Dział 16 - Odwołania i zażalenia. - Postępowanie podatkowe.
Dziennik Ustaw
Dz.U.1963.11.60 t.j.
Akt utracił moc Wersja od: 1 stycznia 1973 r.
Dział XVI
Odwołania i zażalenia.
Odwołania i zażalenia.
1.
Od decyzji głównej wydanej w pierwszej instancji służy stronie odwołanie tylko do jednej instancji bezpośrednio wyższej.2.
Jeżeli wykonanie zobowiązania podatkowego następuje za pośrednictwem płatnika, służy podatnikowi prawo wniesienia do organu finansowego pierwszej instancji, w ciągu miesiąca od daty pobrania podatku przez płatnika, podania o sprostowanie dokonanego niesłusznie pobrania. Od decyzji wydanej na to podanie służy podatnikowi prawo wniesienia odwołania.3.
Płatnicy podatku od wynagrodzeń, będący organem władzy lub administracji państwowej, instytucją lub zakładem państwowym albo jednostką gospodarki uspołecznionej, uprawnieni są do prostowania niesłusznego (nienależnego lub w nadmiernej kwocie) pobrania podatku.4.
Sprostowanie przez płatnika niesłusznego pobrania podatku od wynagrodzeń (ust. 3) może być dokonane na wniosek podatnika złożony w terminie nie przekraczającym jednego roku od daty pobrania podatku. Wnioski złożone po upływie tego terminu nie podlegają rozpoznaniu.5.
O sprostowaniu obliczenia podatku od wynagrodzeń (ust. 3) bądź o nieuwzględnieniu złożonego wniosku płatnik wydaje decyzję według wzoru ustalonego przez Ministra Finansów, a przypadającą podatnikowi do zwrotu kwotę podatku wypłaca gotówką z najbliższych wpływów potrąconego podatku. Płatnik wykazuje kwotę zwróconego w wyniku sprostowania podatku w deklaracji z powołaniem się na numer i datę decyzji i zmniejsza o nią ogólną sumę należnego według deklaracji potrąconego podatku, podlegającego przekazaniu na rachunek właściwego organu finansowego.6.
Jeżeli podatnik nie zgodzi się z decyzją wydaną przez płatnika (ust. 5), służy mu prawo złożenia do płatnika podania o rozpatrzenie sprawy przez organ finansowy. Płatnik w ciągu 7 dni od złożenia podania przesyła je wraz z odpisem wydanej decyzji organowi finansowemu, który wyda decyzję w trybie ust. 2. Przewidziany w tym ustępie termin jednomiesięczny liczy się w tym przypadku od daty doręczenia decyzji podatnikowi przez płatnika.7.
Płatnicy podatku od wynagrodzeń obowiązani są przechowywać wydane przez siebie decyzje razem z listami płacy i okazywać je organowi kontrolującemu prawidłowość obliczeń i potrąceń podatku od wynagrodzeń. W przypadku stwierdzenia niesłusznego zwrotu podatku przez płatnika płatnik odpowiada za niesłusznie zwrócone kwoty podatku tak, jak za niepobranie podatku lub pobranie go w niedostatecznej wysokości; w tym przypadku kwotę niesłusznie zwróconego podatnikowi podatku płatnik może pobrać od podatnika tylko w ciągu trzech miesięcy od daty wypłaty wynagrodzenia, którego dotyczył zwrócony podatek.8.
Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio w przypadku wykonania przez podatnika zobowiązania podatkowego wynikającego bezpośrednio z ustawy.1.
Odwołanie można wnieść w ciągu dwóch tygodni od ogłoszenia lub doręczenia decyzji.2.
Termin do wniesienia odwołania dla jednostek gospodarki uspołecznionej wynosi jeden miesiąc.3.
W razie śmierci strony przed upływem terminu do wniesienia odwołania może być ono wniesione przez jej spadkobierców lub kuratora spadku w ciągu miesiąca od chwili przyjęcia spadku lub ustanowienia kuratora.1.
Zażalenie na decyzję incydentalną może być wniesione tylko łącznie z odwołaniem od decyzji głównej z wyjątkiem przypadku, gdy decyzja incydentalna została wydana po wydaniu decyzji głównej oraz z wyjątkiem przypadku określonego w art. 140 ust. 4.2.
Od decyzji incydentalnej wydanej po wydaniu decyzji głównej oraz od decyzji określonej w art. 140 ust. 4 służy stronie zażalenie tylko do jednej instancji bezpośrednio wyższej. Zażalenie należy wnieść w ciągu tygodnia po ogłoszeniu lub doręczeniu decyzji.1.
Przed upływem terminu do wniesienia środka odwoławczego organ finansowy powinien udzielać żądającym tego stronom ustnych informacji o podstawach opodatkowania.2.
