Rozdział 14 - Podział kwot uzyskanych ze sprzedaży składników majątkowych stoczni - Postępowanie kompensacyjne w podmiotach o szczególnym znaczeniu dla polskiego przemysłu stoczniowego.
Dziennik Ustaw
Dz.U.2020.1696 t.j.
Akt obowiązujący Wersja od: 1 stycznia 2021 r.
Rozdział 14
Podział kwot uzyskanych ze sprzedaży składników majątkowych stoczni
Podział kwot uzyskanych ze sprzedaży składników majątkowych stoczni
Na spłatę wierzycieli na zasadach określonych w ustawie przeznacza się kwoty uzyskane ze sprzedaży składników majątkowych stoczni oraz dochód uzyskany z prowadzenia lub wydzierżawienia przedsiębiorstwa stoczni, a także odsetki od tych kwot zdeponowanych na subkoncie rachunku bankowego stoczni, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.
1.
Kwoty uzyskane ze zbycia rzeczy i praw obciążonych hipoteką przymusową, hipoteką, hipoteką morską, zastawem skarbowym, zastawem rejestrowym i zastawem, przeznacza się na zaspokojenie wierzycieli, których wierzytelności były zabezpieczone na zbytych rzeczach lub prawach. Kwoty pozostałe po zaspokojeniu tych wierzytelności wchodzą do kwot przeznaczonych na spłatę wierzytelności i należności, o których mowa w art. 110 ust. 1.2.
Podziału kwot przeznaczonych na spłatę wierzytelności i należności, o których mowa w art. 110 ust. 1, dokonuje się jednorazowo albo kilkukrotnie, w miarę uzyskiwanych wpływów ze sprzedaży poszczególnych zespołów składników majątkowych stoczni, po zatwierdzeniu listy wierzytelności.3.
W razie kilkukrotnego podziału kwot przeznaczonych na spłatę wierzytelności i należności, o których mowa w art. 110 ust. 1, dokonuje się podziału ostatecznego po zakończeniu sprzedaży wszystkich zespołów składników majątkowych stoczni, o których mowa w art. 78 pkt 1.4.
Ostatecznego podziału kwot przeznaczonych na spłatę wierzytelności i należności, o których mowa w art. 110 ust. 1, dokonuje się po podziale kwoty uzyskanej ze zbycia przedmiotu obciążonego wygasającymi w dniu sprzedaży: hipoteką przymusową, hipoteką, hipoteką morską, zastawem skarbowym, zastawem rejestrowym i zastawem.5.
Wierzytelności osobiste zabezpieczone hipoteką przymusową, hipoteką, hipoteką morską, zastawem rejestrowym, zastawem skarbowym i zastawem umieszcza się w planie podziału kwot przeznaczonych na spłatę wierzytelności i należności, o których mowa w art. 110 ust. 1, jedynie w takiej kwocie, w jakiej nie zostały zaspokojone z kwoty uzyskanej ze sprzedaży przedmiotu zabezpieczenia.6.
Przepis ust. 5 stosuje się odpowiednio do wierzytelności, które zostały zaspokojone przez zakład ubezpieczeń w wykonaniu umowy ubezpieczenia zawartej przez stocznię.7.
Wierzytelności zabezpieczone hipoteką przymusową, hipoteką, hipoteką morską, zastawem skarbowym, zastawem rejestrowym i zastawem, wynikające z obowiązku zwrotu pomocy publicznej udzielonej stoczni, podlegają zaspokojeniu na zasadach określonych w art. 112.8.
Wierzytelności niezabezpieczone, wynikające z obowiązku zwrotu pomocy publicznej udzielonej stoczni, podlegają zaspokojeniu na zasadach i według właściwej kategorii, określonych w art. 110.Po dokonaniu sprzedaży składników majątku stoczni i zatwierdzeniu listy wierzycieli przez sąd zarządca kompensacji sporządza plan podziału kwot, o których mowa w art. 106, zwany dalej "planem podziału". W planie podziału zarządca kompensacji:
1)
określa kwotę podlegającą podziałowi;2)
wymienia wierzytelności i prawa osób uczestniczących w podziale;3)
określa kwotę, jaka każdemu z uczestników przypada z podziału;4)
wskazuje, które kwoty mają być wypłacone, a które i z jakich przyczyn mają być pozostawione w depozycie na subkoncie rachunku bankowego stoczni lub w depozycie sądowym;5)
określa, czy plan podziału jest częściowy czy ostateczny.1.
Plan podziału podlega zatwierdzeniu przez sąd, o którym mowa w art. 103.3.
Ilekroć w przepisach, o których mowa w ust. 2 oraz w art. 113 ust. 2, wymienia się sędziego-komisarza, syndyka oraz upadłego, należy przez to rozumieć odpowiednio: sąd, zarządcę kompensacji oraz stocznię.1.
