Rozdział 2 - Komisje dyscyplinarne. - Postępowanie dyscyplinarne w instytutach naukowo-badawczych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1966.5.29

Akt utracił moc
Wersja od: 4 lutego 1966 r.

Rozdział  2.

Komisje dyscyplinarne.

§  6.
Do orzekania w sprawach dyscyplinarnych pracowników, o których mowa w § 1, powołane są:
1)
komisja dyscyplinarna w instytucie;
2)
wyższa komisja dyscyplinarna przy właściwym ministrze;
3)
odwoławcza komisja dyscyplinarna przy właściwym ministrze.
§  7.
1.
Członków komisji dyscyplinarnej w instytucie, w liczbie co najmniej siedmiu osób, wybiera rada naukowa instytutu spośród mianowanych pracowników wymienionych w § 1 bądź spośród osób wchodzących w skład rady naukowej instytutu.
2.
Rada naukowa wyznacza spośród członków komisji dyscyplinarnej przewodniczącego komisji i dwóch jego zastępców.
§  8.
1.
Członków wyższej komisji dyscyplinarnej w liczbie co najmniej siedmiu osób i odwoławczej komisji dyscyplinarnej w liczbie co najmniej dwunastu osób powołuje właściwy minister spośród mianowanych pracowników zatrudnionych w nadzorowanych przez niego instytutach bądź spośród osób wchodzących w skład rad naukowych tych instytutów.
2.
Właściwy minister może na członków wyższej i odwoławczej komisji dyscyplinarnej powołać pracowników resortu nie będących pracownikami naukowo-badawczymi (dyplomowanymi pracownikami dokumentacji naukowej, bibliotekarzami dyplomowanymi) w liczbie nie przekraczającej liczby powołanych w skład komisji pracowników naukowo-badawczych (dyplomowanych pracowników dokumentacji naukowej, bibliotekarzy dyplomowanych) i osób zajmujących stanowiska profesora lub docenta etatowego w szkolnictwie wyższym. W takim wypadku w skład trzyosobowego zespołu orzekającego powinno wchodzić co najmniej dwóch członków komisji będących pracownikami naukowo-badawczymi (dyplomowanymi pracownikami dokumentacji naukowej, bibliotekarzami dyplomowanymi) albo zajmujących stanowiska profesora lub docenta etatowego w szkolnictwie wyższym.
3.
W wypadku zbyt małej liczby pracowników mianowanych zatrudnionych w nadzorowanych instytutach bądź wchodzących w skład rad naukowych tych instytutów samodzielnych pracowników naukowo-badawczych i osób zajmujących stanowiska profesora lub docenta etatowego w szkolnictwie wyższym - właściwy minister może odstąpić od ustalonej w ust. 2 zasady co do składu komisji. W tym wypadku w skład trzyosobowego zespołu orzekającego powinien wchodzić co najmniej jeden członek komisji będący pracownikiem naukowo-badawczym (dyplomowanym pracownikiem dokumentacji naukowej, bibliotekarzem dyplomowanym) albo zajmujący stanowisko profesora lub docenta etatowego w szkolnictwie wyższym.
4.
Właściwy minister wyznacza spośród członków wyższej i odwoławczej komisji dyscyplinarnej przewodniczącego komisji i dwóch jego zastępców.
§  9.
1.
Przyjęcie mandatu członka jednej komisji dyscyplinarnej jest służbowym obowiązkiem pracownika instytutu.
2.
Z tytułu pełnienia obowiązków związanych z mandatem członka komisji dyscyplinarnej nie przysługuje wynagrodzenie.
§  10.
1.
Członek komisji dyscyplinarnej nie może pełnić obowiązków członka komisji, jeżeli przeciwko niemu toczy się postępowanie karne lub dyscyplinarne, a gdy postępowanie zakończy się ukaraniem - traci mandat członka komisji.
2.
