Powołanie Państwowej Rady Komunikacyjnej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1932.46.443 t.j.

Akt utracił moc

Wersja od: 30 października 1933 r.

USTAWA

z dnia 15 kwietnia 1921 r.

w sprawie powołania Państwowej Rady Komunikacyjnej. ¹

Art.  1. ²

W celu rozważania zagadnień z dziedziny komunikacji ustanawia się przy Ministrze Komunikacji Państwową Radę Komunikacyjną, jako organ doradczy i opinjodawczy.

Art.  2. ³

Zakres działania i organizację Państwowej Rady Komunikacyjnej określa załączony do tej ustawy i stanowiący jej część integralną Statut Państwowej Rady Komunikacyjnej.

Art.  3.

Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem jej ogłoszenia, a wykonanie jej porucza się Ministrowi Komunikacji.

ZAŁĄCZNIK  ⁴

STATUT

PAŃSTWOWEJ RADY KOMUNIKACYJNEJ.

Art. 1.

W celu rozważania zagadnień z dziedziny komunikacji ustanawia się przy Ministrze Komunikacji Państwową Radę Komunikacyjną, jako organ doradczy i opinjodawczy.

Art.  2.

Rozważaniu i opinjowaniu Państwowej Rady Komunikacyjnej podlegają sprawy, wnoszone pod jej obrady przez Ministra Komunikacji, tak z jego inicjatywy, jak i na wniosek członków Państwowej Rady Komunikacyjnej, a dotyczące dziedzin następujących:

a) roczne sprawozdanie z wyników gospodarki kolejowej i roczny plan gospodarki kolei państwowych;

b) główne zasady eksploatacji kolei żelaznych,

c) ogólne plany budowy nowych linij kolejowych, pod względem gospodarczo - państwowym; wnioski w sprawach budowy nowych kolei;

d) ogólny plan rozwoju urządzeń na istniejących kolejach; budowa drugich torów i nowych stacyj;

e) zasady koncesjonowania prywatnych kolei;

f) zasady regulaminów i przepisów przewozowych na kolejach, o ile nie idzie o czysto techniczne postanowienie, lub o czasowe zarządzenia wyjątkowe;

g) normy taryfowo-kolejowe; przepisy o układzie, wprowadzaniu, stosowaniu i odwoływaniu taryf; nowe taryfy; zmiana istniejących taryf;

h) ogólny plan okresowy przewozów i sprawozdanie z przewozów za okres ubiegły, racjonalne wyzyskanie taboru kolejowego; sprawozdanie okresowe o stanie taboru i jego wyzyskaniu;

i) zasady polityki drogowej, koncesjonowania przewozów samochodowych i świadczeń publicznych na rzecz dróg kołowych;

j) zasady polityki wodno-budowlanej i opłat żeglugowych;

k) zasady przewozu osób i towarów statkami powietrznymi;

l) zasady ogólnej polityki komunikacyjnej w zakresie kolei oraz dróg kołowych, wodnych śródlądowych i powietrznych;

m) wszelkie inne sprawy z zakresu komunikacji, które Minister podda obradom Państwowej Rady Komunikacyjnej.

Art.  3.

Państwowa Rada Komunikacyjna składa się:

1) z przedstawicieli Ministerstw: Przemysłu i Handlu, Rolnictwa, i Reform Rolnych Pocz i Telegrafów, Skarbu, Spraw Wewnętrznych, Spraw Zagranicznych oraz Spraw Wojskowych, wyznaczonych przez właściwych ministrów, po jednym od każdego ministerstwa;

2) z przedstawicieli większych miast w liczbie co najmniej ośmiu, po jednym z każdego, z wyboru rad miejskich, z dwóch delegatów Związku Miast Polskich, z przedstawicieli powiatowych związków samorządowych, po jednym z każdego województwa, wyznaczonych przez Wydział Wojewódzki (Izbę wojewódzką), z jednego przedstawiciela Związku Powiatów Rzeczypospolitej, oraz z jednego przedstawiciela Związku Gmin Wiejskich;

3) z przedstawicieli organizacyj gospodarczo-społecznych w liczbie co najmniej 40 z wyboru tychże organizacyj;

4) z przedstawicieli przedsiębiorstw samochodowych, żeglugowych i lotniczych, wyznaczonych przez Ministra Komunikacji;

5) z fachowców wybitnie znanych na polu komunikacji, mianowanych przez Ministra Komunikacji.

Posiedzenia Państwowej Rady Komunikacyjnej zwołuje Minister Komunikacji w miarę potrzeby.

Liczbę i wykaz organizacyj, o których mowa w pkt. 3 ust, 1 niniejszego artykułu, ustala Minister Komunikacji w porozumieniu z Ministrem Przemysłu i Handlu oraz Ministrem Rolnictwa; liczbę i wykaz miast, o których mowa w pkt. 2 ust. 1 niniejszego artykułu ustala Minister Komunikacji w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych; liczbę przedstawicieli przedsiębiorstw komunikacyjnych i liczbę fachowców, o których mowa w pkt. 4 i 5 ust. 1 niniejszego artykułu, ustala Minister Komunikacji.

