Powołanie Nadzwyczajnego Komisarza Ministerstwa Zdrowia Publicznego dla zwalczania chorób zakaźnych w Małopolsce.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1920.11.63

Akt utracił moc

Wersja od: 29 lutego 1920 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA ZDROWIA PUBLICZNEGO

z dnia 30 grudnia 1919 r.

w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych w przedmiocie powołania Nadzwyczajnego Komisarza Ministerstwa Zdrowia Publicznego dla zwalczania chorób zakaźnych w Małopolsce.

Na podstawie art. 24 ustawy z dnia 26 lipca 1919 r. (Dz. U. Rzp. P. № 67, p. 402) w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych zarządzam co następuje:

1) Celem skutecznego zwalczania szerzących się w Małopolsce chorób zakaźnych powołuje się Nadzwyczajnego Komisarza Ministerstwa Zdrowia Publicznego dla zwalczania chorób zakaźnych z siedzibą we Lwowie.

2) Zadaniem Nadzwyczajnego Komisarza jest zorganizowanie w porozumieniu z Generalnym Delegatem Rządu dla Galicji oraz władzami wojskowemi akcji zwalczania chorób ostro - zakaźnych wśród ludności cywilnej oraz zespolenie i ujednostajnienie zmierzającej w tym kierunku działalności wszelkich instytucji państwowych i autonomicznych oraz stowarzyszeń o charakterze społecznym.

3) Wszelkie władze i urzędy państwowe, władze i urzędy autonomiczne obowiązane są popierać działalność Nadzwyczajnego Komisarza, którego powołanie nie zmienia w niczem obowiązków, ciążących na nich po myśli ustawy z dnia 25. VII. 1919. (Dz. U. Rzp. P. № 67, p. 402) w przedmiocie zwalczania chorób zakaźnych i innych chorób występujących nagminnie.

4) 1 Komisarzowi Nadzwyczajnemu przysługuje prawo bezpośredniego odnoszenia się do starostw i wydziałów powiatowych w Małopolsce, tudzież prawo w wypadkach nie cierpiących zwłoki wydawania doraźnych zarządzeń technicznych w granicach obowiązujących przepisów, o zwalczaniu chorób zakaźnych. O wydanych w powyższym trybie zarządzeniach winien Komisarz równocześnie donieść miejscowym władzom administracyjnym.

5) Zakres działalności Nadzwyczajnego Komisarza może być w porozumieniu z władzami wojskowemi rozszerzony również i na tereny etapowe, leżące poza dotychczasowemi granicami Małopolski.

6) Fundusze potrzebne do zorganizowania walki z chorobami zakaźnemi Nadzwyczajny Komisarz czerpać będzie z kredytów przyznanych na ten cel w budżecie Okręgowego Urzędu Zdrowia we Lwowie i ze specjalnych funduszów wyznaczonych przez Centralny Komitet do spraw walki z durem plamistym.

7) Komisarza Nadzwyczajnego do zwalczania chorób zakaźnych w Małopolsce mianuje oraz udziela mu instrukcji Minister Zdrowia Publicznego.

8) Odwołanie Nadzwyczajnego Komisarza nastąpi przez rozporządzenie Ministra Zdrowia Publicznego wydane w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych.

¹ Z dniem 29 lutego 1920 r. zakres działania Nadzwyczajnego Komisarza do zwalczania chorób zakaźnych w Małopolsce, rozszerza się w tym kierunku, że władza Nadzwyczajnego Komisarza obejmuje kierownictwo całej akcji przeciwepidemicznej, a wszystkie władze terytorjalne zarówno cywilne jak i wojskowe oraz urzędy szczególne jak również wszelkie organizacje o charakterze społecznym winny stosować się ściśle do zarządzeń Komisarza, wydanych w jego zakresie działania, zgodnie z art. 1 rozporządzenia z dnia 5 lutego 1920 r. (Dz.U.20.13.71).