Jeżeli stronie służy odwołanie od decyzji głównej, ustalającej zobowiązanie podatkowe, organ finansowy powinien, na pisemną prośbę strony, udzielić jej, w terminie tygodniowym od wniesienia prośby, pisemnego uzasadnienia podstawy opodatkowania i wysokości ustalonego zobowiązania podatkowego; wniesienie prośby zawiesza bieg terminu do wniesienia odwołania do dnia, w którym uzasadnienie zostało doręczone.1.
Odwołanie i zażalenie składa się na piśmie za pośrednictwem tego organu finansowego, który decyzję wydał.2.
Odwołanie i zażalenie, poza danymi określonymi w art. 31 ust. 1, powinno nadto zawierać konkretne zarzuty przeciw decyzji oraz wskazywać zarówno, w jakim kierunku żąda się zmiany decyzji, jak i środki dowodowe, które dają organowi finansowemu możność stwierdzenia prawdziwości przytoczonych w odwołaniu lub zażaleniu twierdzeń.Organ odwoławczy nie weźmie pod rozwagę okoliczności ani środków dowodowych, przytoczonych w środku odwoławczym, jeżeli:
1)
okoliczności te powstały już po wydaniu decyzji w pierwszej instancji, 2)
strona obowiązana była do przedstawienia dowodów lub wyjaśnień w postępowaniu przed niższą instancją, a przedstawia je dopiero w postępowaniu odwoławczym, chyba że strona złożyła usprawiedliwienie zwłoki, które organ finansowy uznał za wystarczające, 3)
przytoczone przez stronę okoliczności nie należące do tych, które organ finansowy powinien z urzędu uwzględniać, pozostają w sprzeczności ze stanowiskiem poprzednio przez stronę zajętym, a strona nie usprawiedliwi tej sprzeczności, 4)
nowe twierdzenia mają na celu oczywiście przewleczenie sprawy, 5)
strona występuje z wnioskami, które prowadzą do zupełnie nowej pod względem prawnym sprawy albo dotyczą zupełnie innego żądania, aniżeli to, o którym poprzednia instancja rozstrzygała.Organ finansowy pierwszej instancji bada konkretne zarzuty i środki dowodowe wskazane w środku odwoławczym, uzupełnia w miarę potrzeby postępowanie wyjaśniające, usuwa istotne wadliwości postępowania i jeżeli nie stosuje przepisu art. 169 ust. 1, przesyła środek odwoławczy organowi finansowemu drugiej instancji ze swoim wnioskiem, dołączając akta sprawy.
1.
Jeżeli organ finansowy pierwszej instancji uzna, że środek odwoławczy zasługuje w całości lub w części na uwzględnienie, może sam zmienić swoją decyzję, w granicach uprawnień udzielanych organom finansowym pierwszej instancji przez Ministra Finansów w drodze rozporządzenia.2.
Jeżeli strona nie zadowoli się decyzją organu finansowego pierwszej instancji, wydaną na zasadzie ustępu poprzedzającego, może zażądać w ciągu dwóch tygodni po otrzymaniu decyzji, aby jej środek odwoławczy został rozpatrzony przez organ finansowy drugiej instancji.1.
Wniesienie środka odwoławczego nie wstrzymuje wykonania decyzji.2.
Organ finansowy może jednak wstrzymać w całości lub w części wykonanie decyzji, jeżeli to jest wskazane w ważnym interesie strony. Jeżeli środek odwoławczy nie zostanie załatwiony w terminach wskazanych w art. 133 ust. 4, licząc od wpływu środka odwoławczego do pierwszej instancji, organ finansowy obowiązany jest zawiesić do czasu wydania decyzji pobór kwoty spornej na wniosek podatnika, chyba że środek odwoławczy zostanie załatwiony w terminie dwutygodniowym od dnia zgłoszenia tego wniosku; w okresie tych dwóch tygodni nie należy jednak dokonywać odebrania i zwiezienia ruchomości oraz ich sprzedaży egzekucyjnej. Przepisu zdania poprzedniego nie stosuje się w przypadku, gdy do wydania decyzji konieczne jest rozstrzygnięcie pytania wstępnego, podlegającego właściwości innych organów administracji państwowej lub sądów.3.
Do okresów, o których mowa w ust. 2, zalicza się okres od dnia wniesienia prośby o pisemne uzasadnienie podstawy opodatkowania do dnia doręczenia podatnikowi tego uzasadnienia.1.
Potrzebne uzupełnienie postępowania wyjaśniającego może organ drugiej instancji zarządzić z urzędu lub na wniosek strony, może je przeprowadzić sam lub przez organ finansowy pierwszej instancji.2.
Jeżeli organ drugiej instancji, rozpatrując środek odwoławczy, stwierdzi na podstawie akt istotną wadliwość postępowania, zwraca środek odwoławczy organowi finansowemu pierwszej instancji celem usunięcia stwierdzonych wadliwości.1.
