Rozdział 2 - Ustalanie okoliczności i przyczyn wypadków - Postępowanie w razie wypadku lub ujawnienia choroby pozostających w związku z pełnieniem czynnej służby wojskowej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2022.1559

Akt obowiązujący
Wersja od: 26 lipca 2022 r.

Rozdział  2

Ustalanie okoliczności i przyczyn wypadków

§  3. 
1. 
Żołnierz, który uległ wypadkowi, jeżeli stan jego zdrowia na to pozwala, niezwłocznie informuje swojego przełożonego o zaistniałym wypadku.
2. 
Przełożony po powzięciu wiadomości o wypadku informuje o tym pisemnie dowódcę jednostki wojskowej, w której żołnierz pełni służbę.
§  4. 
1. 
Do czasu ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku dowódca jednostki wojskowej zabezpiecza miejsce wypadku w sposób wykluczający:
1)
dopuszczenie do miejsca wypadku osób niepowołanych;
2)
uruchamianie bez koniecznej potrzeby maszyn i innych urządzeń technicznych, których ruch został wstrzymany w związku z wypadkiem;
3)
dokonywanie zmiany położenia maszyn i innych urządzeń technicznych, jak również innych przedmiotów, które spo wodowały wypadek lub których położenie pozwala odtworzyć okoliczności wypadku.
2. 
Zgodę na uruchomienie maszyn i innych urządzeń technicznych lub dokonanie zmian na miejscu wypadku wyraża dowódca jednostki wojskowej, w uzgodnieniu z pracownikiem służby do spraw bezpieczeństwa i higieny pracy, po dokonaniu oględzin miejsca wypadku oraz po sporządzeniu, jeżeli zachodzi taka potrzeba, szkicu lub zdjęcia miejsca wypadku.
3. 
Jeżeli wypadek był śmiertelny lub gdy w wyniku wypadku żołnierz doznał ciężkiego uszkodzenia ciała albo gdy w wyniku tego samego zdarzenia co najmniej dwóch żołnierzy uległo wypadkowi, zgodę, o której mowa w ust. 2, wyraża dowódca jednostki wojskowej, w uzgodnieniu z właściwym prokuratorem do spraw wojskowych.
4. 
Dokonywanie zmian w miejscu wypadku bez uzyskania zgody, o której mowa w ust. 2 lub 3, jest dopuszczalne, jeżeli zachodzi konieczność ratowania osób lub mienia albo zapobiegania grożącemu niebezpieczeństwu.
§  5. 
1. 
Komisja powypadkowa w celu ustalenia czasu, miejsca oraz okoliczności i przyczyny wypadku:
1)
dokonuje oględzin miejsca wypadku, stanu technicznego maszyn i urządzeń technicznych oraz bada warunki pełnienia służby i inne okoliczności, które mogły mieć wpływ na powstanie wypadku lub mają z nim związek;
2)
w razie potrzeby sporządza szkice lub wykonuje fotografie miejsca wypadku;
3)
przyjmuje wyjaśnienia od poszkodowanego żołnierza oraz świadków wypadku lub odbiera od nich pisemne oświadczenia;
4)
zasięga opinii lekarza, a w razie potrzeby opinii innych specjalistów, w zakresie niezbędnym do oceny rodzaju i skutków wypadku;
5)
zapoznaje się z dokumentacją medyczną przekazaną przez poszkodowanego żołnierza na potrzeby prowadzonego postępowania powypadkowego;
6)
zapoznaje się z aktami postępowania karnego i innych postępowań oraz innymi dokumentami dotyczącymi wypadku i jego następstw, z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z odrębnych przepisów;
7)
zbiera inne dowody dotyczące wypadku.
2. 
