Postępowanie o uznanie za zaginione bez własnej winy osoby, których zaginięcie pozostaje w związku przyczynowym ze służbą wojskową.
Dz.U.1924.74.739
Akt utracił mocROZPORZĄDZENIE
WYKONAWCZE MINISTRA SPRAW WOJSKOWYCH W POROZUMIENIU Z MINISTREM SPRAWIEDLIWOŚCI
z dnia 1 sierpnia 1924 r.
w sprawie postępowania o uznanie za zaginione bez własnej winy osób, których zaginięcie pozostaje w związku przyczynowym ze służbą wojskową.
Do wniesienia podania u uznanie za zaginionego bez własnej winy w rozumieniu powołanej na; wstępie ustawy są uprawnione pozostałe po nim osoby, a mianowicie:
W imieniu osób niewłasnowolnych uprawnieni są do wnoszenia podań i podpisywania deklaracji ich kuratorowie, w imieniu dzieci małoletnich matka, ojciec, lub prawni opiekunowie.
w armji rosyjskiej do 1 marca 1918 r.
w armji austro-węgierskiej do 1 listopada 1918 r.,
Osoby, wymienione w § 2 lit. c, mogą być uznane za zaginione, o ile posiadają prawo do obywatelstwa polskiego.
Osoby, które służyły w formacjach polskich, nie posiadając obywatelstwa polskiego podpadają pod § 2 lit. d.
Dowodem obywatelstwa polskiego osób, które służyły w. Wojsku Polskiem jest okoliczność przyjęcia ich do służby w Wojsku Polskiem.
Nadto strona prosząca winna przytoczyć okoliczności, uzasadniające jej prawo do zaopatrzenia po zaginionym.
Podania nie odpowiadające powyższym wymogom nie będą uwzględnione.
W razie niemożności stwierdzenia tych okoliczności przez władze wojskowe (§ 2 niniejszego rozporządzenia) mogą być one udowodnione zaprzysiężonemi zeznaniami wiarygodnych osób.
O przesłuchanie osób zwraca się powiatowa komenda uzupełnień do właściwych dla danych osób według ich miejsca zamieszkania sądów powiatowych (pokoju), które obowiązane są żądaniu takiemu uczynić zadość.
Do władz zagranicznych można zwracać się z żądaniem dostarczenia dowodów tylko w drodze dyplomatycznej przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych.
W edykcie należy dokładnie podać dane osobiste zaginionego (imię, nazwisko, czas i miejsce urodzenia, imiona rodziców, miejsce zamieszkania, zawód, oddział służbowy), tudzież imię. i nazwisko strony proszącej oraz jej stosunek do zaginionego, przyczem należy zamieścić wezwanie do wszystkich, którzy posiadają wiadomości o zaginionym, mogące świadczyć o jego zaginieniu, względnie o jego istnieniu, aby o nich zawiadomili właściwą powiatową komendą uzupełnień w ciągu trzech miesięcy od ogłoszenia edyktu.
Skład osobowy komisji ustala dowódca okręgu korpusu na przeciąg 1 roku.
Przed poddaniem sprawy pod orzeczenie komisji przewodniczący uprawniony jest do uzupełnienia dowodów bądź bezpośrednio, bądź za pośrednictwem powiatowej komendy uzupełnień, która przeprowadzała postępowanie.
Orzeczenie komisji wykonuje przewodniczący.
Orzeczenie winno być podpisane przez wszystkich członków komisji i zatwierdzone przez właściwego dowódcę okręgu korpusu.
Skład osobowy Komisji wyznacza Minister Spraw Wojskowych na przeciąg czasu jednego roku
Przedstawienie stanu sprawy na posiedzeniu należy z reguły do referenta, który pierwszy oddaje głos.
Orzeczenia komisji zapadają w postaci uchwał większością głosów.
Zgaśniecie mocy obowiązującej orzeczenia winna komisja, ustanowiona przy dowództwie okręgu korpusu uwidocznić w aktach.
Dokumenty powiązane
Jeżeli chcesz mieć dostęp do wszystkich dokumentów powiązanych, zaloguj się do LEX-a Nie korzystasz jeszcze z programów LEX? Zamów dostęp testowy »
Akty prawne liczba obiektów na liście: (6)
Akty zmieniające liczba obiektów na liście: (3)
- Zm.: rozporządzenie wykonawcze z dnia 1-go sierpnia 1924 r. w sprawie postępowania o uznanie za zaginione bez własnej winy osób, których zaginięcie pozostaje w związku przyczynowym ze służbą wojskową.
- Zm.: rozporządzenie wykonawcze z dnia 1 sierpnia 1924 r. w sprawie postępowania o uznanie za zaginione bez własnej winy osób, których zaginięcie pozostaje w związku przyczynowym ze służbą wojskową.
- Zm.: rozporządzenie z dnia 1 sierpnia 1924 r. w sprawie postępowania o uznanie za zaginione bez własnej winy osób, których zaginięcie pozostaje w związku przyczynowym ze służbą wojskową.