Art. 4. - Porozumienie Europejskie w sprawie osób uczestniczących w postępowaniu przed Europejskim Trybunałem Praw Człowieka. Strasburg.1996.03.05

Dziennik Ustaw

Dz.U.2013.177

Akt obowiązujący

Wersja od: 1 lutego 2013 r.

Artykuł  4.

1.

a. Umawiające się Strony zobowiązują się nie utrudniać swobody poruszania się i podróżowania w celu uczestniczenia w postępowaniu przed Trybunałem, oraz powrotu, osobom określonym w artykule 1 ustęp 1 niniejszego Porozumienia.

b. Swoboda poruszania się i podróżowania nie będzie podlegać jakimkolwiek ograniczeniom z wyjątkiem, zgodnych z prawem i niezbędnych w społeczeństwie demokratycznym, w interesie bezpieczeństwa narodowego lub publicznego, dla utrzymania porządku publicznego, dla przeciwdziałania przestępczości, dla ochrony zdrowia lub moralności lub dla ochrony praw i wolności osób trzecich.

2.

a. Osoby takie nie będą, w państwach tranzytu, oraz w państwie w którym będzie toczyć się postępowanie, ścigane lub zatrzymane ani poddane jakimkolwiek innym ograniczeniom, ich wolności osobistej w odniesieniu do czynów popełnionych lub wyroków wydanych przed rozpoczęciem podróży.

b. Każda Umawiająca się Strona, w czasie podpisania, ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia niniejszego Porozumienia, może oświadczyć, iż postanowienia niniejszego ustępu nie będą miały zastosowania do jej obywateli. Oświadczenie takie może zostać cofnięte w każdym czasie, w drodze notyfikacji skierowanej do Sekretarza Generalnego Rady Europy.

3. Umawiające się Strony zobowiązują się zezwolić na powrót na ich terytorium każdej osobie, która rozpoczęła z niego podróż.

4. Postanowienia ustępów 1 i 2 niniejszego artykułu przestaną mieć zastosowanie w przypadkach, w których osoba zainteresowana miała przez okres piętnastu kolejnych dni od dnia, w którym jej obecność nie była już dłużej wymagana przez Trybunał, możliwość powrotu do kraju, z którego rozpoczęła podróż.

5. W przypadku jakiejkolwiek sprzeczności między obowiązkami Umawiającej się Strony, wynikającymi z ustępu 2 niniejszego artykułu, a obowiązkami wynikającymi z konwencji Rady Europy lub traktatu o ekstradycji lub innego traktatu dotyczącego wzajemnej pomocy w sprawach karnych z innymi Umawiającymi się Stronami, postanowienia ustępu 2 niniejszego artykułu będą miały pierwszeństwo.