Gdy odwołanie podlega rozpatrzeniu przez komisję odwoławczą, a podatnik wyrazi w odwołaniu życzenie złożenia ustnych wyjaśnień w celu uzasadnienia podniesionych w nim zarzutów, należy go zawiadomić o terminie rozpatrzenia odwołania przez komisję odwoławczą przynajmniej na tydzień przed posiedzeniem komisji. Jeżeli podatnik nie zgłosi się, pomimo doręczenia mu zawiadomienia, odwołanie podlega rozpatrzeniu, chyba że komisja odwoławcza na prośbę podatnika przesunęła termin rozpatrzenia odwołania.2.
Decyzję komisji odwoławczej ogłasza się ustnie podatnikowi, podając mu do wiadomości wysokość podstawy opodatkowania. Przewodniczący komisji odwoławczej może odroczyć ogłoszenie decyzji, najdalej jednak na okres do dwóch tygodni.1.
Przy rozstrzyganiu środka odwoławczego organ finansowy drugiej instancji nie jest związany ustaleniami organu finansowego pierwszej instancji i bądź oddala środek odwoławczy, bądź zmienia zaskarżoną decyzję.2.
Jeżeli organ finansowy drugiej instancji przy rozpatrywaniu środka odwoławczego przyjdzie do przekonania, że zobowiązanie podatkowe ustalono w kwocie za niskiej, wówczas nie rozstrzygając środka odwoławczego zwraca sprawę organowi finansowemu pierwszej instancji celem dokonania uzupełniającego ustalenia zobowiązania podatkowego (uzupełniającego wymiaru).3.
W razie podwyższenia podatku należy wydać nową decyzję z wezwaniem do zapłaty różnicy podatku. Od tej decyzji służy stronie prawo wniesienia środka odwoławczego; jeżeli taki środek odwoławczy został wniesiony, należy go rozpatrzyć łącznie z pierwotnym środkiem odwoławczym, w przeciwnym zaś razie pierwotny środek odwoławczy podlega rozpatrzeniu o tyle, o ile zawarte w nim zarzuty nie zostały przesądzone przez uzupełniający wymiar.4.
Przepisów ust. 2 i 3 nie stosuje się, jeżeli organ finansowy drugiej instancji przy rozpatrywaniu środka odwoławczego od decyzji tymczasowej przyjdzie do przekonania, że zobowiązanie podatkowe ustalono w kwocie za niskiej. W tym przypadku organ finansowy drugiej instancji oddala środek odwoławczy i jednocześnie daje organowi finansowemu pierwszej instancji polecenie dokonania wymiaru definitywnego.1.
Środek odwoławczy może być cofnięty pisemnie lub ustnie przez oświadczenie do protokołu.2.
Cofnięcie środka odwoławczego wymaga do swej skuteczności zgody organu finansowego, w razie zaś przesłania środka odwoławczego organowi odwoławczemu - zgody tego organu i ma moc z chwilą zawiadomienia podatnika o umorzeniu postępowania odwoławczego.1.
Przepisy zawarte w art. 145-152 mają odpowiednie zastosowanie do decyzji organów finansowych drugiej instancji.2.
W decyzji nie uwzględniającej całkowicie lub częściowo środka odwoławczego organ odwoławczy powinien w odpowiedzi na konkretne zarzuty środka odwoławczego podać prawne i faktyczne uzasadnienie decyzji.1.
Przewodniczącemu komisji odwoławczej służy prawo wniesienia sprzeciwu przeciwko uchwałom komisji odwoławczej do prezydium wojewódzkiej rady narodowej (rady narodowej miasta wyłączonego z województwa) w terminie miesięcznym od dnia powzięcia uchwały przez komisję. Prezydium rozpatruje sprzeciw i wydaje decyzję ostateczną. Prezydium może przekazać te uprawnienia powołanej przez siebie komisji w składzie: członek prezydium jako przewodniczący i przedstawiciele komisji rady narodowej do spraw finansowych oraz przemysłu i handlu jako członkowie. Komisja ta rozpatruje sprawy przy udziale kierownika wydziału finansowego i przedstawiciela organizacji samorządu gospodarczego lub zawodowego.2.
Wniesienie sprzeciwu wstrzymuje wykonanie uchwały komisji odwoławczej.3.
Przed wniesieniem sprzeciwu do prezydium wojewódzkiej rady narodowej (rady narodowej miasta wyłączonego z województwa) przewodniczący komisji odwoławczej przesyła podatnikowi w terminie tygodniowym od dnia powzięcia uchwały przez komisję odpis sprzeciwu i równocześnie zawiadamia go o wstrzymaniu wykonania uchwały komisji odwoławczej. Podatnik może w terminie tygodniowym złożyć przewodniczącemu komisji odwoławczej swoje wyjaśnienia i wnioski.