Rozdział 5 - Postępowanie dyscyplinarne - Postępowanie dyscyplinarne przeciwko nauczycielom akademickim.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1988.18.128 t.j.

Akt utracił moc

Wersja od: 1 października 1988 r.

Rozdział  5

Postępowanie dyscyplinarne

§  22.

1. Po złożeniu przez rzecznika dyscyplinarnego wniosku o ukaranie przewodniczący komisji wyznacza skład orzekający.

2. Skład orzekający rozpoznaje wniosek określony w ust. 1 na posiedzeniu niejawnym, które powinno odbyć się w terminie 21 dni od daty złożenia wniosku.

3. Na posiedzeniu niejawnym skład orzekający wydaje postanowienie o:

1) wyznaczeniu terminu rozprawy,

2) umorzeniu postępowania dyscyplinarnego z przyczyn określonych w § 9,

3) zwrocie wniosku w celu uzupełnienia przez rzecznika dyscyplinarnego postępowania wyjaśniającego, wskazując kierunek uzupełnienia i termin zakończenia tego postępowania, który nie powinien być dłuższy niż 30 dni.

4. W razie umorzenia postępowania dyscyplinarnego ze względu na znikomą szkodliwość społeczną przewinienia, komisja może przekazać sprawę do rektora szkoły z wnioskiem o wymierzenie kary upomnienia na piśmie.

5. W razie umorzenia postępowania dyscyplinarnego ze względu na znikomą szkodliwość społeczną przewinienia, na wniosek obwinionego zgłoszony w terminie 7 dni od doręczenia odpisu postanowienia, postanowienie o umorzeniu postępowania traci moc. W takim wypadku postępowanie dyscyplinarne toczy się w zwykłym trybie.

6. Odpisy postanowień wydanych na posiedzeniu niejawnym doręcza się rzecznikowi dyscyplinarnemu, obwinionemu i jego obrońcy. Odpis postanowienia o umorzeniu postępowania dyscyplinarnego doręcza się także rektorowi oraz - w wypadkach określonych w § 16 ust. 2 i 3 - odpowiednio ministrowi i przewodniczącemu Rady Głównej.

§  23.

1. Od postanowienia o umorzeniu postępowania dyscyplinarnego przysługuje rzecznikowi dyscyplinarnemu prawo wniesienia zażalenia do Komisji Dyscyplinarnej przy Radzie Głównej.

2. Na postanowienie o odroczeniu rozpoznania wniosku i zaleceniu uzupełnienia postępowania, o którym mowa w § 22 ust. 3 pkt 3, nie przysługuje zażalenie.

3. Obwinionemu doręcza się wraz z odpisem postanowienia o wyznaczeniu terminu rozprawy odpis wniosku rzecznika dyscyplinarnego o ukaranie.

§  24.

1. Zażalenie rzecznika dyscyplinarnego na postanowienie o umorzeniu postępowania dyscyplinarnego rozpoznaje na posiedzeniu niejawnym Komisja Dyscyplinarna przy Radzie Głównej. Posiedzenie niejawne powinno odbyć się w terminie 14 dni od dnia otrzymania zażalenia.

2. Uwzględniając zażalenie, Komisja Dyscyplinarna przy Radzie Głównej uchyla postanowienie o umorzeniu postępowania dyscyplinarnego i przekazuje wniosek o ukaranie do rozpoznania przez komisję.

3. Postanowienie Komisji Dyscyplinarnej przy Radzie Głównej utrzymujące w mocy zaskarżone postanowienie o umorzeniu postępowania dyscyplinarnego kończy postępowanie. Przepisy § 21 ust. 2 i § 22 ust. 6 stosuje się odpowiednio.

§  25.

1. O terminie rozprawy przewodniczący składu orzekającego zawiadamia na piśmie ministra, rektora, rzecznika dyscyplinarnego i obrońcę obwinionego.

2. Obwinionemu doręcza się wraz z wezwaniem:

1) listę członków składu orzekającego,

2) pouczenie o przysługujących mu uprawnieniach i skutkach niestawiennictwa na rozprawę.

3. Termin rozprawy powinien być tak wyznaczony, aby między doręczeniem obwinionemu wezwania na rozprawę a dniem rozprawy upłynęło co najmniej 7 dni. W razie niezachowania tego terminu obwiniony lub jego obrońca może zażądać odroczenia rozprawy.