Wierzytelności i należności niezabezpieczone wygasającymi w dniu sprzedaży składników majątkowych stoczni: hipoteką przymusową, hipoteką morską, hipoteką, zastawem skarbowym, zastawem rejestrowym, zastawem, podlegające zaspokojeniu z kwot, o których mowa w art. 106, dzieli się na następujące kategorie:1)
kategoria pierwsza - wierzytelności z tytułu poniesionych ze środków publicznych wydatków na pokrycie kosztów postępowania kompensacyjnego, z wyłączeniem wydatków poniesionych z tych środków na realizację ochrony praw pracowników na zasadach określonych w ustawie, zaległe należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne w części finansowanej przez ubezpieczonego i składek na ubezpieczenie zdrowotne, wraz z należnymi od nich odsetkami za ostatni rok przed datą wszczęcia postępowania kompensacyjnego i kosztami egzekucji, renty należne za wywołanie choroby, niezdolności do pracy, kalectwa lub śmierci, należności powstałe wskutek czynności zarządcy kompensacji, należności z zawartych przez stocznię przed wszczęciem postępowania kompensacyjnego umów wzajemnych, których wykonania żądał zarządca kompensacji, należności z tytułu bezpodstawnego wzbogacenia stoczni;2)
kategoria druga - podatki, inne daniny publiczne, a także istniejące na dzień wszczęcia postępowania kompensacyjnego oraz niepodlegające zaspokojeniu w kategorii pierwszej zaległe należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne należne za ostatni rok przed datą wszczęcia postępowania kompensacyjnego wraz z należnymi od nich odsetkami i kosztami egzekucji;3)
kategoria trzecia - wierzytelności, które nie należą do wyższych kategorii, jeżeli nie podlegają zaspokojeniu w kategorii czwartej, wraz z odsetkami za ostatni rok przed datą wszczęcia postępowania kompensacyjnego, z odszkodowaniem umownym, kosztami procesu i egzekucji;4)
kategoria czwarta - odsetki, które nie należą do wyższych kategorii w kolejności, w jakiej podlega zaspokojeniu kapitał, a także sądowe i administracyjne kary grzywny oraz należności z tytułu darowizn i zapisów.2.
Wierzytelność nabyta w drodze przelewu lub indosu po wszczęciu postępowania kompensacyjnego, podlega zaspokojeniu w kategorii trzeciej, jeżeli nie podlega zaspokojeniu w kategorii czwartej. Nie dotyczy to wierzytelności powstałej wskutek czynności zarządcy kompensacji.3.
Zarządca kompensacji zaspokaja należności pierwszej kategorii za zgodą Prezesa Agencji w miarę wpływu na subkonto rachunku bankowego stoczni stosownych kwot; jeżeli należności te w ten sposób nie będą zaspokojone, zostaną zaspokojone w drodze podziału kwot przeznaczonych na zaspokojenie wierzytelności i należności, o których mowa w ust. 1.4.
Jeżeli jest to uzasadnione wielkością kwot uzyskanych ze sprzedaży składników majątku stoczni, zarządca kompensacji może zdecydować o sukcesywnym podziale tych środków.5.
Jeżeli kwota przeznaczona do podziału nie wystarcza na zaspokojenie w całości wszystkich należności, należności dalszej kategorii zaspokaja się dopiero po zaspokojeniu w całości należności poprzedzającej kategorii, a gdy kwota przeznaczona na zaspokojenie wierzytelności i należności, o których mowa w ust. 1, nie wystarcza na zaspokojenie w całości wszystkich należności tej samej kategorii, należności te zaspokaja się stosunkowo do wysokości każdej z nich.6.
Do wierzytelności zasądzonych orzeczeniem sądu albo objętych ostateczną decyzją administracyjną, które zostały wydane przeciwko stoczni po wszczęciu postępowania kompensacyjnego, jeżeli należności te podlegają zaspokojeniu z kwot, o których mowa w art. 106, stosuje się odpowiednio przepis ust. 3.Art. 111. [Spłata zaległości z tytułu składek na ubezpieczenie emerytalne ze środków Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych]
Jeżeli w wyniku podziału kwoty przeznaczonej na zaspokojenie wierzytelności i należności, o których mowa w art. 110 ust. 1, nie zapewniono spłaty zaległości z tytułu składek na ubezpieczenie emerytalne w kwocie umożliwiającej dokonanie w pełnej wysokości wpłat do otwartych funduszy emerytalnych, brakujące środki uzupełnia się ze środków Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych w kwocie należności głównej, nie większej jednak niż 7,3% podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie emerytalne powiększonej o odsetki za zwłokę, naliczone do dnia zapłaty.
Art. 112. [Sposób zaspokojenia wierzytelności zabezpieczonych hipoteką lub zastawem, wierzytelności wygasających oraz praw i roszczeń osobistych ciążących na nieruchomości]
1.
Wierzytelności zabezpieczone hipoteką przymusową, hipoteką, zastawem, zastawem rejestrowym, zastawem skarbowym, hipoteką morską, a także wygasające według przepisów ustawy prawa oraz prawa i roszczenia osobiste ciążące na nieruchomości, podlegają zaspokojeniu z sumy uzyskanej ze sprzedaży przedmiotu obciążonego, obliczonej zgodnie z procentowym udziałem wartości przedmiotu zabezpieczenia w wartości sprzedawanego majątku, określonym w wycenie, o której mowa w art. 76 ust. 1 pkt 3.2.
Wierzytelności, o których mowa w ust. 1, są zaspokajane z kwoty, o której mowa w ust. 1, w kolejności przysługującego im pierwszeństwa wraz z odsetkami objętymi zabezpieczeniami, o których mowa w ust. 1.3.
Jeżeli stocznia jest dłużnikiem osobistym wierzyciela, wierzytelność zabezpieczona w sposób, o którym mowa w ust. 1, w części kwoty głównej niezaspokojonej z sum uzyskanych ze sprzedaży przedmiotu zabezpieczenia, podlegają zaspokojeniu na równi z niezabezpieczonymi wierzytelnościami odpowiedniej kategorii.1.
Podziału środków na spłatę wierzytelności dokonuje się niezwłocznie po zatwierdzeniu planu podziału przez sąd.2.
Do wykonania planu podziału stosuje się odpowiednio przepisy art. 352 ust. 2-art. 358 Prawa upadłościowego.3.
Kwoty uzyskane ze sprzedaży składników majątkowych, na których ustanowiono zabezpieczenie wierzytelności przyszłych, składa się do depozytu sądowego.