Pomoc w zagospodarowaniu lasów nie stanowiących własności państwa.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1974.10.63

Akt utracił moc
Wersja od: 14 marca 1974 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA LEŚNICTWA I PRZEMYSŁU DRZEWNEGO
z dnia 23 lutego 1974 r.
w sprawie pomocy w zagospodarowaniu lasów nie stanowiących własności Państwa.

Na podstawie art. 24 ust. 4 ustawy z dnia 22 listopada 1973 r. o zagospodarowaniu lasów nie stanowiących własności Państwa (Dz. U. Nr 48, poz. 283) zarządza się, co następuje:
1.
Przedsiębiorstwa lasów państwowych i parki narodowe udzielają pomocy spółkom, zespołom leśnym oraz właścicielom lasów i gruntów leśnych nie stanowiących własności Państwa w organizowaniu zabiegów gospodarczych związanych z zagospodarowaniem lasu.
2.
Bezpłatna pomoc obejmuje:
1)
doradztwo i instruktaż fachowy,
2)
użyczanie narzędzi do wykonywania prac leśnych z zakresu zagospodarowania lasu,
3)
przydzielanie niezbędnych środków do zwalczania szkodliwych owadów leśnych i pasożytów roślinnych,
4)
zwalczanie szkodliwych owadów leśnych i pasożytów roślinnych w razie masowego ich wystąpienia.
3.
Wydatki związane z pomocą, o której mowa w ust. 2, pokrywane są w ciężar kosztów przedsiębiorstw lasów państwowych i parków narodowych.
Spółki, zespoły leśne oraz właściciele lasów i gruntów leśnych otrzymują na zagospodarowanie lasów pomoc finansową określoną w przepisach o opłacie leśnej w wysokości ustalonej w planach gospodarczo-finansowych przedsiębiorstw lasów państwowych; pomoc ta może być również przeznaczona na całkowite lub częściowe pokrycie kosztu sadzonek na odnowienie lasu.
1.
Jeżeli interes społeczny wymaga wykonania niektórych prac z zakresu zagospodarowania lasu i przebudowy drzewostanów, a koszty tych prac przekraczają możliwości finansowe właścicieli lasów i gruntów, prace te mogą być wykonywane na koszt Państwa; decyzje w tym zakresie podejmuje naczelnik powiatu na wniosek naczelnika gminy.
2.
Właściciele gruntów nieleśnych przeznaczonych do zalesienia otrzymują sadzonki bezpłatnie.
3.
Wydatki na pomoc Państwa, o której mowa w ust. 1 i 2, pokrywa się ze środków przewidzianych w budżetach rad narodowych stopnia powiatowego. Wydatki związane z opracowaniem programów zagospodarowania lasu pokrywa się ze środków przewidzianych w budżetach rad narodowych stopnia wojewódzkiego.
1.
Przedsiębiorstwa lasów państwowych mogą wykonywać na rzecz spółek, zespołów leśnych i właścicieli lasów i gruntów odpłatne prace z zakresu zagospodarowania lasu.
2.
Przedsiębiorstwa lasów państwowych dostarczają sadzonki do zalesień i na odnowienie lasu.
1.
Dyrektor przedsiębiorstwa lasów państwowych, na wniosek nadleśniczego (dyrektora parku narodowego) uzgodniony z naczelnikiem powiatu, może prawidłowo prowadzącym gospodarkę leśną spółkom, zespołom leśnym oraz właścicielom lasów i gruntów leśnych przyznać nagrodę rzeczową lub pieniężną z wpływów z opłaty leśnej.
2.
Spółkom i zespołom leśnym, które gwarantują prawidłowe i racjonalne wykorzystanie ciężkiego sprzętu do prac leśnych, może być przyznana nagroda w postaci takiego sprzętu.
Traci moc zarządzenie Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 7 sierpnia 1961 r. w sprawie określenia przypadków, w których grunty nieleśne przeznaczone do zalesienia oraz grunty leśne mogą być zalesione na koszt Państwa (Monitor Polski Nr 66, poz. 288).
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 15 marca 1974 r.