4. Po wydaniu postanowienia o wyznaczeniu terminu rozprawy obwiniony i jego obrońca mogą przeglądać w obecności osoby upoważnionej przez przewodniczącego składu orzekającego akta sprawy, sporządzać wypisy i notatki. W ciągu ostatnich dwóch dni przed rozprawą przewodniczący składu orzekającego może odmówić wglądu do akt.

§  26.

1. W trakcie postępowania dyscyplinarnego rzecznik dyscyplinarny, obwiniony i jego obrońca mogą zgłaszać wnioski o dopuszczenie nowych dowodów. Wnioski powinny być uwzględnione, jeżeli okoliczności, dla których stwierdzenia miałyby być powołane dowody, mogą mieć istotny wpływ na rozstrzygnięcie sprawy.

2. Skład orzekający może z urzędu dopuścić inne dowody mogące mieć znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy; skład orzekający nie może nie uwzględnić wniosku obwinionego lub jego obrońcy o wezwanie na rozprawę świadka, co do którego rzecznik dyscyplinarny wnosi o odczytanie jego zeznań zamiast wzywania na rozprawę.

§  27.

1. Rzecznik dyscyplinarny, obwiniony lub jego obrońca mają prawo zgłoszenia do przewodniczącego komisji żądania wyłączenia członka składu orzekającego, jeżeli między obwinionym lub pokrzywdzonym a członkiem składu orzekającego zachodzą stosunki tego rodzaju, że mogą wzbudzić wątpliwości co do bezstronności członka składu orzekającego. Wniosek taki rozpoznaje powołany do tego przez przewodniczącego komisji inny skład orzekający na posiedzeniu niejawnym przed rozprawą.

2. Wniosek o wyłączenie od rozpoznania sprawy może również złożyć, z przyczyn określonych w ust. 1, członek składu orzekającego.

3. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien być zgłoszony nie później niż przed rozpoczęciem rozprawy.

§  28.

1. Jeżeli obwiniony nie przybrał sobie obrońcy, przewodniczący składu orzekającego może na jego wniosek wyznaczyć obrońcę z urzędu spośród pracowników szkół. Przewodniczący składu orzekającego wyznacza obrońcę z urzędu, gdy zachodzi uzasadniona wątpliwość co do poczytalności obwinionego oraz gdy obwiniony opuścił swe dotychczasowe miejsce zamieszkania, a nowego adresu nie można ustalić. Wyznaczenie obrońcy powinno nastąpić nie później niż na 7 dni przed terminem rozprawy. Wyznaczony obrońca z urzędu może wnosić o zwolnienie go z tej funkcji tylko z ważnych powodów.

2. Wnioski obwinionego i wyznaczonego obrońcy z urzędu, o których mowa w ust. 1, rozpoznaje na posiedzeniu niejawnym skład orzekający w sprawie. Na postanowienie w tym zakresie nie przysługuje zażalenie.

3. Obrońca jest obowiązany zachować w tajemnicy wszystko, o czym dowiedział się w związku z wykonywaniem czynności obrońcy.

§  29.

1. Rozprawa dyscyplinarna jest jawna tylko dla pracowników danej szkoły, przedstawiciela Rady Głównej, przedstawicieli ministra oraz delegowanych przedstawicieli związków zawodowych i organizacji społeczno-politycznych. Komisja może zezwolić osobie pokrzywdzonej na obecność na rozprawie.

2. W uzasadnionych wypadkach przewodniczący składu orzekającego może wyłączyć lub ograniczyć jawność rozprawy albo jej części.

3. W razie wyłączenia jawności rozprawy, na rozprawie mogą być obecni: rektor, dziekan lub delegowane przez nich osoby, przedstawiciel ministra, przedstawiciel Rady Głównej, dwie wskazane przez obwinionego osoby spośród pracowników szkoły, a także po jednym przedstawicielu właściwego dla obwinionego związku zawodowego i organizacji politycznych, działających na terenie szkoły.

§  30.

1. Rozprawą kieruje przewodniczący składu orzekającego. Od każdego zarządzenia przewodniczącego przysługuje odwołanie do całego składu orzekającego.

