Rozdział 10 - Darowanie kar - Postępowanie dyscyplinarne w stosunku do mianowanych pracowników naukowych, zatrudnionych w jednostkach badawczo-rozwojowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1989.12.64

Akt utracił moc

Wersja od: 8 marca 1989 r.

Rozdział  10

Darowanie kar

§ 53. Organ sprawujący nadzór nad jednostką badawczo-rozwojową może z własnej inicjatywy, na wniosek ukaranego, jego obrońcy lub rzecznika dyscyplinarnego, podjąć decyzję o darowaniu orzeczonej kary, jeżeli stopień szkodliwości społecznej przewinienia jest nieznaczny, a postawa ukaranego i dotychczasowe zachowanie uzasadniają przypuszczenie, że będzie on przestrzegał porządku prawnego i nie popełni przewinienia dającego podstawę do wszczęcia postępowania dyscyplinarnego.

§ 54. Organ, o którym mowa w § 53, może darowanie kary uzależnić od poręczenia działającej na terenie jednostki badawczo-rozwojowej organizacji politycznej, społecznej, związku zawodowego, rady naukowej, rady załogi, polegającego na zapewnieniu podjęcia starań, by ukarany swoją postawą potwierdził zasadność decyzji o darowaniu kary, a w szczególności by nie popełnił nowego przewinienia.

§ 55. Darowanie kary oznacza uznanie mianowanego pracownika za nie karanego i powoduje usunięcie odpisu orzeczenia o ukaraniu karą dyscyplinarną z akt osobowych pracownika.