Popieranie polskiej żeglugi morskiej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1925.125.891

Akt utracił moc
Wersja od: 22 grudnia 1925 r.

USTAWA
z dnia 25 listopada 1925 r.
o popieraniu polskiej żeglugi morskiej.

Na mocy art. 44 Konstytucji ogłaszam ustawą następującej treści:

W celu popierania rozwoju polskiej żeglugi morskiej i związanego z nią przemysłu, w myśl art. 5 p. 5 ustawy z dnia 28 maja 1920 r. o polskich statkach handlowych morskich (Dz. U. R. P. № 47, poz. 285), jako też w celu współdziałania Państwa w stworzeniu narodowej floty handlowej, może być okazana tak dla nowopowstających, jak dla już istniejących krajowych przedsiębiorstw budowy statków morskich oraz dla przedsiębiorstw żeglugi pomoc materjalna ze Skarbu Państwa i wydawane przez Państwo zarządzenia gospodarcze, niniejszą ustawą przewidziane.

Pomoc dla polskich przedsiębiorstw budowy statków (art. 1) w granicach Rzeczypospolitej i na obszarze w. m. Gdańska może być świadczona:

1)
przez udzielanie kredytu oraz przez udzielanie gwarancji państwowej celem uzyskania kredytu, zarówno na urządzenie nowych, jako też na rozszerzenie i ulepszenie już istniejących zakładów technicznych, oraz na niezbędne do tego celu inwestycje;
2)
przez wypłacanie premij za statki, wykonane całkowicie lub częściowo w kraju, szczególnie przy użyciu materjałów krajowych, oraz za dokonanie remontu statków;
3)
przez przyznanie ulg w opłatach portowych, taryfowych, celnych, oraz innych ułatwień dla zakładów budowy statków, sprowadzających bądź z zagranicy, bądź z głębi kraju, potrzebne do ich produkcji surowce, półfabrykaty, części składowe kadłubu, kotłów, motorów i wszelkiego rodzaju mechanizmów, oraz potrzebne do eksploatacji statki i materjały;
4)
przez uwolnienie częściowe lub całkowite przedsiębiorstw (art. 1) od podatków i opłat państwowych na okres czasu, nie przewyższający lat 15.

Pomoc dla polskich przedsiębiorstw żeglugi (art. 1) może być świadczona:

1)
przez udzielenie taniego kredytu lub gwarancji państwowej celem uzyskania kredytu na inwestycje eksploatacyjne, zakup i remont statków i urządzeń budowy przystani, oraz na inne potrzeby, naturalnym rozwojem przedsiębiorstw usprawiedliwione;
2)
przez wypłacanie premij:
a)
od długości przebytej drogi wodnej, przebywanej przez statki, oraz wielkości statku;
b)
od ilości przewożonych ładunków w interesie ojczystego przemysłu i handlu;
c)
za odwiedzanie przez Rząd wskazanych portów;
d)
za przewożenie poczty;
e)
za utrzymanie regularnych rejsów z określoną szybkością;
3)
przez częściowy zwrot opłat kanałowych;
4)
przez przyznawanie ulg przewozowych dla ładunków, idących lub przybywających na polskich statkach morskich w granicach przyjętych zobowiązań międzynarodowych, oraz dla materiałów pędnych na własne potrzeby polskich statków morskich;
5)
przez uwolnienie częściowe lub całkowite przedsiębiorstw od podatków i opłat państwowych na okres czasu, nie przewyższający lat 15.

Pomoc dla krajowych towarzystw, ubezpieczających statki, będzie świadczona przez udzielenie państwowej gwarancji finansowej.

Sposoby udzielania pomocy, wyszczególnione w art. 2 i 3, mogą być udzielane również i względem krajowych morskich statków rybackich.

Premje przyznawać będzie Minister Przemysłu i Handlu po zasięgnięciu opinji komisji specjalnej. Komisję tę, złożoną z przedstawicieli zainteresowanych ministerstw oraz krajowych organizacyj przemysłowych i żeglugowych, powołuje do życia rozporządzenie Ministra Przemysłu i Handlu.

Postanowienia, dotyczące państwowej gwarancji finansowej, będą przedmiotem osobnej ustawy.

Wykonanie niniejszej ustawy poleca się Ministrowi Przemysłu i Handlu w porozumieniu z Ministrem Skarbu oraz innymi zainteresowanymi ministrami.

Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem jej ogłoszenia.