Każdy członek Państwowej Rady Komunikacyjnej będzie miał zastępcę, z wyjątkiem mianowanych zgodnie z pkt. 5 ust. 1 niniejszego artykułu przez Ministra Komunikacji.

Członkowie Państwowej Rady Komunikacyjnej oraz zastępcy członków są mianowani względnie wybierani na okres trzyletni, po którego upływie mogą być mianowani i wybrani ponownie.

Miejsce, opróżnione w Państwowej Radzie Komunikacyjnej przed upływem trzechlecia, obsadza się, zgodnie z postanowieniem tego artykułu, tylko na okres do końca trzechlecia.

Członkiem lub zastępcą członka Państwowej Rady Komunikacyjnej nie może być osoba, która w myśl obowiązujących ustaw utraciła prawo piastowania urzędów publicznych.

Art.  4.

Oprócz przedstawicieli ministerstw, wyszczególnionych w art. 3 pkt. 1 w naradach Państwowej Rady Komunikacyjnej mogą brać udział z głosem decydującym przedstawiciele innych ministerstw na zaproszenie Ministra Komunikacji, jeżeli pod obrady przychodzą sprawy, w których odnośne ministerstw są interesowane.

W naradach Państwowej Rady Komunikacyjnej i stałych komitetów mogą brać udział, jednak bez prawa głosowania:

a) wyznaczeni przez Ministra Komunikacji pracownicy Ministerstwa Komunikacji, jako referenci,

b) zaproszeni przez Ministra Komunikacji rzeczoznawcy.

Art.  5.

Przewodniczącym Państwowej Rady Komunikacyjnej jest Minister Komunikacji, a jego zastępcą wiceminister Komunikacji (Podsekretarz Stanu).

Posiedzenie Państwowej Rady Komunikacyjnej zwołuje Minister Komunikacji najmniej dwa razy na rok, lub częściej w miarę potrzeby, jak również na jednomyślny wniosek jednego ze stałych komitetów Rady.

Uchwały Rady zapadają zwyczajną większością głosów członków obecnych, mających głos decydujący, z zaznaczeniem jednak w protokóle zdania mniejszości.

Art.  6.

W zakresie swej kompetencji Państwowa Rada Komunikacyjna może stawiać wnioski i zapytania do Ministra Komunikacji.

Art.  7.

Do badania i przygotowywania spraw, wnoszonych na plenum Państwowej Rady Komunikacyjnej, Rada ta tworzy ze swych członków sześć stałych komitetów, mianowicie:

a) Komitet nowobudujących się kolei żelaznych,

b) Komitet taryfowy,

c) Komitet eksploatacji kolei żelaznych.

d) Komitet publicznych dróg kołowych,

e) Komitet dróg wodnych,

f) Komitet do spraw koordynacji przewozów kolejowych, samochodowych, wodnych i lotniczych

Przewodniczących komitetów i ich zastępców, wybranych przez Państwową Radę Komunikacyjną z pośród swych członków, zatwierdza Minister Komunikacji. Państwowa Rada Komunikacyjna może wyłaniać ze swego grona komisje specjalne do opracowania lub zbadania spraw poszczególnych.

Art.  8.

Porządek obrad i biegu spraw Państwowej Rady Komunikacyjnej i stałych komitetów, jak również zakres działalności i kompetencji ostatnich ustala regulamin, wydany przez Ministra Komunikacji, po zasięgnięciu opinji Rady.

Niektóre sprawy wedle swego uznania Państwowa Rada Komunikacyjna może przekazywać stałym komitetom do rozważania i zaopiniowania ostatecznego.

Art.  9.

(skreślony).

Art.  10.

(skreślony).

Art.  11.

Członkowie Państwowej Rady Komunikacyjnej nie pobierają wynagrodzenia.

Pozamiejscowi członkowie Rady otrzymują jednorazowe bilety wolnej jazdy koleją I klasy od miejsca swego zamieszkania do Warszawy i zpowrotem.

Przewodniczący stałych komitetów korzystają z rocznych biletów wolnej jazdy na wszelkich kolejach Państwa.

¹ Tytuł zmieniony przez art. 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 października 1933 r. w sprawie przekształcenia Państwowej Rady Kolejowej na Państwową Radę Komunikacyjną (Dz.U.33.85.637) z dniem 30 października 1933 r.

² Art. 1 zmieniony przez art. 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 października 1933 r. w sprawie przekształcenia Państwowej Rady Kolejowej na Państwową Radę Komunikacyjną (Dz.U.33.85.637) z dniem 30 października 1933 r.

³ Art. 2 zmieniony przez art. 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 października 1933 r. w sprawie przekształcenia Państwowej Rady Kolejowej na Państwową Radę Komunikacyjną (Dz.U.33.85.637) z dniem 30 października 1933 r.

⁴ Załącznik zmieniony przez art. 1 i 2 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 października 1933 r. w sprawie przekształcenia Państwowej Rady Kolejowej na Państwową Radę Komunikacyjną (Dz.U.33.85.637) z dniem 30 października 1933 r.