2. Rozprawa rozpoczyna się od sprawdzenia obecności wezwanych osób; świadków usuwa się z sali rozpraw, po czym odczytuje się wniosek o ukaranie. Następnie wysłuchuje się obwinionego, przesłuchuje się świadków i biegłych oraz przeprowadza inne dowody. Świadka przesłuchuje się podczas nieobecności tych świadków, którzy nie złożyli jeszcze zeznań.

3. Nie usprawiedliwione niestawienie się na rozprawę obwinionego, któremu wezwanie doręczono we właściwym terminie, nie stanowi przeszkody do rozpoczęcia sprawy. Przewodniczący składu orzekającego może w takim wypadku ustanowić obrońcę z urzędu, jeżeli nie jest ustanowiony obrońca z wyboru.

4. W razie uznania niestawienia się obwinionego na rozprawę za usprawiedliwione, skład orzekający odracza rozprawę, ustalając nowy jej termin.

§  31.

1. Przed przystąpieniem do przesłuchania świadka lub biegłego przewodniczący składu orzekającego uprzedza go o odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania.

2. W razie niestawienia się świadka lub biegłego, którego przesłuchanie komisja uzna za niezbędne, rozprawę odracza się.

3. W razie niemożności stawienia się świadków lub składania przez nich zeznań na rozprawie istotnie różniących się od zeznań złożonych uprzednio, odczytuje się ich zeznania złożone uprzednio w części lub całości.

§  32.

1. Obwiniony, jego obrońca i rzecznik dyscyplinarny mają prawo zadawać pytania świadkom i biegłym oraz wypowiadać się co do każdego przeprowadzanego dowodu.

2. Jeżeli wyjaśnienia obwinionego, który na rozprawie przyznaje się do winy, nie budzą wątpliwości, skład orzekający za zgodą rzecznika dyscyplinarnego i obwinionego może nie przeprowadzać postępowania dowodowego lub przeprowadzić je tylko częściowo.

3. Po zakończeniu postępowania dowodowego przewodniczący składu orzekającego udziela kolejno głosu rzecznikowi dyscyplinarnemu, obrońcy i obwinionemu. Jeżeli rzecznik dyscyplinarny ponownie zabiera głos, należy również udzielić głosu obrońcy i obwinionemu.

§  33.

1. Jeżeli na rozprawie okaże się, że zachodzą istotne braki w materiale zebranym w czasie postępowania prowadzonego przez rzecznika dyscyplinarnego, których nie można uzupełnić na rozprawie, skład orzekający wydaje postanowienie o uzupełnieniu przez rzecznika dyscyplinarnego zebranego materiału, wskazując zarazem zakres i termin jego uzupełnienia.

2. Na postanowienie o uzupełnieniu postępowania, o którym mowa w ust. 1, przysługuje stronom zażalenie.

3. Po uzupełnieniu postępowania rzecznik dyscyplinarny przedstawia komisji wyniki postępowania uzupełniającego.

§ 34. Rozprawa może być przerwana z ważnych powodów na czas nie dłuższy niż 21 dni. Jeżeli po wznowieniu rozprawy skład orzekający uległ zmianie, rozprawę prowadzi się od początku.

§  35.

1. Z przebiegu rozprawy sporządza się protokół, który powinien zawierać zwięzłe podanie treści wyjaśnień obwinionego, zeznań świadków i innych wyników postępowania dowodowego oraz przytoczenie wniosków i innych oświadczeń rzecznika dyscyplinarnego, obwinionego i obrońcy jak również postanowienia składu orzekającego.

2. Protokół podpisują przewodniczący składu orzekającego i protokolant.

§  36.

1. Po wysłuchaniu głosów stron przewodniczący składu orzekającego zamyka rozprawę i skład orzekający przystępuje niezwłocznie do narady nad orzeczeniem.

2. Przebieg narady i głosowania jest tajny. Oprócz członków składu orzekającego może być przy nich obecny tylko protokolant.

3. Narada i głosowanie odbywają się osobno co do winy i osobno co do kary. Przewodniczący składu orzekającego głosuje ostatni.

§  37.

1. Postanowienia i orzeczenia składu orzekającego zapadają zwykłą większością głosów.

2. Przegłosowany członek składu orzekającego podpisując orzeczenie ma prawo zaznaczyć na orzeczeniu swoje zdanie odrębne. Składający zdanie odrębne ma prawo złożyć na piśmie jego uzasadnienie w ciągu 7 dni od dnia ogłoszenia orzeczenia.

