Rozdział 3 - Zwalnianie z zasadniczej służby wojskowej odbywanej w jednym nieprzerwanym okresie. - Powoływanie poborowych i innych osób do czynnej służby wojskowej i zwalnianie z tej służby.
Dziennik Ustaw
Dz.U.1963.53.290
Akt utracił moc Wersja od: 1 września 1969 r.
Rozdział 3.
Zwalnianie z zasadniczej służby wojskowej odbywanej w jednym nieprzerwanym okresie.
Zwalnianie z zasadniczej służby wojskowej odbywanej w jednym nieprzerwanym okresie.
§ 23.
1.
Żołnierzy, którzy odbyli zasadniczą służbę wojskową wymienioną w art. 52 ust. 1 i art. 53 ustawy, dowódca jednostki wojskowej zwalnia z tej służby w terminach określonych przez Ministra Obrony Narodowej.2.
Żołnierzy zwalnianych z zasadniczej służby wojskowej dowódca jednostki wojskowej przenosi równocześnie do rezerwy, jeżeli nie zostają powołani do wojskowej służby nadterminowej lub zawodowej.§ 24.
1.
Jeżeli żołnierz należący do rocznika podlegającego zwolnieniu z zasadniczej służby wojskowej przebywa w czasie zwalniania tego rocznika na leczeniu w wojskowym zakładzie leczniczym albo odbywa w tym czasie karę aresztu orzeczoną w trybie dyscyplinarnym, zostaje on zwolniony z tej służby i przeniesiony do rezerwy po zakończeniu leczenia zakładowego lub przeniesieniu na dalsze leczenie do zakładu społecznego służby zdrowia albo po zwolnieniu z aresztu.2.
Zwolnienie z zasadniczej służby wojskowej i przeniesienie do rezerwy żołnierza przebywającego na leczeniu w wojskowym zakładzie leczniczym może nastąpić na jego pisemną prośbę przed zakończeniem leczenia lub przeniesieniem do zakładu społecznego służby zdrowia.§ 25.
Zwolnienie żołnierza z zasadniczej służby wojskowej przed jej odbyciem następuje: 1)
w razie uznania go orzeczeniem wojskowej komisji lekarskiej:a)
za niezdolnego do służby wojskowej w czasie pokoju (kategoria "D"),b)
za zupełnie niezdolnego do służby wojskowej (kategoria "E"),c)
za czasowo niezdolnego do służby wojskowej (kategoria "B"), 2)
w przypadkach:a)
uznania żołnierza za jedynego żywiciela rodziny,b)
zarządzenia wykonania kary pozbawienia wolności, 3)
w razie utraty obywatelstwa polskiego, stwierdzonej zaświadczeniem organu właściwego do orzekania w sprawach obywatelstwa.§ 26.
Zwolnieniu z zasadniczej służby wojskowej podlegają również żołnierze pełniący tę służbę w jednostkach i na stanowiskach, na których czas jej trwania wynosi 36 miesięcy, jeżeli z orzeczenia wojskowej komisji lekarskiej wynika, że są oni niezdolni do służby w specjalnościach określonych dla tych jednostek lub stanowisk, a odbyli już zasadniczą służbę wojskową przez okres co najmniej 24 miesięcy.§ 27.
1.
Żołnierzy uznanych przez wojskową komisję lekarską za niezdolnych do służby wojskowej w czasie pokoju (kategoria "D") oraz żołnierzy wymienionych w § 26 dowódca jednostki wojskowej zwalnia z zasadniczej służby wojskowej i przenosi do rezerwy, a żołnierzy uznanych za zupełnie niezdolnych do służby wojskowej (kategoria "E") oraz żołnierzy, którzy utracili obywatelstwo polskie - zwalnia z zasadniczej służby wojskowej i od powszechnego obowiązku wojskowego.2.
W przypadkach wymienionych w § 25 pkt 1 lit. c) i pkt 2 dowódca jednostki wojskowej zwalnia żołnierzy z zasadniczej służby wojskowej bez przeniesienia do rezerwy.§ 28.
1.
Zwolnienie żołnierzy z zasadniczej służby wojskowej na podstawie orzeczonej przez wojskową komisję lekarską czasowej niezdolności do służby wojskowej (kategoria "B") następuje na okres czasu wymieniony w tym orzeczeniu.2.
Co najmniej na dwa tygodnie przed upływem okresu czasowej niezdolności do służby wojskowej wojskowy komendant rejonowy kieruje żołnierzy wymienionych w ust. 1 do wojskowej komisji lekarskiej w celu ustalenia stopnia ich zdolności do służby wojskowej.3.
