Dział 15 - Komisje podatkowe. - Postępowanie podatkowe.
Dziennik Ustaw
Dz.U.1963.11.60 t.j.
Akt utracił moc Wersja od: 1 stycznia 1973 r.
Dział XV
Komisje podatkowe.
Komisje podatkowe.
1.
Powiatowe rady narodowe i rady narodowe miast stanowiących powiaty powołują komisje podatkowe.2.
Członkowie komisji podatkowych otrzymują zwrot kosztów podróży według norm przewidzianych dla pracowników państwowych oraz wynagrodzenie za udział w posiedzeniu komisji w wysokości ustalonej przez Ministra Finansów w porozumieniu z Przewodniczącym Komitetu Pracy i Płac. Wynagrodzenie to nie podlega opodatkowaniu podatkiem od wynagrodzeń.3.
Tryb powoływania, skład osobowy i organizację komisji podatkowych oraz ich kadencję, jak również tryb i sposób postępowania przed tymi komisjami ustala Minister Finansów.1.
Właściwość miejscowa komisji podatkowych pokrywa się z właściwością miejscową organów finansowych.2.
Siedzibą komisji podatkowej jest siedziba organu finansowego.1.
Komisja podatkowa orzeka w zakresie podatków obrotowego i dochodowego od jednostek gospodarki nie uspołecznionej o wysokości podstaw opodatkowania przy wymiarze rocznym na zasadach ogólnych oraz przy rozstrzyganiu przez organ finansowy pierwszej instancji odwołań od wymiaru rocznego (art. 169). W razie nieuznania przedstawionych ksiąg za dowód w postępowaniu podatkowym w trybie art. 158 komisja podatkowa orzeka także o wysokości podstaw opodatkowania przy ustalaniu zaliczek na podatki obrotowy i dochodowy oraz przy załatwianiu przez organ finansowy zażaleń na wymiar zaliczek (art. 169).2.
Komisja podatkowa orzeka bądź opiniuje w sprawach ryczałtów podatkowych stosownie do przepisów o tych ryczałtach.3.
Przed wydaniem orzeczenia w sprawie ustalenia podstaw opodatkowania przy wymiarze podatku komisja podatkowa bada zebrany materiał wymiarowy, ocenia moc dowodową przeprowadzonych dowodów, wysłuchuje wniosku organu finansowego, wyjaśnień podatnika, jeżeli jest obecny na posiedzeniu komisji, rozważa całokształt sprawy stosownie do przepisów art. 137 ust. 1 i na tej podstawie wydaje orzeczenie.4.
Komisje podatkowe powinny w czasie pełnienia swych czynności przestrzegać przepisów podatkowych.5.
Przepisu ust. 1 nie stosuje się:a)
przy opodatkowaniu podatkiem obrotowym i dochodowym podatników, do których stosuje się przepisy art. 2 ust. 2 i 3 dekretu z dnia 26 października 1950 r. o podatku dochodowym (Dz. U. z 1957 r. Nr 7, poz. 26 i z 1958 r. Nr 45, poz. 223),b)
gdy źródło przychodu podlega opodatkowaniu tylko podatkiem dochodowym, z wyjątkiem przypadków określonych w art. 131.1.
Jeżeli z ksiąg podatnika wynika dochód rażąco niższy od tego, jaki byłby konieczny dla pokrycia wydatków ponoszonych przez podatnika (np. wydatki na utrzymanie domu, wydatki osobiste, wydatki na zakup surowców, wydatki na zakup wartości majątkowych itd.), bądź obrót znacznie niższy od przeciętnie osiąganego w danej branży, organ finansowy zwróci się do komisji podatkowej o rozstrzygnięcie pytania wstępnego, czy księgi przedstawione przez podatnika mogą być uznane za dowód w postępowaniu podatkowym.2.
Komisja podatkowa rozstrzyga to pytanie w trybie art. 157 ust. 3 oraz art. 159 ust. 2.3.
W przypadkach określonych w art. 157 ust. 5 uprawnienie, o którym mowa w ust. 1, przysługuje organowi finansowemu pierwszej instancji.1.
Komisja podatkowa powinna rozpatrzyć sprawę najdalej w ciągu dwóch tygodni od daty wpływu sprawy do komisji.2.
Komisja podatkowa rozpatruje sprawy przy udziale kierownika organu finansowego I instancji i przedstawiciela właściwej organizacji samorządu gospodarczego lub zawodowego. Komisji służy prawo żądania od organu finansowego przeprowadzenia uzupełniających dochodzeń lub zebrania dodatkowych materiałów nie wyłączając uzupełnienia sprawy opinią biegłych.3.
Przed wydaniem orzeczenia (art. 157 ust. 1) albo orzeczenia lub opinii w sprawach ryczałtu (art. 157 ust. 2) odmiennie od wniosku podatnika komisja podatkowa obowiązana jest wezwać podatnika celem złożenia w terminie 5 dni wyjaśnień ustnych lub pisemnych. W pozostałych przypadkach komisja podatkowa może wezwać podatnika celem złożenia wyjaśnień ustnych lub pisemnych. Jeżeli podatnik nie zgłosi się lub nie nadeśle wyjaśnień pisemnych pomimo doręczenia mu wezwania, sprawa podlega rozpatrzeniu, chyba że komisja na prośbę podatnika przesunęła termin rozpatrzenia sprawy.Na podstawie orzeczeń komisji podatkowej (art. 157 ust. 1) organ finansowy ustala wysokość zobowiązań podatkowych.
1.
Kierownikowi organu finansowego służy prawo wniesienia do komisji odwoławczej sprzeciwu przeciwko orzeczeniu komisji podatkowej. Sprzeciw powinien być zapowiedziany w ciągu tygodnia, a wniesiony w terminie miesięcznym, licząc od dnia orzeczenia komisji. O zapowiedzeniu sprzeciwu należy podatnika zawiadomić w terminie tygodniowym od dnia orzeczenia komisji równocześnie z doręczeniem mu decyzji ustalającej zobowiązanie podatkowe (nakaz płatniczy). Wniesienie sprzeciwu nie wstrzymuje wykonania orzeczenia komisji podatkowej.2.
Komisja odwoławcza przesyła podatnikowi odpis sprzeciwu i równocześnie zawiadamia go o terminie rozpatrzenia sprzeciwu. Podatnik może złożyć komisji odwoławczej swoje wyjaśnienia i wnioski. Przepisy art. 172 ust. 1 stosuje się odpowiednio.3.
Decyzja komisji odwoławczej, wydana w wyniku rozpatrzenia sprzeciwu, jest ostateczna (art. 144 ust. 1).