Art. 3. - Potrącenia z uposażenia i zaopatrzenia emerytalnego osób wojskowych oraz funkcjonarjuszów państwowych w administracji wojskowej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1933.58.439 t.j.

Akt utracił moc
Wersja od: 3 sierpnia 1948 r.
Art.  3.

Potrącenia, wyszczególnione w art. 1 niniejszej ustawy, nie mogą przekraczać:

a)
o ile są dokonywane na podstawie tytułów egzekucji sądowej-10 % uposażenia, a o ile mają one za podstawę wypływający z ustawy obowiązek alimentacji - 30 % uposażenia;
b)
o ile są dokonywane na podstawie zarządzeń administracyjnych - 10% uposażenia;
c)
o ile w rachubę wchodzą potrącenia na podstawie tytułów egzekucji sądowej oraz zarządzeń administracyjnych, to łącznie nie mogą przekraczać 10%, a w wypadkach obowiązku alimentacji 30% uposażenia; o ile roszczenie alimentacyjne przysługuje osobie, na którą wojskowy lub funkcjonarjusz państwowy pobiera dodatek ekonomiczny w myśl art. 4 ustawy z dnia 9 października 1923 r. (Dz. U. R. P. Nr. 116, poz. 924), wówczas dodatek ten ma być wypłacony odnośnej osobie niezależnie od potrąceń z uposażenia;
d)
potrącenia, opierające się na dobrowolnem obciążeniu uposażenia na rzecz instytucyj kredytowych celem zabezpieczenia zaciągniętych w tych instytucjach za zgodą władzy przełożonej pożyczek - 20 % uposażenia;
e)
wszelkie inne potrącenia, wynikające z dobrowolnego obciążenia uposażenia, nie mogą przekraczać 3 % uposażenia po potrąceniu opłaty emerytalnej i podatku.

Co do wysokości dopuszczalnych potrąceń z uposażenia funkcjonarjuszów państwowych w administracji wojskowej na podstawie tytułów egzekucji sądowej stosuje się przepisy prawa o sądowem postępowaniu egzekucyjnem. W razie zbiegu potrąceń na podstawie tytułów egzekucji sądowej z potrąceniami na podstawie zarządzeń władz administracyjnych wojskowych lub cywilnych, łączna suma potrąceń nie może przekraczać jednej piątej części, a w przypadkach obowiązku alimentacji - drugiej piątej części uposażenia funkcjonarjusza państwowego, zatrudnionego w administracji wojskowej.