Poprawka dauhańska do Protokołu z Kioto do Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu, sporządzonego w Kioto dnia 11 grudnia 1997 r. Ad-Dauha.2012.12.08.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2021.947

Akt jednorazowy
Wersja od: 31 grudnia 2020 r.

POPRAWKA DAUHAŃSKA
do Protokołu z Kioto do Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu, sporządzonego w Kioto dnia 11 grudnia 1997 r.,
sporządzona w Ad-Dausze dnia 8 grudnia 2012 r.

W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

Dnia 8 grudnia 2012 r. w Ad-Dausze została sporządzona Poprawka dauhańska do Protokołu z Kioto do Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu, sporządzonego w Kioto dnia 11 grudnia 1997 r., w następującym brzmieniu:

Przekład

Poprawka dauhańska do protokołu z Kioto

Artykuł 1: Poprawka

A.
Załącznik B do protokołu z Kioto

Tabelą w załączniku B do protokołu zastępuje się poniższą tabelą:

123456
StronaIlościowo określone zobowiązanie do ograniczenia i redukcji emisji (2008-2012) (procent emisji z roku lub okresu bazowego)Ilościowo określone zobowiązanie do ograniczenia i redukcji emisji (2013-2020) (procent emisji z roku lub okresu bazowego)Rok referencyjny1Ilościowo określone zobowiązanie do ograniczenia i redukcji emisji (2013-2020) (wyrażone jako procent emisji z roku referencyjnego)1Zobowiązania w zakresie redukcji emisji gazów cieplarnianych do 2020 r. (procent emisji z roku referencyjnego)2
Australia-5 do -15 % lub
10899,5200098-25 %3
Austria92804nd.nd.
Białoruś5*881990nd.-8 %
Belgia92804nd.nd.
Bułgaria*92804nd.nd.
Chorwacja*95806nd.nd.-20 %/-30 %7
Cypr804nd.nd.
Republika Czeska*92804nd.nd.
Dania92804nd.nd.
Estonia*92804nd.nd.
Unia Europejska928041990nd.-20 %/-30 %7
Finlandia92804nd.nd.
Francja92804nd.nd.
Niemcy92804nd.nd.
Grecja92804nd.nd.
Węgry*94804nd.nd.
Islandia110808nd.nd.
Irlandia92804nd.nd.
Włochy92804nd.nd.
Kazachstan*95199095-7 %
Łotwa*92804nd.nd.
Liechtenstein9284199084-20 %/-30 %9
Litwa*92804nd.nd.
Luksemburg92804nd.nd.
Malta804nd.nd.
Monako9278199078-30 %
Niderlandy92804nd.nd.
Norwegia10184199084-30 % do 140 %10
Polska*94804nd.nd.
Portugalia92804nd.nd.
Rumunia*92804nd.nd.
Słowacja*92804nd.nd.
Słowenia*92804nd.nd.
Hiszpania92804nd.nd.
Szwecja92804nd.nd.
Szwajcaria9284,21990nd.-20 % do -30 %11
Ukraina*10076121990nd.-20 %
Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej92804nd.nd.
StronaIlościowo określone zobowiązanie do ograniczenia i redukcji emisji (2008-2012) (procent emisji z roku lub okresu bazowego)
Kanada1394
Japonia1494
Nowa Zelandia15100
Federacja

