Rozdział 3 - Postępowanie dyscyplinarne w I instancji - Postępowanie wyjaśniające i dyscyplinarne wobec urzędników państwowych oraz komisje dyscyplinarne i rzecznicy dyscyplinarni.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2001.145.1628

Akt obowiązujący

Wersja od: 18 grudnia 2001 r.

Rozdział  3

Postępowanie dyscyplinarne w I instancji

§  14.

1. Przewodniczący komisji wzywa obwinionego i rzecznika dyscyplinarnego, a w razie potrzeby świadków i inne osoby do stawienia się na rozprawę.

2. Obwinionemu i rzecznikowi dyscyplinarnemu doręcza się, wraz z wezwaniem na rozprawę, listę członków składu orzekającego oraz odpis wniosku rzecznika dyscyplinarnego o wszczęcie postępowania.

3. Obwinionego poucza się jednocześnie o prawie do korzystania z pomocy obrońcy, prawie przeglądania akt i sporządzania notatek oraz składania wniosków o uzupełnienie dowodów w sprawie.

§  15.

1. Przewodniczący składu orzekającego zapewnia stronom możliwość składania wyjaśnień i wniosków w sprawie oraz umożliwia im zadawanie pytań, a także wypowiadanie się co do wniosków strony przeciwnej i zebranych w sprawie dowodów.

2. W toku rozprawy rzecznik dyscyplinarny, obwiniony oraz jego obrońca mogą składać wnioski i przedstawiać dowody.

3. Komisja I instancji dąży do wszechstronnego zbadania sprawy i wyjaśnienia wszystkich istotnych okoliczności. W tym celu może dopuścić wszelkie dowody, nawet niepowołane przez strony, jeżeli uzna, że są potrzebne do uzupełnienia materiału dowodowego.

§ 16. Rozprawa ulega odroczeniu w przypadku niestawienia się strony, która nie została wezwana na rozprawę w sposób określony w § 14 ust. 2, lub w razie usprawiedliwionego niestawiennictwa obwinionego lub jego obrońcy oraz w przypadku, o którym mowa w § 20 ust. 1. W takim przypadku przewodniczący komisji wyznacza nowy termin rozprawy.

§ 17. Przewodniczący składu orzekającego otwiera, prowadzi i zamyka rozprawę.

§  18.

1. Z przebiegu rozprawy sporządza się protokół, który podpisują przewodniczący składu orzekającego i protokolant.

2. Protokolantem powinien być pracownik urzędu niebędący członkiem komisji, który wyraził zgodę na objęcie tej funkcji. Protokolanta wyznacza przewodniczący komisji.

3. Protokół powinien zawierać:

1) oznaczenie czynności, jej czasu i miejsca oraz osób w niej uczestniczących,

2) przebieg rozprawy oraz oświadczenia i wnioski jej uczestników,

3) wydane w toku rozprawy postanowienia i zarządzenia, a jeżeli postanowienia i zarządzenia zostały wydane poza rozprawą - wzmiankę o ich wydaniu,

4) w miarę potrzeby, stwierdzenie innych okoliczności dotyczących przebiegu rozprawy.

§ 19. Rozprawę dyscyplinarną rozpoczyna odczytanie przez rzecznika dyscyplinarnego wniosku o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego, po czym następuje przesłuchanie obwinionego, a następnie, w miarę potrzeby, przesłuchuje się świadków, bada dokumenty lub przeprowadza inne dowody.

§  20.

1. W przypadku gdy w materiale dowodowym zebranym w toku postępowania wyjaśniającego występują istotne braki, a ich uzupełnienie na rozprawie powodowałoby znaczne trudności, komisja I instancji wydaje postanowienie o uzupełnieniu przez rzecznika dyscyplinarnego materiału dowodowego, wskazując te braki oraz określając termin na ich uzupełnienie. Termin ten nie może być dłuższy niż 30 dni. Rozprawę odracza się do czasu uzupełnienia materiału dowodowego.

