Art. 2. - Porozumienie o ochronie prawnej wynalazków, wzorów przemysłowych, wzorów użytkowych i znaków towarowych przy realizacji współpracy gospodarczej i naukowo-technicznej. Moskwa.1973.04.12.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1974.25.143

Akt obowiązujący
Wersja od: 11 czerwca 1974 r.
Artykuł  2
1.
Za wynalazki, wzory przemysłowe i wzory użytkowe, stosownie do artykułu 1 ustęp 1 niniejszego Porozumienia, uważa się wspólne wynalazki, wzory przemysłowe i wzory użytkowe, a także wynalazki, wzory przemysłowe i wzory użytkowe dokonane samodzielnie przez obywateli jednego z krajów uczestniczących w Porozumieniu.
2.
Za wspólne uważa się:
a)
wynalazki, wzory przemysłowe i wzory użytkowe, których współtwórcami są obywatele krajów uczestniczących w Porozumieniu, niezależnie od tego, na terytorium którego z tych krajów zostały dokonane. Prawa do takich wynalazków, wzorów przemysłowych i wzorów użytkowych przysługują tym krajom uczestniczącym w Porozumieniu, których obywatele są ich twórcami, lub odpowiednim jednostkom tych krajów, jeśli ustawodawstwo wewnętrzne nie stanowi inaczej;
b)
wynalazki, wzory przemysłowe i wzory użytkowe, dokonane w międzynarodowych instytutach naukowo-badawczych, jednostkach projektowo-konstrukcyjnych, we wspólnych laboratoriach i oddziałach, a także w międzynarodowych zjednoczeniach naukowo-produkcyjnych i innych międzynarodowych organizacjach i zespołach, niezależnie od tego, czy te wynalazki, wzory przemysłowe i wzory użytkowe zostały dokonane przez obywateli jednego lub kilku krajów uczestniczących w Porozumieniu, jeżeli porozumienia o utworzeniu takich organizacji i zespołów nie przewidują inaczej. Prawa do takich wynalazków, wzorów przemysłowych i wzorów użytkowych przysługują krajom uczestniczącym we wspomnianych organizacjach i zespołach lub odpowiednim jednostkom tych krajów, jeśli ustawodawstwo wewnętrzne nie stanowi inaczej;
c)
wynalazki, wzory przemysłowe i wzory użytkowe dokonane w czasie wykonywania przez kraje uczestniczące w Porozumieniu prac finansowych wspólnie, jeżeli tak przewidziano w porozumieniach i umowach o prowadzeniu takich prac. Prawa do takich wynalazków, wzorów przemysłowych i wzorów użytkowych przysługują krajom uczestniczącym we wspomnianych pracach lub odpowiednim jednostkom tych krajów, jeśli ustawodawstwo wewnętrzne nie stanowi inaczej.
3.
Przez prawo do wspólnych wynalazków, wzorów przemysłowych i wzorów użytkowych rozumie się:
a)
prawo do zapewnienia ochrony prawnej i do korzystania z tych wynalazków, wzorów przemysłowych i wzorów użytkowych na terytorium swego kraju zgodnie z ustawodawstwem wewnętrznym;
b)
prawo do zapewnienia ochrony prawnej tych wynalazków, wzorów przemysłowych i wzorów użytkowych w krajach, którym nie przysługuje prawo do tych wynalazków i wzorów;
c)
prawo do eksportu produktów, wykonanych z zastosowaniem tych wynalazków, wzorów przemysłowych i wzorów użytkowych;
d)
prawo do przekazywania tych wynalazków, wzorów przemysłowych i wzorów użytkowych do krajów, którym nie przysługuje prawo do tych wynalazków i wzorów. Takie przekazywanie może być dokonywane nieodpłatnie lub na warunkach zwrotu określonej części kosztów poniesionych przy ich opracowaniu lub na podstawie umów licencyjnych na warunkach handlowych.

Prawa przewidziane w punktach b), c) i d) niniejszego ustępu mogą być wykorzystane tylko na podstawie wzajemnego uzgodnienia między właściwymi jednostkami krajów uczestniczących w Porozumieniu, którym przysługuje prawo do wspólnych wynalazków, wzorów przemysłowych i wzorów użytkowych lub w trybie ustalonym w dokumentach regulujących działalność odpowiednich międzynarodowych organizacji i zespołów.

4.
Za wynalazki, wzory przemysłowe i wzory użytkowe dokonane samodzielnie, zgodnie z ustępem 1 niniejszego artykułu, uważa się wynalazki, wzory przemysłowe i wzory użytkowe dokonane w wyniku realizacji współpracy gospodarczej i naukowo-technicznej przez obywateli jednego z krajów uczestniczących w Porozumieniu, z wyjątkiem wynalazków, wzorów przemysłowych i wzorów użytkowych uznanych za wspólne zgodnie z ustępem 2 punkty b) i c) niniejszego artykułu. Prawa do takich wynalazków, wzorów przemysłowych i wzorów użytkowych przysługują krajowi, którego obywatelem jest wynalazca, lub odpowiedniej jednostce tego kraju, jeśli ustawodawstwo wewnętrzne nie stanowi inaczej.

Innym krajom uczestniczącym w Porozumieniu może być przyznane prawo do wykorzystania takich wynalazków, wzorów przemysłowych i wzorów użytkowych na warunkach uzgodnionych pomiędzy właściwymi jednostkami zainteresowanych krajów.