Powołanie Naczelnego Nadzwyczajnego Komisarza Ministerstwa Zdrowia Publicznego do walki z epidemjami.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1920.23.134

Akt utracił moc
Wersja od: 17 marca 1920 r.

ROZPORZĄDZENIE
KIEROWNIKA MINISTERSTWA ZDROWIA PUBLICZNEGO
z dnia 28 lutego 1920 r.
w przedmiocie powołania Naczelnego Nadzwyczajnego Komisarza Ministerstwa Zdrowia Publicznego do walki z epidemjami.

Na podstawie art. 24 ustawy z dnia 25 lipca 1919 r. (Dz. U. 1919 r. № 67 poz. 402) oraz w myśl uchwały Sejmu Ustawodawczego z dnia 14 stycznia 1920 r. i uchwały Rady Ministrów z dnia 17 stycznia 1920 r. jak również zgodnie z art. 2 rozporządzenia Ministra Zdrowia Publicznego z dnia 5 lutego 1920 r. w przedmiocie nadzwyczajnych zarządzeń celem zwalczanie chorób zakaźnych (Dz. Ust. Rp. P. № 13/20 poz. 71) zarządza się, co następuje:

Powołuje się Nadzwyczajnego Komisarza dla zwalczania chorób zakaźnych w Województwach: Warszawskiem, Łódzkiem, Lubelskiem, Kieleckiem, Białostockiem i m. st. Warszawie z siedzibą w Warszawie.

Zadania, zakres działania i kompetencje Nadzwyczajnego Komisarza w Warszawie są zgodne z zadaniami, zakresem działania i kompetencjami, określonemi rozporządzeniem z dnia 30 grudnia 1919 roku w przedmiocie powołania Nadzwyczajnego Komisarza do zwalczania chorób zakaźnych w Małopolsce (Dz. Ust. Rp. P. № 11/20 poz. 63) i rozporządzeniem z dnia 5 lutego 1920 roku w przedmiocie nadzwyczajnych zarządzeń celem zwalczania chorób zakaźnych (Dz. Ust. Rp. P. № 13/20 poz. 71).

Nadzwyczajny Komisarz w Warszawie jest zarazem Naczelnym Nadzwyczajnym Komisarzem do walki z epidemjami na całym obszarze Państwa Polskiego.

Zakres władzy Naczelnego Nadzwyczajnego Komisarza do walki z epidemjami w stosunku do Nadzwyczajnych Komisarzy określi Instrukcja służbowa, wydana przez Ministra Zdrowia Publicznego.

Rozporządzenie niniejsze obowiązuje z dniem ogłoszenia.