Dział 14 - Decyzja. - Postępowanie podatkowe.
Dz.U.1963.11.60 t.j.
Akt utracił mocDział XIV
Decyzja.
Decyzja.
W celu ustalenia podstawy opodatkowania dla każdego podatnika organ finansowy bada zebrany materiał wymiarowy, ocenia moc dowodową przeprowadzonych dowodów, uzupełnia w razie potrzeby zebrany materiał oraz postępowanie wyjaśniające, rozważa całokształt sprawy, wreszcie podejmuje inne czynności zmierzające do ustalenia zobowiązania podatkowego i jego wysokości, uwzględniając przy tym wszystkie okoliczności prawne i faktyczne.
Jeżeli obowiązek wykonania zobowiązania podatkowego wynika bezpośrednio z ustawy lub wydanego na podstawie ustawy rozporządzenia (art. 3) bez potrzeby uprzedniego doręczenia podatnikowi decyzji, a podatnik nie wykonał tego obowiązku wcale bądź też wykonał go tylko częściowo, organ finansowy ustala sam wysokość zobowiązania podatkowego.
W szczególnie uzasadnionych przypadkach ustalenie zobowiązania podatkowego (wymiar) może być dokonane przed upływem roku podatkowego.
Jeżeli przepisy nie określają roku podatkowego, za rok podatkowy uważa się rok kalendarzowy.
Decyzja, od której nie służy odwołanie lub zażalenie w toku instancji, jest ostateczna, chyba że przewodniczący komisji odwoławczej wniósł sprzeciw (art. 176 ust. 1).
Poza przypadkiem określonym w artykule poprzedzającym organ finansowy może wydać decyzję tymczasową także w przypadku, gdy prowadzone przez podatnika księgi w postępowaniu podatkowym w ogóle nie były badane lub też gdy były badane, lecz tylko na pewne określone okoliczności, bądź też w przypadku nieotrzymania danych będących w posiadaniu innego organu finansowego.
Decyzja główna powinna załatwiać sprawę, będącą przedmiotem rozpatrzenia, oraz wszystkie istotne wnioski strony w zwięzłym i wyraźnym ujęciu.
Organ finansowy może każdego czasu przedsięwziąć z urzędu lub na wniosek strony sprostowanie w swych decyzjach błędów pisarskich i rachunkowych.