Postępowanie przy ustalaniu przynależności do zakresu osób, podlegających obowiązkowi zabezpieczenia na wypadek bezrobocia.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1924.87.831

Akt utracił moc

Wersja od: 7 października 1924 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA PRACY I OPIEKI SPOŁECZNEJ

z dnia 1 października 1924 r.

w porozumieniu z Ministrem Skarbu, Ministrem Przemysłu i Handlu, Ministrem Spraw Wojskowych, Ministrem Kolei i Ministrem Robót Publicznych o postępowaniu przy ustalaniu przynależności do zakresu osób, podlegających obowiązkowi zabezpieczenia na wypadek bezrobocia.

Na podstawie punktu b. art. 30 ustawy z dnia 18 lipca 1924 r. o zabezpieczeniu na wypadek bezrobocia (Dz. U. R. P. № 67, poz. 650) zarządza się co następuje:

§ 1. Za robotników, podlegających obowiązkowi zabezpieczenia na wypadek bezrobocia należy uważać wszystkich pracowników, zatrudnionych w przedsiębiorstwach i zakładach pracy, wymienionych w art. 1 ustawy o zabezpieczeniu na wypadek bezrobocia z wyjątkiem pracowników umysłowych, a mianowicie:

1) pełniących czynności administracyjne i nadzorcze, a nie wykonywających pracy fizycznej, jako to: zarządców, intendentów, pracowników ruchu, jak inżynierowie, technicy, majstrowie, kierownicy magazynów, sztygarzy, ekspedytorzy;

2) pełniących czynności biurowe i zatrudnionych pracami kancelaryjnemi, rachunkowemi, piśmiennemi, rysunkowemi lub kalkulacyjnemi;

3) pełniących czynności kupieckie, jako to: sprzedawców i ekspedjentów sklepowych, restauracyjnych i księgarskich, drogistów, farmaceutów, kasjerów, magazynierów, dysponentów, sprzedawców podróżujących, akwizytorów;

4) artystów, jak: muzycy, aktorzy, malarze, rzeźbiarze i t. p.;

5) zatrudnionych jako personel lekarski oraz wykwalifikowany pomocniczy personę! lekarski.

Majstrowie, wykonywający choćby częściowo pracą fizyczną i pobierający wynagrodzenie za pracę w okresach, krótszych niż jeden miesiąc, podlegają obowiązkowi zabezpieczenia na wypadek bezrobocia.

§ 2. Zażalenia na zakłady pracy co do zaliczenia do liczby robotników, podlegających zabezpieczeniu na wypadek bezrobocia lub wyłączenia z tej liczby osób, składają osoby zainteresowane w każdym czasie do właściwego Zarządu obwodowego Funduszu Bezrobocia lub instytucji, zastępczo pełniącej jego czynności.

§ 3. Na decyzje zarządu obwodowego, względnie instytucji zastępczo pełniącej jego czynności, o objęciu obowiązkiem zabezpieczenia na wypadek bezrobocia lub wyłączeniu z pod tego obowiązku zakładów pracy lub poszczególnych robotników, zainteresowani (zakłady pracy, robotnicy) wnoszą zażalenia do Zarządu Głównego Funduszu Bezrobocia.

§ 4. Zarządom obwodowym oraz instytucjom zastępczo pełniącym ich czynności przysługuje prawo przeprowadzania kontroli list i dokumentów płatniczych w przedsiębiorstwach i zakładach pracy, wymienionych w art. 1 ustawy o zabezpieczeniu na wypadek bezrobocia.

§ 5. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.