Art. 1. - Postępowanie sądowe w sprawach z górnośląskiej części Województwa Śląskiego, podlegających rozpoznaniu Sądu Najwyższego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1922.46.399

Akt jednorazowy
Wersja od: 22 czerwca 1922 r.
Art.  1.

Niemiecka ustawa o postępowaniu w cywilnych sprawach spornych ulega zmianom następującym:

1.
W ustępie pierwszym § 119 dodaje się na stępujące postanowienie, jako zdanie drugie:

"Podanie o przyznanie prawa ubogich w postępowaniu, mającem się toczyć w Sądzie Najwyższym, należy wnieść do sądu apelacyjnego; o podaniu rozstrzyga sąd apelacyjny:"

2.
W § 127 dodaje się następujące postanowienie, jako ustęp drugi:

"Zażalenie przeciw uchwale sądu apelacyjnego, odmawiającej przyznania prawa ubogich w postępowaniu rewizyjnem, wnosi się do sądu apelacyjnego".

3.
Ustęp pierwszy § 546 otrzymuje brzmienie następujące:

"W sporach o roszczenia z prawa majątkowego warunkiem dopuszczalności rewizji jest, aby wartość przedmiotu zażalenia przenosiła kwotę piętnastu tysięcy marek".

4.
Ustęp pierwszy § 549 otrzymuje brzmienie następujące:

"Rewizję można oprzeć tylko na tem, że orzeczenie narusza przepisy ustawy państwowej lub innej ustawy, której moc obowiązująca rozciąga się także poza obręb sądu apelacyjnego".

5.
Zdanie pierwsze ustępu pierwszego § 553 otrzymuje brzmienie następujące:

"Rewizję zakłada się, wnosząc pismo rewizyjne do sądu apelacyjnego".

6.
§ 553 a otrzymuje brzmienie następujące:

"Wraz z pismem rewizyjnem powinno się przed łożyć sądowi apelacyjnemu dowód doręczenia wyroku.

Sąd apelacyjny doręczy pismo rewizyjne z urzędu stronie przeciwnej".

7.
W § 554 wprowadza się zmiany następujące:
a)
Ustęp drugi otrzymuje brzmienie następujące:

"Uzasadnienie rewizji, o ile nie zawiera go już pismo rewizyjne, następuje przez wniesienie pisma do sądu apelacyjnego. Czasokres do uzasadnienia rewizji wynosi jeden miesiąc; rozpoczyna się on z upływem czasokresu do wniesienia rewizji i może na wniosek być przedłużonym przez, przewodniczącego senatu, którego wyrok jest przedmiotem rewizji; przedłużenie czasokresu przez umowę stron nie jest dopuszczalne".

b)
Zdanie pierwsze ustępu siódmego otrzymuje brzmienie następujące:

"O ile zakładającemu rewizję nie udzielono prawa ubogich lub nie przysługuje mu zwolnienie od opłat, przewodniczący senatu, którego wyrok jest przedmiotem rewizji, wyznaczy czasokres do przedłożenia dowodu, że zakładający rewizję uiścił do kasy sądowej, będącej w siedzibie sądu apelacyjnego, zaliczkę na opłaty, wymaganą od niego dla instancji rewizyjnej (§ 81 ustawy o kosztach sądowych) ".

8.
§ 554 a otrzymuje brzmienie następujące:

"Sąd apelacyjny zbada z urzędu, czy rewizja sama przez się jest dopuszalna oraz czy wniesienie jej i uzasadnienie nastąpiło w ustawowej formie i ustawowym czasokresie. W braku jednego z tych wymogów należy rewizję jako niedopuszczalną odrzucić.

Rozstrzgnienie zapada w formie uchwały bez uprzedniej ustnej rozprawy.

Przeciw uchwale, odrzucającej rewizję, przysługuje zażalenie natychmiastowe; wnosi się je do sądu apelacyjnego".