Żołnierzy, którzy orzeczeniem wojskowej komisji lekarskiej zostaną uznani za zdolnych do służby wojskowej, wojskowy komendant rejonowy stosownie do wytycznych Ministra Obrony Narodowej powołuje do dalszego odbywania zasadniczej służby wojskowej.§ 29.
1.
Jeżeli żołnierz odbywający zasadniczą służbę wojskową zostanie uznany za jedynego żywiciela rodziny z powodu warunków powstałych po wcieleniu go do jednostki wojskowej, podlega on zwolnieniu z tej służby na czas do poboru głównego w następnym roku kalendarzowym.2.
Tryb wnoszenia przez żołnierza lub członka jego rodziny podań o zwolnienie z zasadniczej służby wojskowej z tytułu utrzymywania rodziny oraz warunki i tryb uznawania żołnierza za jedynego żywiciela rodziny określają przepisy wydane na podstawie art. 60 ust. 5 ustawy.3.
Zwolnienie z zasadniczej służby wojskowej żołnierza wymienionego w ust. 1 zarządza w zależności od podporządkowania jednostki wojskowej, w której żołnierz pełni służbę, dowódca okręgu wojskowego, Dowódca Marynarki Wojennej, Dowódca Lotnictwa Operacyjnego, Dowódca Wojsk Obrony Powietrznej Kraju, Główny Inspektor Lotnictwa, Dowódca Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Dowódca Wojsk Ochrony Pogranicza, na podstawie decyzji właściwego do spraw wewnętrznych organu prezydium rady narodowej o uznaniu żołnierza za jedynego żywiciela rodziny.4.
W stosunku do żołnierza odbywającego służbę wojskową w instytucjach centralnych Ministerstwa Obrony Narodowej zarządzenie w sprawie zwolnienia z zasadniczej służby wojskowej wydaje Dowódca Warszawskiego Okręgu Wojskowego.5.
Na podstawie zarządzenia wymienionego w ust. 3 i 4 dowódca jednostki wojskowej, w której żołnierz pełni służbę, zwalnia go z tej służby bez przeniesienia do rezerwy.§ 30.
1.
Żołnierz zwolniony z zasadniczej służby wojskowej jako jedyny żywiciel rodziny podlega powszechnemu obowiązkowi wojskowemu w tym samym zakresie co poborowi, którym udzielono odroczenia zasadniczej służby wojskowej ze względu na utrzymywanie rodziny. W szczególności podlega on obowiązkowi stawienia się w czasie poboru głównego w następnym roku kalendarzowym przed powiatową komisją poborową, która wydaje orzeczenie w sprawie udzielenia mu odroczenia zasadniczej służby wojskowej w trybie i na zasadach przewidzianych dla poborowych albo odmawia udzielenia mu odroczenia.2.
Żołnierzy, którym powiatowa komisja poborowa nie udzieliła odroczenia zasadniczej służby wojskowej, wojskowy komendant rejonowy stosownie do wytycznych Ministra Obrony Narodowej powołuje do dalszego odbywania zasadniczej służby wojskowej.§ 31.
1.
Żołnierze odbywający zasadniczą służbę wojskową, którzy zostali przez sąd powszechny skazani na karę pozbawienia wolności (w tym również na karę zastępczą), podlegają z chwilą zarządzenia wykonania kary zwolnieniu z tej służby do czasu odbycia kary, jej darowania lub warunkowego zwolnienia z odbycia reszty kary, chyba że na wniosek dowódcy jednostki wojskowej sąd, który wydał wyrok, odroczy wykonanie kary nie przekraczającej 6 miesięcy do czasu odbycia przez żołnierza zasadniczej służby wojskowej.2.
Po otrzymaniu od sądu wyroku i zarządzenia wykonania kary pozbawienia wolności dowódcy jednostek wojskowych zwalniają żołnierzy z zasadniczej służby wojskowej bez przeniesienia do rezerwy i kierują ich pod konwojem do odpowiednich zakładów karnych wraz z książeczkami wojskowymi, w których dokonują wpisu o zwolnieniu z zasadniczej służby wojskowej bez przeniesienia do rezerwy. Książeczki wojskowe żołnierzy pozostają na przechowaniu w zakładzie karnym przez cały czas przebywania w tym zakładzie.§ 32.
1.