Rosyjska16*

100
Skrót: nd. = nie dotyczy.
* Kraje w procesie transformacji do gospodarki rynkowej.
Wszystkie przypisy, z wyjątkiem przypisów 1, 2 i 5, są oparte na informacjach przekazanych przez poszczególne Strony.
1Oprócz podania wykazu ilościowo określonych zobowiązań do ograniczenia i redukcji emisji (QELRC) w odniesieniu do roku bazowego w drugiej i trzeciej kolumnie tej tabeli, które to zobowiązania są prawnie wiążące na szczeblu międzynarodowym, Strona może nieobowiązkowo wykorzystać rok referencyjny na własne potrzeby w celu wyrażenia swoich QELRC jako procentu emisji ż tego roku, które to zobowiązanie nie jest wiążące na szczeblu międzynarodowym na mocy protokołu z Kioto.
2Więcej informacji na temat tych zobowiązań można znaleźć w dokumentach FCCC/SB/2011/INF.1/Rev.1 i FCCC/KP/AWG/2012/MISC.1, Add.1 i Add.2.
3Australijski QELRC w ramach drugiego okresu rozliczeniowego protokołu z Kioto odpowiada celowi osiągnięcia przez Australię do 2020 r. bezwarunkowego docelowego poziomu emisji o 5 % niższego od poziomu z 2000 r. Australia zachowuje możliwość późniejszego podniesienia tej wartości w ramach celu na 2020 r. z 5 % do 15 % lub 25 % poniżej poziomu z 2000 r., o ile spełnione zostaną pewne warunki. Ta adnotacja zachowuje status tych zobowiązań jako podjętych na mocy ustaleń z Cancún i nie stanowi nowego prawnie wiążącego zobowiązania na mocy niniejszego protokołu lub powiązanych z nim zasad i warunków.
4QELRC Unii Europejskiej i jej państw członkowskich na drugi okres rozliczeniowy w ramach protokołu z Kioto opierają się na założeniu, że zostaną one zrealizowane wspólnie z Unią Europejską i jej państwami członkowskimi zgodnie z art. 4 protokołu z Kioto. QELRC pozostają bez uszczerbku dla możliwości późniejszego powiadomienia przez Unię Europejską i jej państwa członkowskie o porozumieniu w sprawie wspólnej realizacji zobowiązań zgodnie z postanowieniami protokołu z Kioto.
5Dodane do załącznika B zmianą przyjętą na podstawie decyzji 10/CMP.2. Zmiana ta nie weszła jeszcze w życie.
6QELRC Chorwacji na drugi okres rozliczeniowy w ramach protokołu z Kioto opiera się na założeniu, że zobowiązanie to będzie realizowane wspólnie z Unią Europejską i jej państwami członkowskimi zgodnie z art. 4 protokołu z Kioto. W konsekwencji przystąpienie Chorwacji do Unii Europejskiej nie ma wpływu na jej uczestnictwo w takim porozumieniu o wspólnej realizacji zobowiązań na podstawie art. 4 lub jej QELRC.
7W ramach globalnego, kompleksowego porozumienia dotyczącego okresu po roku 2012 Unia Europejska podtrzymuje swoją warunkową ofertę dotyczącą osiągnięcia do 2020 r. 30-procentowej redukcji w porównaniu z poziomem z 1990 r., o ile inne kraje rozwinięte zobowiążą się do porównywalnych redukcji emisji, a kraje rozwijające się wniosą odpowiedni wkład na miarę swoich zadań i możliwości.
8QELRC Islandii na drugi okres rozliczeniowy w ramach protokołu z Kioto opiera się na założeniu, że zobowiązanie to będzie realizowane wspólnie z Unią Europejską i jej państwami członkowskimi zgodnie z art. 4 protokołu z Kioto.
9QELRC podane w trzeciej kolumnie odnosi się do celu redukcji emisji o 20 % do 2020 r. w stosunku do poziomu z 1990 r. Liechtenstein może rozważyć wyższy poziom redukcji o maksymalnie 30 % do 2020 r. w stosunku do poziomu z 1990 r., pod warunkiem że inne kraje rozwinięte zobowiążą się do porównywalnych redukcji emisji oraz że bardziej zaawansowane gospodarczo kraje rozwijające się wniosą odpowiedni wkład na miarę swoich zadań i możliwości.
10QELRC Norwegii wynoszący 84 jest zgodny z jej celem zakładającym redukcję emisji o 30% do 2020 r. w stosunku do poziomu z 1990 r. Jeżeli może się to przyczynić do globalnego, kompleksowego porozumienia, w ramach którego Strony będące głównymi emitentami zgodzą się na redukcje emisji zgodnie z celem utrzymania globalnego ocieplenia poniżej 2 °C, Norwegia zdecyduje się na redukcję emisji o 40 % do 2020 r. w stosunku do poziomu z 1990 r. Ta adnotacja zachowuje status zobowiązania podjętego na mocy ustaleń z Cancún i nie stanowi nowego prawnie wiążącego zobowiązania na mocy niniejszego protokołu.
11QELRC przedstawiony w trzeciej kolumnie tabeli odnosi się do celu redukcji emisji o 20 % do 2020 r. w stosunku do poziomu z 1990 r. Szwajcaria może rozważyć wyższy poziom redukcji do maksymalnie 30 % do 2020 r. w stosunku do poziomu z 1990 r., pod warunkiem że inne kraje rozwinięte zobowiążą się do porównywalnych redukcji emisji oraz że kraje rozwijające się wniosą odpowiedni wkład na miarę swoich zadań i możliwości zgodnie z celem utrzymania globalnego ocieplenia poniżej 2 °C. Ta adnotacja zachowuje status zobowiązania podjętego na mocy ustaleń z Cancún i nie stanowi nowego prawnie wiążącego zobowiązania na mocy niniejszego protokołu lub powiązanych z nim zasad i warunków.
12Powinno być to pełne przeniesienie i nie dopuszcza się żadnego anulowania ani ograniczenia wykorzystania tej legalnie nabytej suwerennej własności.
13W dniu 15 grudnia 2011 r. depozytariusz otrzymał pisemne powiadomienie o wycofaniu się Kanady z protokołu z Kioto. Ta czynność prawna stanie się skuteczna w odniesieniu do Kanady w dniu 15 grudnia 2012 r.
14W komunikacie z dnia 10 grudnia 2010 r. Japonia poinformowała, że nie zamierza podejmować zobowiązań w drugim okresie rozliczeniowym protokołu z Kioto po 2012 r.
15Nowa Zelandia pozostaje Stroną protokołu z Kioto. Przyjmie ona ilościowo określony cel redukcji emisji ze wszystkich sektorów gospodarki w ramach Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu w latach 2013-2020.
16W komunikacie z dnia 8 grudnia 2010 r., otrzymanym przez Sekretariat w dniu 9 grudnia 2010 r., Federacja Rosyjska poinformowała, że nie zamierza przyjąć ilościowo określonego zobowiązania do ograniczenia i redukcji emisji w drugim okresie rozliczeniowym.
B.
Załącznik A do protokołu z Kioto