9.
§ 555 otrzymuje brzmienie następujące:

"Przeciwnik zakładającego rewizję może aż do upływu czasokresu do uzasadnienia rewizji przyłączyć się do niej, choćby nawet zrzekł się rewizji.

Przyłączenia następuje przez wniesienie do sądu apelacyjnego pisma o przyłączeniu się do rewizji. Rewizja przyłączna musi być uzasadniona w piśmie o przyłączeniu się do rewizji. Przepisy ustępu drugiego § 521, §§ 522, 553, ustępu drugiego § 553 a, ustępu trzeciego i szóstego § 554 i § 554 a stosują się odpowiednio".

10.
§ 556 otrzymuje brzmienie następujące:

"Rewizję, której nie odrzucono uchwałą, przed łoży sąd apelacyjny po upływie czasokresu do uzasadnienia rewizji wraz z wniesionemi pismami i wszystkiemi aktami procesowemi Sądowi Najwyższemu. Sąd Najwyższy bez wzglądu na przyjęcie rewizji przez sąd apelacyjny może rewizję jako niedopuszczalną odrzucić.

Sąd Najwyższy wyznaczy z urzędu termin do rozprawy ustnej i uwiadomi o nim strony.

Co do czasokresu, jaki musi przegradzać chwilę, uwiadomienia o terminie od rozprawy ustnej, mają odpowiednie zastosowanie przepisy § 262".

11.
Po § 557 dodaje się jako § 557a postanowienie następujące:

"Rozprawa przed Sądem Najwyższym odbędzie się mimo niestawienia się jednej lub obu stron.

Rozprawa rozpocznie się od tego, że jeden z członków izby w charakterze sprawozdawcy wyłoży sprawę, przedstawiając na podstawie aktów procesowych jej stan, dotychczasowy przebieg sporu, przyczyny i wnioski rewizyjne. Następnie wysłucha sąd przemówień pełnomocników stron, o ile do rozprawy się stawili".

12.
W pierwszem zdaniu § 559 zamiast liczby "§ 555" umieszcza się liczbę: "§ 555".
13.
§ 560 otrzymuje brzmienie następujące:

"Sąd rewizyjny na wniosek, złożony na piśmie lub zgłoszony w toku rozprawy, uzna za tymczasowo wykonalny wyrok sądu odwoławczego, nie uznany za tymczasowo wykonalny lub nie uznany za taki bezwarunkowo, o ile wyrok ten nie jest wzruszony wnioskami rewizyjnemi".

14.
W § 561 między ustępem pierwszym a ustępem drugim dodaje się jako ustęp drugi postanowienie o następującem brzmieniu:

"Jeżeli strony nie stawią się do rozprawy, Sąd Najwyższy, rozstrzygając sprawę, rozpatrzy to, co strony przedłożyły mu w swych pismach rewizyjnych i w pismach, zawierających przyłączenie się do rewizji, uwzględniając stan sprawy, wynikający z rzeczostanu wyroku, będącego przedmiotem rewizji, i z protokułu".

15.
§ 566 otrzymuje brzmienie następujące:

"Odnoszące się do odwołania przepisy o zrzeczeniu się środka prawnego i o jego cofnięciu, o odroczeniu rozprawy ustnej, o rozprawie nad wstrzymującemi spór zarzutami, o wywodach stron przy rozprawie ustnej i o zwrocie aktów sporu stosują się odpowiednio do rewizji.

Wyroki, zapadłe w Sądzie Najwyższym, doręcza się z urzędu; należy przytem stosować odpowiednio postanowienia §§ 208 do 213.

Przepisy o kosztach sądowych stosują się także w postępowaniu przed Sądem Najwyższym z tem, że za ustną rozprawę uważa się także taką rozprawę. przed Sądem Najwyższym, która odbyła się w nieobecności jednej lub obu stron".

16.
Ustęp drugi § 567 otrzymuje brzmienie następujące:

"Od rozstrzygnień sądu apelacyjnego zażalenie nie jest dopuszczalne z wyjątkiem zażaleń ustępu drugiego § 127 i ustępu trzeciego § 554a".