W skład komisji powypadkowej, o której mowa w art. 524 ust. 1 ustawy, wchodzą co najmniej 3 osoby, w tym:
1)
przewodniczący - zastępca dowódcy jednostki wojskowej; jeżeli w etacie jednostki nie ma stanowiska zastępcy dowódcy, w skład komisji powypadkowej wchodzi jako przewodniczący osoba wyznaczona przez dowódcę jednostki wojskowej;
2)
członkowie - pracownik służby do spraw bezpieczeństwa i higieny pracy oraz, odpowiednio do potrzeb, specjalista z zakresu dziedziny, w jakiej nastąpił wypadek, lub lekarz.
3. 
W skład komisji powypadkowej nie mogą wchodzić osoby, które są zainteresowane wynikiem działania komisji, zwłaszcza gdy może mieć on wpływ na ich odpowiedzialność, oraz osoby będące świadkami wypadku.
4. 
Jeżeli wypadkowi uległ dowódca jednostki wojskowej, komisję powypadkową powołuje jego bezpośredni przełożony.
§  6. 
1. 
Z oględzin miejsca wypadku, z wyjaśnień poszkodowanego żołnierza oraz z wyjaśnień świadków wypadku sporządza się protokoły. Wzór protokołu:
1)
oględzin miejsca wypadku - jest określony w załączniku nr 1 do rozporządzenia;
2)
wyjaśnień poszkodowanego żołnierza - jest określony w załączniku nr 2 do rozporządzenia;
3)
wyjaśnień świadka wypadku - jest określony w załączniku nr 3 do rozporządzenia.
2. 
Wzór oświadczenia:
1)
poszkodowanego żołnierza - jest określony w załączniku nr 4 do rozporządzenia;
2)
świadka wypadku - jest określony w załączniku nr 5 do rozporządzenia.
§  7. 
1. 
Jeżeli wypadek zdarzył się na terenie jednostki wojskowej stacjonującej w innym garnizonie, przewodniczący komisji powypadkowej może zwrócić się do dowódcy tej jednostki o dokonanie czynności określonych w § 5 ust. 1 pkt 1-3 i 7 oraz przekazanie zebranych materiałów.
2. 
Dowódca jednostki wojskowej, na której terenie zdarzył się wypadek, w którym został poszkodowany żołnierz niebędący jego podwładnym, dokonuje w szczególności następujących czynności:
1)
zapewnia udzielenie pomocy poszkodowanemu;
2)
zabezpiecza miejsce wypadku;
3)
zawiadamia niezwłocznie o wypadku dowódcę poszkodowanego żołnierza.
3. 
Przepisy § 4 stosuje się odpowiednio.
§  8. 
1. 
Komisja powypadkowa sporządza protokół powypadkowy, który zawiera:
1)
skład komisji powypadkowej;
2)
stopień wojskowy, imię i nazwisko oraz numer PESEL żołnierza, który uległ wypadkowi;
3)
datę i miejsce wypadku;
4)
opis okoliczności wypadku;
5)
przyczyny wypadku;
6)
opis obrażeń ciała, jakich doznał żołnierz, a jeżeli poniósł on śmierć - stwierdzenie faktu śmierci;
7)
wnioski i środki profilaktyczne;
8)
pouczenie o prawie zgłoszenia zastrzeżeń do ustaleń zawartych w protokole;
9)
podpisy członków komisji.
2. 
Dane dotyczące obrażeń ciała, jakich doznał żołnierz, wpisuje się do protokołu powypadkowego na podstawie dokumentacji medycznej lub opinii lekarza.
3. 
Jeżeli komisja powypadkowa ustali, że:
1)
wyłączną przyczyną wypadku było umyślne lub rażąco niedbałe działanie albo zaniechanie żołnierza naruszające obowiązujące przepisy lub rozkazy,
2)
do wypadku w znacznym stopniu przyczyniło się zachowanie żołnierza spowodowane jego stanem nietrzeźwości albo zażyciem przez niego środków odurzających lub substancji psychotropowych,
3)
obrażenia ciała lub śmierć żołnierza zostały spowodowane przez niego umyślnie

- informację o tym wraz z opisem wskazujących na to okoliczności i dowodów podaje się w protokole powypadkowym.

4. 