Wykaz umieszczony pod nagłówkiem "Gazy cieplarniane" w załączniku A do protokołu zastępuje się poniższym wykazem;

Gazy cieplarniane

Dwutlenek węgla (CO2)

Metan (CH4)

Podtlenek azotu (N2O)

Fluorowęglowodory (HFC)

Perfluorowęglowodory (PFC)

Sześciofluorek siarki (SF6)

Trójfluorek azotu (NF3) 1

C.
Artykuł 3 ustęp 1a

Po art. 3 ust. 1 protokołu dodaje się ustęp w brzmieniu:

1a. Strony wymienione w załączniku I, indywidualnie lub wspólnie, dopilnowują, aby ich zagregowane antropogeniczne emisje gazów cieplarnianych wymienionych w załączniku A, wyrażone w ekwiwalencie dwutlenku węgla, nie przekroczyły ich przyznanych ilości emisji, obliczonych zgodnie z ich ilościowo określonymi zobowiązaniami do ograniczenia i redukcji emisji zapisanymi w trzeciej kolumnie tabeli zawartej w załączniku B i zgodnie z postanowieniami niniejszego artykułu, w celu zredukowania całkowitych emisji tych gazów o co najmniej 18 % poniżej poziomu z 1990 r. w okresie rozliczeniowym 2013-2020.

D.
Artykuł 3 ustęp 1b

Po art. 3 ust. 1a protokołu dodaje się ustęp w brzmieniu:

1b Każda Strona wymieniona w załączniku B może zaproponować dostosowanie swojego ilościowo określonego zobowiązania do ograniczenia lub redukcji emisji w celu zmniejszenia procentu zapisanego w trzeciej kolumnie załącznika B. Wniosek o takie dostosowanie jest podawany do wiadomości Stronom przez sekretariat na co najmniej trzy miesiące przed posiedzeniem Konferencji Stron służącej jako spotkanie Stron niniejszego protokołu, podczas którego proponuje się przyjęcie tego dostosowania.

E.
Artykuł 3 ustęp 1c

Po art. 3 ust. 1b protokołu dodaje się ustęp w brzmieniu:

1c. Dostosowanie zaproponowane przez Stronę wymienioną w załączniku I w celu podniesienia ambicji jej ilościowo określonego zobowiązania do ograniczenia lub redukcji emisji zgodnie z art. 3 ust. 1b uznaje się za przyjęte przez Konferencję Stron służącą jako spotkanie Stron niniejszego protokołu, chyba że więcej niż trzy czwarte Stron obecnych i głosujących wyrazi sprzeciw wobec jego przyjęcia. Przyjęte dostosowanie jest podawane przez sekretariat do wiadomości depozytariuszowi, który powiadamia o nim wszystkie Strony, a wchodzi ono w życie z dniem 1 stycznia roku następującego po powiadomieniu przez depozytariusza. Dostosowanie takie jest wiążące dla Stron.