2. Jeżeli w określonym terminie materiał nie zostanie uzupełniony, rzecznik dyscyplinarny przedstawia przewodniczącemu składu orzekającego pisemne wyjaśnienie dotyczące przyczyn nieuzupełnienia materiału. Przewodniczący składu orzekającego, w uzgodnieniu z przewodniczącym komisji, może wyznaczyć dodatkowy termin na uzupełnienie materiału, nie dłuższy jednak niż 14 dni.

3. Na wniosek przewodniczącego składu orzekającego przewodniczący komisji wyznacza nowy termin rozprawy.

§ 21. Po zakończeniu postępowania dowodowego przewodniczący składu orzekającego udziela głosu kolejno rzecznikowi dyscyplinarnemu, obrońcy obwinionego oraz obwinionemu.

§  22.

1. Po wysłuchaniu stron przewodniczący składu orzekającego zamyka rozprawę, po czym komisja niezwłocznie przystępuje do narady.

2. Przebieg narady i przebieg głosowania są tajne. Podczas narady i głosowania, poza członkami składu orzekającego, może być obecny jedynie protokolant.

3. Orzeczenie zapada większością głosów. Głosowanie odbywa się odrębnie co do winy i co do kary. Członek składu orzekającego nie może wstrzymać się od głosowania.

4. Członek składu orzekającego może zgłosić zdanie odrębne; wzmiankę o tym zamieszcza się w samym orzeczeniu.

§ 23. Komisja I instancji rozstrzyga sprawę po dokładnym ustaleniu stanu faktycznego, na podstawie swobodnej oceny materiału dowodowego ujawnionego na rozprawie.

§ 24. Komisja I instancji wydaje orzeczenie:

1) o ukaraniu,

2) o uniewinnieniu albo

3) o umorzeniu postępowania, jeżeli zachodzą okoliczności, o których mowa w § 11.

§  25.

1. Komisja I instancji wymierza karę, biorąc pod uwagę okoliczności popełnienia czynu, stopień winy, szkodliwość społeczną czynu, a także zachowanie się obwinionego przed popełnieniem naruszenia obowiązków pracownika i po jego popełnieniu.

2. Jeżeli obwiniony dopuścił się kilku naruszeń obowiązków pracownika, wymierza się łącznie jedną karę za wszystkie czyny.

§  26.

1. Niezwłocznie po głosowaniu sporządza się orzeczenie na piśmie. Po podpisaniu orzeczenia przez skład orzekający przewodniczący składu orzekającego ogłasza je, przytaczając ustnie zasadnicze motywy rozstrzygnięcia.

2. W sprawie szczególnie zawiłej komisja może odroczyć wydanie orzeczenia na czas nieprzekraczający 7 dni.

§ 27. Orzeczenie powinno zawierać:

1) oznaczenie komisji, imiona i nazwiska członków składu orzekającego, rzecznika dyscyplinarnego i protokolanta oraz datę rozpoznania sprawy i wydania orzeczenia,

2) imię i nazwisko, adres, miejsce pracy i stanowisko służbowe obwinionego oraz imię, nazwisko i miejsce pracy obrońcy obwinionego,

3) dokładne określenie zarzucanego czynu,

4) rozstrzygnięcie co do winy i co do kary,

5) pouczenie o terminie i trybie wniesienia odwołania,

6) podpisy członków składu orzekającego.

§  28.

1. Komisja z urzędu uzasadnia orzeczenie. Uzasadnienie orzeczenia sporządza przewodniczący składu orzekającego na piśmie w terminie 14 dni od dnia jego ogłoszenia.

2. Uzasadnienie orzeczenia powinno zawierać wskazanie faktów, które komisja I instancji uznała za udowodnione, na jakich w tej mierze oparła się dowodach i dlaczego nie uznała dowodów przeciwnych. W uzasadnieniu orzeczenia należy ponadto wskazać okoliczności, które skład orzekający miał na względzie przy wymiarze kary.

3. Uzasadnienie podpisują wszyscy członkowie składu orzekającego.