Jeżeli komisja powypadkowa ustali, że wyłączną przyczyną wypadku były okoliczności wymienione w ust. 3 pkt 1, w protokole powypadkowym podaje się:
1)
przepis lub rozkaz naruszony przez żołnierza;
2)
czy i w jaki sposób przełożeni żołnierza zapewnili mu warunki zgodne z właściwymi przepisami lub rozkazami i czy sprawowali nadzór nad ich przestrzeganiem;
3)
informację, czy żołnierz miał umiejętności potrzebne do wykonywania czynności związanych z wypadkiem, oraz informację o przeszkoleniu żołnierza w zakresie znajomości odpowiednich przepisów lub rozkazów.
5. 
Protokoły wyjaśnień lub oświadczenia poszkodowanego żołnierza i świadków wypadku, a także inne dokumenty zebrane w toku postępowania powypadkowego, w szczególności pisemną opinię lekarza lub innych specjalistów, protokół oględzin miejsca wypadku, szkice lub fotografie oraz inne dokumenty wskazujące okoliczności i przyczyny wypadku, dołącza się do protokołu powypadkowego.
6. 
Jeżeli w związku z wypadkiem żołnierz poniósł szkodę wskutek utraty, całkowitego zniszczenia lub uszkodzenia przedmiotów osobistego użytku lub przedmiotów służących do wykonywania zawodu, komisja powypadkowa ustala i wpisuje do protokołu powypadkowego:
1)
jakie to były przedmioty;
2)
stan tych przedmiotów przed wypadkiem (stopień zużycia) i ich przybliżoną wartość;
3)
czy przedmioty te żołnierz utracił, czy też uległy one całkowitemu zniszczeniu lub tylko uszkodzeniu i w jakim stopniu.
7. 
Protokół powypadkowy sporządza się w 3 jednobrzmiących egzemplarzach. Jeżeli wypadkowi uległ żołnierz objęty ochroną ubezpieczeniową od następstw nieszczęśliwych wypadków zaistniałych w czasie pełnienia służby poza granicami państwa, o którym mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 203 ust. 8 ustawy, protokół sporządza się w 4 egzemplarzach.
8. 
Wzór protokołu powypadkowego jest określony w załączniku nr 6 do rozporządzenia.
§  9. 
1. 
W przypadku niezgodności stanowisk członków komisji powypadkowej co do okoliczności lub przyczyn wypadku w protokole powypadkowym zamieszcza się stanowisko większości członków komisji, przy czym przy równej liczbie głosów decyduje głos przewodniczącego.
2. 
Członek komisji powypadkowej, który nie zgadza się ze stanowiskiem większości, może dołączyć do protokołu powypadkowego zdanie odrębne wraz z uzasadnieniem swojego stanowiska. W takim przypadku w protokole powypadkowym czyni się wzmiankę o zdaniu odrębnym.
§  10. 
1. 
Po ustaleniu okoliczności i przyczyn wypadku komisja powypadkowa sporządza protokół powypadkowy nie później niż w terminie 14 dni od dnia jej powołania.
2. 
Jeżeli protokół powypadkowy został sporządzony w terminie późniejszym niż termin określony w ust. 1, w treści protokołu podaje się przyczynę tego opóźnienia.
§  11. 
1. 
Protokół powypadkowy przedstawia się niezwłocznie dowódcy jednostki wojskowej, który:
1)
w terminie 5 dni od dnia przedstawienia protokołu ustosunkowuje się do ustaleń w nim zawartych;
2)
może polecić dokonanie dodatkowych ustaleń, gdy uzna, że okoliczności i przyczyny wypadku nie zostały dostatecznie wyjaśnione.
2. 
Jeżeli w toku dodatkowych ustaleń wyjdą na jaw nowe okoliczności istotne dla sprawy, sporządza się nowy protokół powypadkowy, który ponownie przedstawia się dowódcy jednostki wojskowej. Poprzedni protokół powypadkowy włącza się do materiałów postępowania powypadkowego.
3. 
Dowódca jednostki wojskowej podpisuje protokół powypadkowy, zamieszczając w nim swoje stanowisko wobec ustaleń komisji powypadkowej.
§  12. 
1. 
Egzemplarz protokołu powypadkowego podpisanego przez dowódcę jednostki wojskowej doręcza się, za pisemnym potwierdzeniem odbioru, poszkodowanemu żołnierzowi, a jeżeli żołnierz poniósł śmierć w wypadku - jego małżonkowi. Jeżeli żołnierz nie ma małżonka, protokół doręcza się pełnoletniemu dziecku żołnierza lub opiekunowi dziecka małoletniego albo rodzicom lub innemu członkowi rodziny, o którym mowa w art. 510 ustawy.
2. 
Jeżeli w protokole powypadkowym są zawarte informacje stanowiące tajemnicę państwową, doręcza się wyciąg z protokołu z pominięciem tych informacji, o czym czyni się wzmiankę w doręczanym wyciągu.
3. 
Żołnierz, który uległ wypadkowi, a w razie jego śmierci osoba, o której mowa w art. 510 ustawy, ma prawo wglądu do akt sprawy oraz sporządzania z nich notatek i odpisów. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio.
§  13. 
1. 
Żołnierzowi poszkodowanemu w wypadku, a w przypadku jego śmierci - osobie, o której mowa w art. 510 ustawy, przysługuje prawo zgłoszenia pisemnych zastrzeżeń do ustaleń zawartych w protokole powypadkowym w terminie 7 dni od dnia doręczenia protokołu.
2. 
Zastrzeżenia wnosi się do Szefa Centralnego Wojskowego Centrum Rekrutacji, zwanego dalej "Szefem CWCR", za pośrednictwem dowódcy jednostki wojskowej, w której został sporządzony protokół powypadkowy.
3. 
W przypadku rozformowania jednostki wojskowej, w której żołnierz poszkodowany w wypadku pełnił służbę poza granicami państwa, zastrzeżenia wnosi się za pośrednictwem dowódcy jednostki, z której żołnierz został skierowany do pełnienia służby poza granicami państwa.
§  14. 
1. 
Niezwłocznie po upływie terminu, o którym mowa w § 13 ust. 1, dowódca jednostki wojskowej przekazuje po jednym egzemplarzu protokołu powypadkowego:
1)
Szefowi CWCR;
2)
ubezpieczającemu, o którym mowa w ust. 2, jeżeli wypadek dotyczy żołnierza objętego ubezpieczeniem od następstw nieszczęśliwych wypadków zaistniałych w czasie pełnienia służby poza granicami państwa;
3)
do kancelarii jednostki wojskowej.
2. 
Przez ubezpieczającego należy rozumieć dowódcę (szefa, komendanta) jednostki organizacyjnej podległej Ministrowi Obrony Narodowej oraz kierownika komórki organizacyjnej Ministerstwa Obrony Narodowej odpowiedzialnego za zawarcie umowy ubezpieczenia od następstwa nieszczęśliwych wypadków, o której mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 203 ust. 8 ustawy.
3. 
Dowódca jednostki wojskowej przekazuje Szefowi CWCR protokół powypadkowy, do którego dołącza:
1)
zastrzeżenia zgłoszone do protokołu powypadkowego wraz ze swoim stanowiskiem dotyczącym tych zastrzeżeń;
2)
informację o miejscu zamieszkania poszkodowanego żołnierza, a w razie jego śmierci - posiadane informacje o stanie rodzinnym żołnierza, ze wskazaniem imion, nazwisk, dat urodzenia oraz miejsc zamieszkania osób, o których mowa w art. 510 ustawy;
3)
pisemną informację, o której mowa w § 3 ust. 2;
4)
inne materiały zebrane w toku postępowania powypadkowego;
5)
informację wskazującą właściwą dla danego żołnierza wojskową komisję lekarską.
4. 
Dowódca jednostki wojskowej niezwłocznie na piśmie powiadamia Szefa CWCR o zwolnieniu żołnierza ze służby wojskowej albo o jego przeniesieniu do innej jednostki wojskowej.