W stosunku do żołnierzy określonych w § 31 ust. 1 dowódcy jednostek wojskowych mogą w ciągu 2 tygodni po otrzymaniu wyroku i zarządzenia wykonania kary, wystąpić do sądu, który zarządził wykonanie kary, z wnioskiem o jej odroczenie ze wględów wojskowych do czasu zwolnienia ich z zasadniczej służby wojskowej, jeżeli w interesie służby jest to wskazane, a względy dyscypliny wojskowej nie stoją temu na przeszkodzie.2.
O zwolnieniu z zasadniczej służby wojskowej żołnierzy, którym stosownie do ust. 1 odroczono wykonanie kary pozbawienia wolności, należy niezwłocznie zawiadomić sąd, który odroczył wykonanie tej kary.§ 33.
1.
Po odbyciu kary pozbawienia wolności, jej darowaniu lub warunkowym zwolnieniu z odbycia reszty kary, a w razie skazania na karę dodatkową utraty praw publicznych - po odzyskaniu utraconych praw żołnierze zwolnieni z zakładów karnych obowiązani są niezwłocznie zgłosić się wraz z książeczkami wojskowymi do wojskowego komendanta rejonowego właściwego ze względu na miejsce ich zamieszkania.2.
Wojskowi komendanci rejonowi stosownie do wytycznych Ministra Obrony Narodowej powołują niezwłocznie żołnierzy wymienionych w ust. 1 ponownie do zasadniczej służby wojskowej i kierują ich do jednostki wojskowej wskazanej przez dowódcę okręgu wojskowego lub innego dowódcę wymienionego w § 29 ust. 3 właściwego dla jednostki, w której pełnili służbę, w celu odbycia przez nich pozostałego okresu tej służby.§ 34.
1.
Żołnierzy, względem których właściwe organy wymiaru sprawiedliwości zastosowały areszt tymczasowy w związku z toczącym się przeciwko tym żołnierzom postępowaniem karnym, zwalnia się z zasadniczej służby wojskowej dopiero po skazaniu i zarządzeniu wykonania kary. Do tego czasu uważa się tych żołnierzy za pozostających w zasadniczej służbie wojskowej.2.
W razie odesłania żołnierzy wymienionych w ust. 1 do zakładu karnego podczas toczącego się przeciwko nim postępowania karnego, dowódca jednostki wojskowej pozostawia w jednostce wojskowej ich książeczki wojskowe. Dopiero po skazaniu i zarządzeniu wykonania kary dowódca jednostki wojskowej zwalnia tych żołnierzy z zasadniczej służby wojskowej bez przeniesienia do rezerwy i po dokonaniu wpisów w książeczkach wojskowych odsyła je do zakładu karnego.§ 35.
Żołnierzom wymienionym w § 34 skazanym na karę pozbawienia wolności nie zalicza się okresu tymczasowego aresztowania na poczet czasu trwania zasadniczej służby wojskowej.§ 36.
1.
Żołnierze wymienieni w § 34 ust. 1, którzy przebywają w areszcie tymczasowym w czasie zwalniania ich roczników z zasadniczej służby wojskowej, zostają zwolnieni z tej służby w tym czasie i przeniesieni do rezerwy.2.
O przeniesieniu żołnierzy wymienionych w ust. 1 do rezerwy dowódca jednostki wojskowej zawiadamia właściwy sąd lub prokuratora, do którego dyspozycji żołnierze pozostają w areszcie, oraz przesyła ich książeczki wojskowe do zakładu karnego po dokonaniu w nich wpisu o zwolnieniu ze służby i przeniesieniu do rezerwy.§ 37.
Dowódcy jednostek wojskowych obowiązani są w dokumentach ewidencyjnych i w książeczkach wojskowych żołnierzy zwolnionych z zasadniczej służby wojskowej w przypadkach wymienionych w § 23, § 24, § 25 pkt 1 i 3, § 26 i § 36 dokonać wpisów o zwolnieniu ich z tej służby i o przeniesieniu do rezerwy lub zwolnieniu od powszechnego obowiązku wojskowego, a w przypadkach wymienionych w § 25 pkt 2, § 28, § 29, § 31 i § 34 ust. 2 - o zwolnieniu z zasadniczej służby wojskowej bez przeniesienia do rezerwy.§ 38.
Niezwłocznie po zwolnieniu z zasadniczej służby wojskowej dowódca jednostki wojskowej przesyła właściwym wojskowym komendantom rejonowym dokumenty ewidencyjne zwolnionych oraz orzeczenia wojskowych komisji lekarskich, które stanowiły podstawę zwolnienia ich ze służby.