F.
Artykuł 3 ustęp 7a

Po art. 3 ust. 7 protokołu dodaje się ustęp w brzmieniu:

7a. W drugim okresie ilościowo określonych zobowiązań do ograniczenia i redukcji emisji w latach 2013-2020 ilość emisji przyznana każdej Stronie wymienionej w załączniku I jest równa przypisanemu jej w trzeciej kolumnie w tabeli zawartej w załączniku B procentowi jej zagregowanych antropogenicznych emisji gazów cieplarnianych wymienionych w załączniku A wyrażonych w ekwiwalencie dwutlenku węgla w 1990 r. lub w roku lub okresie bazowym, określonych zgodnie z ust. 5 powyżej, pomnożonych przez osiem. Strony wymienione w załączniku I, dla których zmiany sposobu użytkowania ziemi i leśnictwo, stanowiły źródło netto emisji gazów cieplarnianych w 1990 r., w celu obliczenia przyznanej ilości emisji włączą do swoich emisji z 1990 r. lub okresu bazowego zagregowane antropogeniczne emisje gazów cieplarnianych wymienionych w załączniku A, wyrażone w ekwiwalencie dwutlenku węgla, po odjęciu wielkości pochłoniętej w 1990 r. w wyniku zmian sposobów użytkowania ziemi.

G.
Artykuł 3 ustęp 7b

Po art. 3 ust. 7a protokołu dodaje się ustęp w brzmieniu:

7b. Każdą dodatnią różnicę między ilością emisji przyznaną w drugim okresie rozliczeniowym Stronie wymienionej w załączniku I a przeciętnymi rocznymi emisjami przez pierwsze trzy lata poprzedniego okresu rozliczeniowego pomnożoną przez osiem przenosi się na rachunek anulowania tej Strony.

H.
Artykuł 3 ustęp 8

W art. 3 ust. 8 protokołu słowa:

obliczeń, o których mowa w ust. 7,

zastępuje się słowami:

obliczeń, o których mowa w ust. 7 i 7a,

I.
Artykuł 3 ustęp 8a

Po art. 3 ust. 8 protokołu dodaje się ustęp w brzmieniu:

8a. Każda Strona wymieniona w załączniku I może wykorzystywać 1995 r. lub 2000 r. jako rok bazowy w odniesieniu do emisji trójfluorku azotu do celów obliczeń, o których mowa w ust. 7a.

J.
Artykuł 3 ustępy 12a i 12b

Po art. 3 ust. 12 protokołu dodaje się ustępy w brzmieniu:

12a. Wszelkie jednostki pochodzące z mechanizmów rynkowych, które zostaną utworzone na podstawie konwencji lub jej instrumentów, mogą być wykorzystywane przez Strony wymienione w załączniku I w celu wsparcia ich w realizacji ich ilościowo określonych zobowiązań do ograniczenia i redukcji emisji na mocy art. 3. Wszelkie takie jednostki, które Strona nabędzie od innej Strony konwencji, zostają dodane do przyznanej ilości emisji tej Strony i odjęte od ilości jednostek posiadanych przez Stronę przekazującą.

12b. Konferencja Stron służąca jako spotkanie Stron niniejszego protokołu dopilnowuje, aby jeżeli jednostki z zatwierdzonych działań w ramach mechanizmów rynkowych, o których mowa w ust. 12a, są wykorzystywane przez Strony wymienione w załączniku I, aby pomóc im w realizacji ich ilościowo określonych zobowiązań do ograniczenia i redukcji emisji na mocy art. 3, część tych jednostek została wykorzystana do pokrycia wydatków administracyjnych oraz do udzielenia pomocy Stronom będącym krajami rozwijającymi się, które są szczególnie narażone na negatywne skutki zmiany klimatu, w pokryciu kosztów przystosowywania się, jeżeli jednostki te są nabywane na mocy art. 17.

K.
Artykuł 4 ustęp 2

Na końcu pierwszego zdania art. 4 ust. 2 protokołu dodaje się następujące słowa:

lub w dniu złożenia ich instrumentów przyjęcia wszelkich zmian do załącznika B na podstawie art. 3 ust. 9

L.
Artykuł 4 ustęp 3

W art. 4 ust. 3 protokołu słowa:

ust. 7

zastępuje się słowami:

, do którego się ono odnosi.

Artykuł 2: Wejście w życie

Niniejsza poprawka wchodzi w życie zgodnie z art. 20 i 21 protokołu z Kioto.

1 Ma zastosowanie dopiero od momentu rozpoczęcia drugiego okresu rozliczeniowego.