Członek komisji dyscyplinarnej traci mandat w razie rozwiązania z nim stosunku służbowego (stosunku pracy) lub utraty przez niego stanowiska członka rady naukowej.
§  11.
1.
Kadencja komisji dyscyplinarnej trwa trzy lata.
2.
Przewodniczący, ich zastępcy oraz pozostali członkowie komisji dyscyplinarnych mogą być w uzasadnionych wypadkach odwoływani przed upływem kadencji w tym samym trybie, w jakim zostali powołani.
3.
Skład komisji dyscyplinarnej może być w razie potrzeby uzupełniony w czasie trwania kadencji w trybie określonym w § 7 lub § 8. Mandat nowego członka wygasa z upływem kadencji całej komisji dyscyplinarnej.
4.
W razie niemożności pełnienia obowiązków przez przewodniczącego komisji dyscyplinarnej obowiązki te pełni zastępca przewodniczącego komisji, wyznaczony przez przewodniczącego, a w braku takiego wyznaczenia - zastępca najstarszy wiekiem.
§  12.
1.
Komisja dyscyplinarna w instytucie wydaje postanowienia o wszczęciu lub odmowie wszczęcia postępowania dyscyplinarnego oraz rozpatruje w pierwszej instancji sprawy przeciwko pracownikom instytutu wymienionym w § 1, z wyjątkiem spraw, które podlegają w pierwszej instancji właściwości wyższej komisji dyscyplinarnej.
2.
Wyższa komisja dyscyplinarna przy właściwym ministrze wydaje postanowienia o wszczęciu lub odmowie wszczęcia postępowania dyscyplinarnego oraz rozpatruje w pierwszej instancji sprawy przeciwko mianowanym pracownikom naukowo-badawczym instytutu zajmującym stanowiska dyrektora instytutu i zastępcy dyrektora oraz przeciwko przewodniczącym komisji dyscyplinarnych.
3.
Odwoławcza komisja dyscyplinarna przy właściwym ministrze rozpoznaje zażalenia i odwołania od postanowień i orzeczeń wydanych w pierwszej instancji przez komisję dyscyplinarną w instytucie oraz wyższą komisję dyscyplinarną przy ministrze.
§  13.
1.
Dla nadzorowanych przez jednego ministra instytutów, w których ze względu na zbyt małą liczbę pracowników mianowanych utworzenie oddzielnych komisji dyscyplinarnych natrafia na trudności, może być utworzona wspólna komisja dyscyplinarna. O utworzeniu komisji decyduje po zasięgnięciu opinii rad naukowych tych instytutów właściwy minister, który określa również liczbę członków tej komisji.
2.
Liczba członków wchodzących w skład wspólnej komisji dyscyplinarnej z poszczególnych instytutów powinna być proporcjonalna do liczby zatrudnionych w nich pracowników mianowanych, z tym że każdy instytut zatrudniający więcej niż dziesięciu pracowników mianowanych powinien być w miarę możności reprezentowany w składzie komisji przez co najmniej jednego członka komisji.
3.
Członków wspólnej komisji dyscyplinarnej wybierają rady naukowe poszczególnych instytutów na zasadach ustalonych w § 7. Przewodniczącego komisji dyscyplinarnej i jego zastępców wyznacza właściwy minister spośród członków komisji.
§  14.
W skład zespołu orzekającego we wspólnych komisjach dyscyplinarnych powinien wchodzić co najmniej jeden pracownik instytutu lub osoba wchodząca w skład rady naukowej instytutu zatrudniającego pracownika, przeciwko któremu toczy się postępowanie dyscyplinarne.
§  15.
Komisje dyscyplinarne, o których mowa w § 6, wydają postanowienia oraz rozpoznają sprawy dyscyplinarne w składzie trzech członków wyznaczonych przez przewodniczącego komisji. Przewodniczącym składu orzekającego jest przewodniczący komisji lub jeden z jego zastępców.