Rozdział 4 - Upadłość przedsiębiorstwa państwowego. - Poprawa gospodarki przedsiębiorstwa państwowego oraz jego upadłość.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1986.8.46 t.j.

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1989 r.

Rozdział  4

Upadłość przedsiębiorstwa państwowego.

Art.  25. ²

Podstawą ogłoszenia upadłości jest stan niewypłacalności przedsiębiorstwa, wyrażający się w tym, iż według bilansu jego majątek nie wystarcza na pokrycie zobowiązań, przy czym jako zobowiązanie wobec Skarbu Państwa traktuje się fundusz założycielski. Zobowiązanie to jest zaspokajane w ostatniej kolejności.

Art.  26.

1. Postępowanie upadłościowe w stosunku do przedsiębiorstwa państwowego należy do sądu wojewódzkiego, w którego okręgu przedsiębiorstwo ma swoją siedzibę.

2. Sąd orzeka w składzie trzech sędziów.

Art.  27.

1. Z chwilą zaistnienia podstaw upadłości dyrektor przedsiębiorstwa lub likwidator albo osoba sprawująca zarząd komisaryczny są obowiązani zgłosić niezwłocznie, nie później jednak niż w ciągu 14 dni, wniosek o ogłoszenie upadłości, zawiadamiając o tym organ założycielski, bank finansujący działalność przedsiębiorstwa oraz radę pracowniczą przedsiębiorstwa.

2. Wniosek o ogłoszenie upadłości może być zgłoszony również przez organ założycielski oraz przez bank finansujący działalność przedsiębiorstwa.

Art.  28.

Wniosek o ogłoszenie upadłości może być zgłoszony również przez wierzyciela przedsiębiorstwa, jeżeli należność pieniężna, stwierdzona tytułem egzekucyjnym lub uznana na piśmie, nie została zaspokojona w ciągu sześciu miesięcy od dnia zgłoszenia jej we właściwym trybie do pokrycia z rachunku bankowego przedsiębiorstwa.

Art.  29.

1. Uwzględniając wniosek o ogłoszenie upadłości sąd, po wysłuchaniu organu założycielskiego, wyznacza syndyka upadłości spośród osób wykazujących się znajomością organizacji i działalności przedsiębiorstw państwowych. Syndykiem może być również osoba prawna.

2. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, może określić osoby prawne, które mogą być wyznaczane syndykami.

3. Z chwilą powołania syndyk przejmuje zarząd upadłym przedsiębiorstwem.

Art.  30.

1. Z chwilą ogłoszenia upadłości syndyk jest obowiązany rozwiązać z pracownikami przedsiębiorstwa umowy o pracę z zachowaniem obowiązujących terminów wypowiedzenia.

2. Przepis ust. 1 stosuje się również do umów o pracę zawartych na czas określony lub na czas wykonania określonej pracy.

3. W celu zapewnienia wykonania zadań związanych z realizacją postępowania upadłościowego syndyk może odstąpić od rozwiązania umowy o pracę z pracownikami niezbędnymi do wykonania tych zadań.

4. Przy wypowiadaniu umów o pracę nie stosuje się przepisów zakazujących lub ograniczających dopuszczalność wypowiadania lub rozwiązywania takich umów.

5. Należności pracowników podlegają zaspokojeniu w trybie określonym w art. 1025 Kodeksu postępowania cywilnego.

Art.  31.

1. W razie ustanowienia zarządu komisarycznego lub ogłoszenia upadłości, organ założycielski odwołuje dyrektora z zajmowanego stanowiska.

2. Z chwilą ogłoszenia upadłości ulegają z mocy prawa zawieszeniu prawa i obowiązki dyrektora przedsiębiorstwa, likwidatora oraz zarządu komisarycznego.

3. Organy samorządu załogi przedsiębiorstwa z chwilą ogłoszenia upadłości ulegają z mocy prawa rozwiązaniu.

Art.  32.

Z chwilą ogłoszenia upadłości nie stosuje się przepisu art. 1062 Kodeksu postępowania cywilnego o ograniczeniach egzekucji przeciwko przedsiębiorstwom państwowym.

Art.  33.

Bieg terminów ograniczających dochodzenie roszczeń przeciwko przedsiębiorstwu, w stosunku do którego ogłoszono upadłość, ulega zawieszeniu na czas od dnia ogłoszenia upadłości do dnia uprawomocnienia się postanowienia sędziego-komisarza co do odmowy uznania zgłoszonej wierzytelności.

Art.  34.

Niezwłocznie po powołaniu syndyk jest obowiązany dokonać w rejestrze przedsiębiorstw państwowych zgłoszenia o upadłości przedsiębiorstwa oraz ogłosić w centralnym dzienniku wezwanie do wierzycieli o zgłaszanie wierzytelności w ciągu trzech miesięcy od dnia ogłoszenia.

Art.  35.

1. Po upływie terminu do zgłoszenia wierzytelności przez wierzycieli sędzia-komisarz wyznacza z urzędu rozprawę w celu zawarcia z nimi układu co do sposobu i zakresu spłaty wierzycieli.

2. Sędzia-komisarz wzywa do udziału w rozprawie organ założycielski.

Art.  36.

1. Jeżeli nie dojdzie do układu z wierzycielami, sędzia-komisarz wyznaczy termin, w ciągu którego jednostki gospodarki uspołecznionej mogą zgłaszać oferty nabycia przedsiębiorstwa.

2. Informacje o warunkach nabycia przedsiębiorstwa i terminie składania ofert ogłasza się w sposób zapewniający dotarcie ich do możliwie szerokiego kręgu zainteresowanych.

3. W razie zgłoszenia większej liczby ofert, syndyk wyznacza rozprawę w celu przeprowadzenia ustnego przetargu. Pierwszeństwo nabycia przysługuje jednostce, która zgłosiła najwyższą cenę nabycia. Przy równych cenach pierwszeństwo nabycia przysługuje przedsiębiorstwom państwowym.

4. Prawo nabycia przyznaje sędzia-komisarz.

5. Nabycie przedsiębiorstwa następuje w stanie wolnym od wszelkich obciążeń, z wyjątkiem służebności gruntowych.

6. W razie uzyskania za przedsiębiorstwo ceny wyższej od sumy długów przedsiębiorstwa, nadwyżka podlega przekazaniu organowi założycielskiemu.

7. Sędzia-komisarz zgłasza nabycie przedsiębiorstwa do rejestru przedsiębiorstw państwowych. Wykreślenie z rejestru wywiera skutek od dnia uprawomocnienia się postanowienia sędziego-komisarza o przyznaniu prawa nabycia upadłego przedsiębiorstwa.

Art.  37.

1. Jeżeli nie nastąpi nabycie przedsiębiorstwa w trybie określonym w artykule poprzedzającym, syndyk przystępuje do zbycia poszczególnych składników majątku przedsiębiorstwa.

2. Do nabycia składników majątku stosuje się odpowiednio art. 36 ust. 3.

Art.  38.

Przy zaspokajaniu należności przypadających od upadłego przedsiębiorstwa stosuje się odpowiednio art. 1025 Kodeksu postępowania cywilnego.

Art.  39.

Do postępowania upadłościowego w sprawach nie uregulowanych niniejszą ustawą stosuje się przepisy Prawa upadłościowego.

² Art. 25 zmieniony przez art. 26 pkt 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o gospodarce finansowej przedsiębiorstw państwowych (Dz.U.89.3.10) z dniem 1 stycznia 1989 r.