Powołanie komisji lekarskich do spraw inwalidztwa i zatrudnienia.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1954.48.230

Akt utracił moc
Wersja od: 1 listopada 1954 r.

ROZPORZĄDZENIE
RADY MINISTRÓW
z dnia 30 października 1954 r.
w sprawie powołania komisji lekarskich do spraw inwalidztwa i zatrudnienia.

Na podstawie art. 14 ust. 3 dekretu z dnia 25 czerwca 1954 r. o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz. U. Nr 30, poz. 116) zarządza się, co następuje:
Tworzy się obwodowe i wojewódzkie komisje lekarskie do spraw inwalidztwa i zatrudnienia (KIZ).
1.
Do zakresu działania obwodowej komisji do spraw inwalidztwa i zatrudnienia (obwodowa KIZ) należy:
1)
ustalanie utraty zdolności do pracy i określanie odpowiedniej grupy inwalidów,
2)
ustalanie daty powstania inwalidztwa w przypadkach, gdy od tego zależy stwierdzenie prawa do renty,
3)
ustalanie związku przyczynowego inwalidztwa lub śmierci z wypadkiem w zatrudnieniu lub chorobą zawodową,
4)
ustalanie związku przyczynowego inwalidztwa oraz śmierci inwalidy ze służbą wojskową,
5)
kierowanie na leczenie,
6)
ustalanie wskazań i przeciwwskazań odnośnie do warunków pracy, w których inwalida może być zatrudniony.
2.
Do zakresu działania obwodowej KIZ należy również orzekanie o niezdolności do pracy osób ubiegających się o świadczenia na podstawie Karty Górnika lub przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym członków zespołów formujących szkło.
3.
Minister Pracy i Opieki Społecznej może na okres przejściowy zlecić KIZ orzekanie w sprawach związku przyczynowego utraty zdolności zarobkowej ze służbą wojskową u inwalidów wojskowych, którzy zostali zwolnieni z wojska przed dniem 1 lipca 1954 r. Sprawy te rozpatruje się na podstawie dotychczasowych przepisów.
Do zakresu działania wojewódzkiej komisji do spraw inwalidztwa i zatrudnienia (wojewódzka KIZ) należy rozstrzyganie odwołań od orzeczeń obwodowych KIZ.
1.
Skierowania do zbadania przez KIZ wydają właściwe organy przyznające zaopatrzenie po ustaleniu, że są spełnione wszystkie inne warunki, wymagane przez odpowiednie przepisy do uzyskania prawa do renty.
2.
Do skierowania powinny być dołączone dowody leczenia i wyniki badań pomocniczych, jeżeli były przeprowadzane.
3.
Prezydium rady narodowej może skierować do zbadania przez KIZ osoby nie mające żadnego tytułu do zaopatrzenia.
4.
Organy wymienione w ust. 1 mogą skierować zainteresowanego do społecznego zakładu służby zdrowia w celu uzyskania zaświadczenia o stanie zdrowia albo przeprowadzenia badań pomocniczych.
Od orzeczenia obwodowej KIZ przysługuje zainteresowanemu prawo odwołania się w ciągu 14 dni do wojewódzkiej KIZ.
Prezydium wojewódzkiej rady narodowej (Rady Narodowej w m.st. Warszawie i m. Łodzi) może w ciągu 14 dni od dnia otrzymania orzeczenia obwodowej KIZ podnieść zarzut wadliwości orzeczenia i przekazać sprawę do rozstrzygnięcia wojewódzkiej KIZ.
Orzeczenie wojewódzkiej KIZ jest ostateczne.
Orzeczenie KIZ w zakresie wskazań i przeciwwskazań odnośnie do warunków pracy, w których inwalida może być zatrudniony, jest wiążące dla zakładu pracy, do którego inwalida został skierowany przez prezydium rady narodowej.
Koszty utrzymania KIZ, wynagrodzenia ich członków oraz postępowania pokrywane są z budżetu Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.
Zakłady społeczne służby zdrowia obowiązane są udzielać KIZ potrzebnych pomieszczeń oraz wszelkiej pomocy w zakresie ich działalności, jeżeli w inny sposób nie można zapewnić KIZ warunków do wykonywania ich zadań.
Minister Pracy i Opieki Społecznej w porozumieniu z Ministrem Zdrowia określa skład, organizacje, tryb postępowania oraz zasady wynagradzania członków KIZ.
Nadzór nad działalnością KIZ sprawuje Minister Pracy i Opieki Społecznej.
1.
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 listopada 1954 r. z tym zastrzeżeniem, że przepis § 4 ust. 3 wchodzi w życie w terminie, który oznaczy Minister Pracy i Opieki Społecznej, a przepis § 6 wchodzi w życie w terminie, który oznaczy Prezes Rady Ministrów.
2.
Do czasu oznaczenia przez Prezesa Rady Ministrów terminu, o którym mowa w ust. 1, uprawnienia prezydium wojewódzkiej rady narodowej (Rady Narodowej w m.st. Warszawie i m. Łodzi) określone w § 6 przysługują Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych.