Rozdział 5 - Postępowanie przed sądem I instancji - Postępowanie w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej pielęgniarek i położnych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1993.9.45

Akt utracił moc

Wersja od: 8 lutego 1993 r.

Rozdział  5

Postępowanie przed sądem I instancji

§  29.

1. Po otrzymaniu wniosku o ukaranie przewodniczący sądu pielęgniarek i położnych kieruje sprawę do rozpoznania na rozprawie i wydaje stosowne zarządzenia przygotowujące rozprawę, chyba że uzna, że zachodzą podstawy do umorzenia postępowania lub jego zawieszenia albo że należy uzupełnić postępowanie wyjaśniające; w takim przypadku kieruje sprawę na posiedzenie niejawne.

2. Na posiedzeniu niejawnym sąd pielęgniarek i położnych wydaje postanowienie o:

1) umorzeniu postępowania,

2) zawieszeniu postępowania,

3) przekazaniu sprawy rzecznikowi odpowiedzialności zawodowej w celu uzupełnienia postępowania wyjaśniającego albo

4) skierowaniu sprawy do rozpoznania na rozprawie,

które doręcza stronom, a postanowienie, o którym mowa w pkt 1, doręcza również pokrzywdzonemu.

3. Na postanowienia, o których mowa w ust. 2 pkt 1-3, stronom przysługuje zażalenie; pokrzywdzonemu przysługuje zażalenie na postanowienie, o którym mowa w ust. 2 pkt 1.

4. Postanowienie, o którym mowa w ust. 2 pkt 3, powinno wskazywać, w jakim kierunku ma nastąpić uzupełnienie postępowania, oraz określić termin zakończenia postępowania, nie dłuższy niż 3 miesiące.

§ 30. Jeżeli wniosek o ukaranie odpowiada warunkom formalnym, a sprawę skierowano do rozpoznania na rozprawie, przewodniczący sądu pielęgniarek i położnych zarządza doręczenie jego odpisu obwinionej pielęgniarce lub położnej.

§  31.

1. Na rozprawę wzywa się obwinioną pielęgniarkę lub położną oraz zawiadamia o terminie rozprawy jej obrońcę i rzecznika odpowiedzialności zawodowej.

2. Pomiędzy terminem doręczenia obwinionej pielęgniarce lub położnej wniosku o ukaranie a terminem rozprawy powinno upłynąć co najmniej 14 dni. W razie niezachowania tego terminu, obwiniona pielęgniarka lub położna bądź jej obrońca może zażądać odroczenia rozprawy.

3. W zawiadomieniu stron o rozprawie wymienia się wyznaczony skład orzekający sądu pielęgniarek i położnych.

4. Przewodniczący sądu pielęgniarek i położnych zarządza wezwanie świadków i biegłych oraz przedstawienie innych dowodów wskazanych we wniosku o ukaranie, a także w innych uzasadnionych wnioskach zgłoszonych przez strony przed rozpoczęciem rozprawy.

5. Udział rzecznika odpowiedzialności zawodowej w rozprawie jest obowiązkowy.

6. Nie usprawiedliwione niestawiennictwo obwinionej pielęgniarki lub położnej bądź jej obrońcy na rozprawie nie stanowi przeszkody do rozpoznania sprawy, chyba że sąd pielęgniarek i położnych uzna ich obecność za konieczną.

§  32.

1. Członek sądu pielęgniarek i położnych podlega wyłączeniu na zasadach przewidzianych w przepisach Kodeksu postępowania karnego. Ponadto obwiniona pielęgniarka lub położna mają prawo wyłączyć jednego, wskazanego przez siebie członka składu orzekającego.

2. Wniosek o wyłączenie może być złożony w terminie 7 dni od otrzymania zawiadomienia o terminie rozprawy. Jeżeli przyczyna wyłączenia doszła do wiadomości strony później, termin ten liczy się od chwili dowiedzenia się o tej przyczynie.

3. Jeżeli po wysłaniu zawiadomienia o terminie rozprawy nastąpiła zmiana składu sądu pielęgniarek i położnych, termin, o którym mowa w ust. 2, biegnie od chwili dowiedzenia się o tym fakcie przez wnioskodawcę. Wniosek można złożyć najpóźniej do chwili rozpoczęcia rozprawy.

§ 33. Oskarżycielem przed sądem I instancji jest okręgowy rzecznik odpowiedzialności zawodowej lub jego zastępca, a także Naczelny Rzecznik Odpowiedzialności Zawodowej lub jego zastępca, jeśli prowadził postępowanie wyjaśniające.

§  34.

1. Przewodniczący składu orzekającego sądu pielęgniarek i położnych kieruje rozprawą i czuwa nad jej prawidłowym przebiegiem.

2. Sąd pielęgniarek i położnych jest obowiązany dążyć do wszechstronnego zbadania wszystkich istotnych okoliczności sprawy. W tym celu może dopuszczać z urzędu wszelkie dowody, jeśli uzna, że są potrzebne do uzupełnienia materiału.

§  35.

1. Sąd pielęgniarek i położnych może wzywać i przesłuchiwać świadków i biegłych. Świadkowie zamieszkali poza okręgiem izby mogą być przesłuchiwani w trybie pomocy prawnej przez właściwy miejscowo sąd pielęgniarek i położnych.

2. Jeżeli świadek nie może stawić się z powodu przeszkody zbyt trudnej do usunięcia, sąd pielęgniarek i położnych zleca jego przesłuchanie członkowi wyznaczonemu ze swego składu. Strony mają prawo brać udział w tej czynności.

3. Zwolnienie świadka lub biegłego od przyrzeczenia zależy od uznania sądu pielęgniarek i położnych. Na żądanie strony świadek lub biegły jest obowiązany złożyć przyrzeczenie.

§  36.

1. Rozprawę rozpoczyna odczytanie wniosku o ukaranie przez rzecznika odpowiedzialności zawodowej, po czym przewodniczący sądu pielęgniarek i położnych zwraca się do obwinionej pielęgniarki lub położnej o złożenie wyjaśnień. Następnie sąd pielęgniarek i położnych przesłuchuje świadków i biegłych lub przeprowadza inne dowody.

2. Materiały sprawy za zgodą stron mogą być bez odczytania uznane przez sąd pielęgniarek i położnych w całości lub w części za materiał dowodowy.

3. Sąd pielęgniarek i położnych może z ważnych powodów zarządzić przerwę w rozprawie na okres nie dłuższy niż 21 dni.

4. Sąd pielęgniarek i położnych odracza rozprawę w razie:

1) niestawiennictwa rzecznika odpowiedzialności zawodowej,

2) usprawiedliwionego niestawiennictwa obwinionej pielęgniarki lub położnej,

3) niestawiennictwa obwinionej pielęgniarki lub położnej, której obecność na rozprawie uznał za konieczną,

4) niestawiennictwa obwinionej pielęgniarki lub położnej, której wezwanie nie zostało doręczone.

5. Sąd pielęgniarek i położnych może odroczyć rozprawę w razie niestawiennictwa świadka lub biegłego albo z innej ważnej przyczyny.

§  37.

1. Jeżeli na podstawie okoliczności, które zostały ujawnione dopiero w toku rozprawy, rzecznik odpowiedzialności zawodowej zarzucił obwinionej pielęgniarce lub położnej inne przewinienie zawodowe oprócz objętego wnioskiem o ukaranie, sąd pielęgniarek i położnych odracza rozprawę, chyba że za zgodą stron rozpozna sprawę na tej samej rozprawie w zakresie rozszerzonym o nowe zarzuty.

2. W razie odroczenia rozprawy z przyczyny określonej w ust. 1, rzecznik odpowiedzialności zawodowej wnosi nowy lub dodatkowy wniosek o ukaranie.

§ 38. Po zakończeniu postępowania dowodowego rozprawę kończą przemówienia stron i obrońców, przy czym ostatni głos przysługuje obwinionej pielęgniarce lub położnej.

§  39.

1. Po wysłuchaniu stron przewodniczący składu orzekającego sądu pielęgniarek i położnych zamyka rozprawę i sąd niezwłocznie przystępuje do narady.

2. Przebieg narady i głosowania nad orzeczeniem jest tajny. W naradzie i głosowaniu uczestniczyć mogą tylko członkowie składu orzekającego.

§  40.

1. Sąd pielęgniarek i położnych orzeka na podstawie materiału dowodowego ujawnionego w toku rozprawy.

2. Sąd pielęgniarek i położnych wymierza karę, biorąc pod uwagę stopień winy, naruszenie zasad etyki zawodowej, naruszenie przepisów o wykonywaniu zawodu pielęgniarki lub położnej, skutki czynu oraz zachowanie się obwinionej pielęgniarki lub położnej przed popełnieniem przewinienia zawodowego i po jego popełnieniu.

§  41.

1. W razie jednoczesnego ukarania za kilka przewinień zawodowych, sąd pielęgniarek i położnych wymierza kary za poszczególne przewinienia, a następnie wymierza jedną karę łączną za wszystkie czyny.

2. Przy orzekaniu kary łącznej stosuje się następujące zasady:

1) w przypadku orzeczenia kar upomnienia i nagany wymierza się karę łączną nagany,

2) zakaz pełnienia funkcji kierowniczych w zakładach służby zdrowia oraz kara zawieszenia prawa wykonywania zawodu nie wyłącza orzeczenia kary upomnienia lub nagany,

3) przy orzeczeniu za kilka przewinień kary zawieszenia prawa wykonywania zawodu, kara łączna nie może przekroczyć 3 lat,

4) przy orzeczonych za kilka przewinień karach rodzajowo różnych i karze pozbawienia prawa wykonywania zawodu wymierza się karę łączną pozbawienia prawa wykonywania zawodu.

3. Zasady przewidziane w ust. 2 stosuje się odpowiednio w razie wydania orzeczenia łącznego.

§  42.

1. Po zamknięciu rozprawy i odbyciu narady przewodniczący składu orzekającego sądu pielęgniarek i położnych ogłasza stronom orzeczenie podpisane przez skład orzekający, przytaczając ustnie najważniejsze motywy orzeczenia.

2. W sprawach szczególnie zawiłych sąd pielęgniarek i położnych może odroczyć orzeczenie na czas nie przekraczający 7 dni.

§  43.

1. Orzeczenie powinno zawierać:

1) oznaczenie sądu pielęgniarek i położnych, który je wydał, oraz nazwiska członków sądu, rzecznika odpowiedzialności zawodowej i protokolanta,

2) datę oraz miejsce rozpoznania sprawy i wydania orzeczenia,

3) imię i nazwisko oraz inne dane określające tożsamość obwinionej pielęgniarki lub położnej,

4) opis zarzuconego przewinienia zawodowego,

5) rozstrzygnięcie sądu pielęgniarek i położnych,

6) uzasadnienie.

2. Orzeczenie skazujące powinno ponadto zawierać:

1) dokładne określenie przewinienia zawodowego przypisanego obwinionej pielęgniarce lub położnej przez sąd pielęgniarek i położnych,

2) rozstrzygnięcie co do kary.

3. Orzeczenie sądu pielęgniarek i położnych uprawomocnia się po upływie terminu przewidzianego w § 46 do złożenia środka odwoławczego.

§  44.

1. Sąd pielęgniarek i położnych sporządza uzasadnienie rozstrzygnięcia na piśmie.

2. Uzasadnienie, o którym mowa w ust. 1, powinno być sporządzone w ciągu 14 dni.

3. Odpisy orzeczeń i postanowień wraz z uzasadnieniem i pouczeniem o środkach odwoławczych i terminie ich wniesienia doręcza się stronom i pokrzywdzonemu, a jeżeli ustanowiono obrońcę, odpisy te doręcza się również obrońcy.

§ 45. Z przebiegu rozprawy sporządza się protokół, który podpisują przewodniczący składu orzekającego sądu pielęgniarek i położnych oraz protokolant.