicznym środkiem komunikacji na koszt wojska.

§ 4. Karty powołania wystawia wojskowy komendant rejonowy.

§ 5. Doręczenie kart powołania w czasie pokoju następuje:

1) w gromadach - przez biura gromadzkich rad narodowych, a w osiedlach i w miastach nie stanowiących powiatów miejskich - przez właściwe do spraw ogólno-administracyjnych organy prezydiów rad narodowych,

2) w miastach stanowiących powiaty miejskie i w miastach wyłączonych z województw - przez wojskowych komendantów rejonowych za pośrednictwem poczty jako polecone przesyłki listowe za zwrotnym poświadczeniem odbioru, przez gońców lub w inny sposób.

§  6.

1. Doręczanie kart powołania następuje w terminach określonych w art. 44 ust. 3 - 5 ustawy.

2. Kartę powołania uważa się za doręczoną z dniem przyjęcia jej przez powołanego, a w razie nieobecności - przez dorosłego domownika.

3. Osoba przyjmująca kartę powołania obowiązana jest do potwierdzenia jej odbioru.

§  7.

1. W razie niemożności doręczenia karty powołania z powodu zmiany przez powołanego miejsca stałego zamieszkania lub pobytu czasowego ponad 2 miesiące (okresowego), organ doręczający (§ 5) zwraca ją niezwłocznie wojskowemu komendantowi rejonowemu, po odnotowaniu na niej przyczyny niedoręczenia, a jeżeli ustali nowy adres powołanego - po odnotowaniu również tego adresu.

2. Kartę powołania należy zwrócić wojskowemu komendantowi rejonowemu także w przypadku śmierci powołanego oraz pobytu w szpitalu, w zakładzie karnym, wyjazdu za granicę itp. dłuższej nieobecności w domu. Jeżeli powołany przebywa w zakładzie karnym lub w zakładzie leczniczym, należy obok przyczyn niedoręczenia karty podać w miarę możliwości również nazwę zakładu, w którym przebywa.

3. W przypadku wymienionym w ust. 1 wojskowy komendant rejonowy ustala w razie potrzeby nowy adres powołanego i przesyła kartę powołania właściwemu organowi administracji prezydium rady narodowej (§ 5) właściwej ze względu na nowe miejsce stałego zamieszkania powołanego lub jego pobytu czasowego ponad 2 miesiące (okresowego) w celu doręczenia albo doręcza ją za pośrednictwem poczty, przez gońców lub w inny sposób.

§  8.

1. Potwierdzenia odbioru doręczonych kart powołania z zaznaczeniem czasu i miejsca doręczenia przesyłają organy doręczające niezwłocznie do wojskowej komendy rejonowej, która je wystawiła.

2. Jeżeli powołany odmówił przyjęcia karty powołania, organ doręczający zwraca niezwłocznie tę kartę właściwej wojskowej komendzie rejonowej z adnotacją o odmowie przyjęcia; w adnotacji należy podać datę odmowy przyjęcia karty powołania.

3. Nie przyjętą kartę powołania uważa się za doręczoną w dniu odmowy jej przyjęcia.

§  9.

1. Karty mobilizacyjne doręczają wojskowi komendanci rejonowi już w czasie pokoju osobom, na których nazwiska zostały wystawione.

2. Osoba, której karta mobilizacyjna została doręczona, obowiązana jest do potwierdzenia jej odbioru.

§  10.

1. W razie utraty (zagubienia, kradzieży, zniszczenia itp.) karty powołania lub karty mobilizacyjnej powołany obowiązany jest zawiadomić o tym niezwłocznie wojskowego komendanta rejonowego, który wyda mu nową kartę powołania lub kartę mobilizacyjną.

2. Utrata, pozbycie się lub nieprzyjęcie karty powołania albo karty mobilizacyjnej nie zwalnia powołanego od obowiązku stawienia się w jednostce wojskowej do odbycia czynnej służby wojskowej w terminie oznaczonym w tym dokumencie.

§ 11. W przypadku odmowy przyjęcia karty powołania albo karty mobilizacyjnej, wyjazdu za granicę albo zgonu osoby, której doręczono tę kartę, stosuje się tryb postępowania określony w § 7-11 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 15 grudnia 1959 r. w sprawie wojskowych dokumentów osobistych (Dz. U. z 1960 r. Nr 2, poz. 10).

§  12.

1. Wcielenia do jednostek wojskowych osób powołanych do czynnej służby wojskowej dokonują dowódcy tych jednostek.

2. Zwolnienie z czynnej służby wojskowej przeprowadzają dowódcy jednostek wojskowych.

§ 13. Osobom zwolnionym z czynnej służby wojskowej przysługuje prawo do przejazdu koleją lub innym środkiem komunikacji na koszt wojska z miejsca służby do miejsca zamieszkania lub pobytu na zasadach określonych w zarządzeniu Ministra Obrony Narodowej.