§  38.

1. Skład orzekający orzeka według przekonania opartego na ocenie wszystkich dowodów ujawnionych w toku rozprawy.

2. Skład orzekający wydaje na rozprawie orzeczenie:

1) o ukaraniu, na mocy którego uznaje obwinionego winnym popełnienia zarzucanego mu przewinienia w całości lub częściowo i wymierza jedną z kar dyscyplinarnych przewidzianych w art. 197 ust. 1 ustawy, albo

2) o uniewinnieniu obwinionego od zarzutu popełnienia przewinienia dyscyplinarnego, albo

3) o umorzeniu postępowania dyscyplinarnego, gdy okaże się, że zachodzą okoliczności wyłączające postępowanie.

3. Przy wymiarze kary bierze się pod uwagę stopień winy, społeczną szkodliwość i skutki przewinienia oraz postawę moralną i obywatelską obwinionego, a także zachowanie się jego przed i po popełnieniu przewinienia.

4. Jeżeli obwiniony dopuścił się kilku przewinień, wymierza się jedną karę za wszystkie przewinienia łącznie.

§  39.

1. Orzeczenie dyscyplinarne sporządza się na piśmie. Powinno ono zawierać:

1) nazwę komisji oraz datę rozpoznania sprawy i wydania orzeczenia,

2) tytuły i stopnie naukowe oraz imiona i nazwiska członków składu orzekającego, rzecznika dyscyplinarnego i protokolanta,

3) tytuł, stopień naukowy, imię i nazwisko, stanowisko, miejsce i datę urodzenia obwinionego,

4) dokładne określenie przewinienia przypisanego obwinionemu,

5) sentencję orzeczenia,

6) uzasadnienie.

2. Uzasadnienie orzeczenia powinno zawierać ustalenie jego podstawy faktycznej przez wskazanie, jakie fakty skład orzekający uznał za udowodnione lub nie udowodnione, na jakich w tym względzie oparł się dowodach i dlaczego nie dał wiary dowodom przeciwnym, a także przytoczenie okoliczności, które skład orzekający miał na względzie przy wymiarze kary.

3. Orzeczenie wraz z uzasadnieniem podpisują wszyscy członkowie składu orzekającego.

§  40.

1. Orzeczenie ogłasza się wraz z uzasadnieniem bezpośrednio po naradzie. Ogłoszenie orzeczenia jest jawne.

2. W uzasadnionych wypadkach ogłoszenie orzeczenia może być odroczone, jednakże najwyżej na 7 dni, przy czym dzień i godzina ogłoszenia powinny być podane na rozprawie.

3. Po ogłoszeniu orzeczenia przewodniczący składu orzekającego poucza obwinionego o trybie i terminie wniesienia odwołania.

4. Orzeczenie komisji dyscyplinarnej doręcza się wraz z uzasadnieniem w odpisach ministrowi, rektorowi, rzecznikowi dyscyplinarnemu, obwinionemu i jego obrońcy, a także przewodniczącemu Rady Głównej, w razie ukarania przewodniczącego lub członka Komisji Dyscyplinarnej przy Radzie Głównej albo członka Rady Głównej.

§  41.

1. Rzecznikowi dyscyplinarnemu, obwinionemu lub jego obrońcy przysługuje prawo wniesienia odwołania od orzeczenia kończącego postępowanie do Komisji Dyscyplinarnej przy Radzie Głównej. Złożenie odwołania wstrzymuje wykonanie orzeczenia.

2. Odwołanie składa się w dwóch egzemplarzach do komisji, która wydała orzeczenie, w ciągu 14 dni od dnia doręczenia orzeczenia wraz z uzasadnieniem. Po przyjęciu odwołania przewodniczący komisji przesyła je niezwłocznie wraz z aktami postępowania dyscyplinarnego do Komisji Dyscyplinarnej przy Radzie Głównej.

3. Odwołanie może być cofnięte najpóźniej przed rozpoczęciem rozprawy odwoławczej. Cofnięcie odwołania wniesionego na korzyść obwinionego, jeżeli on sam nie złożył odwołania, może nastąpić tylko za jego zgodą.

4. Orzeczenie komisji, od którego nie zostało w terminie wniesione odwołanie, staje się prawomocne i podlega wykonaniu.