Rozdział 2 - Pracownicy socjalni - Pomoc społeczna.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1998.64.414 t.j.

Akt utracił moc
Wersja od: 22 listopada 2006 r.

Rozdział  2

Pracownicy socjalni

1. 230
Pracownikiem socjalnym może być osoba, która posiada dyplom pracownika socjalnego, dyplom ukończenia studiów wyższych w wyższej szkole zawodowej o specjalności "praca socjalna" lub ukończyła studia wyższe na kierunkach: pedagogika, politologia i nauki społeczne, psychologia, socjologia.
2.
Osoby posiadające wykształcenie wyższe o kierunkach nie wymienionych w ust. 1, które przed wejściem w życie niniejszej ustawy ukończyły bądź rozpoczęły specjalizację z zakresu pracy socjalnej oraz organizacji pomocy społecznej, zachowują lub uzyskują uprawnienia do wykonywania zawodu pracownika socjalnego.
2a. 231
Ustala się następujące stopnie specjalizacji zawodowej w zawodzie pracownika socjalnego:
1)
I stopień specjalizacji zawodowej z zakresu pracy socjalnej, mający na celu uzupełnienie wiedzy i doskonalenie umiejętności zawodowych pracowników socjalnych,
2)
II stopień specjalizacji zawodowej z zakresu pracy socjalnej, mający na celu pogłębienie wiedzy i doskonalenie umiejętności pracy z wybranymi grupami osób korzystających z pomocy społecznej.
2b. 232
Tworzy się Centralną Komisję Egzaminacyjną do spraw stopni specjalizacji zawodowej pracowników socjalnych działającą przy ministrze właściwym do spraw zabezpieczenia społecznego, który powołuje jej członków.
2c. 233
Do zadań Komisji, o której mowa w ust. 2b, należy:
1)
przeprowadzanie postępowania w zakresie nadawania stopni specjalizacji zawodowej oraz egzaminu dla pracowników socjalnych ubiegających się o II stopień specjalizacji zawodowej w marcu i październiku każdego roku,
2)
nadawanie II stopnia specjalizacji zawodowej,
3)
prowadzenie rejestru wydanych dyplomów,
4)
powoływanie przewodniczącego i członków regionalnych komisji egzaminacyjnych do spraw stopni specjalizacji zawodowej w zawodzie pracownika socjalnego,
5)
kontrolowanie pracy komisji regionalnych,
6)
opiniowanie dla ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego kandydatów na konsultantów prac dyplomowych na II stopień specjalizacji, o których mowa w ust. 3,
7)
przedstawianie ministrowi właściwemu do spraw zabezpieczenia społecznego informacji dotyczących zasięgu, przebiegu i poziomu szkoleń w zakresie specjalizacji,
8)
opiniowanie spraw spornych dotyczących pracy komisji regionalnych.
2d. 234
Tworzy się regionalne komisje egzaminacyjne do spraw stopni specjalizacji zawodowej pracowników socjalnych, działające przy urzędach marszałków w samorządach województw.
2e. 235
Do zadań komisji, o których mowa w ust. 2d, należy:
1)
przeprowadzanie postępowania w zakresie nadawania stopni specjalizacji zawodowej oraz egzaminu dla pracowników socjalnych, ubiegających się o I stopień specjalizacji zawodowej,
2)
nadawanie I stopnia specjalizacji zawodowej,
3)
prowadzenie rejestru wydanych dyplomów,
4)
opracowywanie informacji, opinii i wniosków dotyczących I stopnia specjalizacji zawodowej dla Centralnej Komisji Egzaminacyjnej oraz dla ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego.
2f. 236
Szkolenie w zakresie specjalizacji w zawodzie pracownika socjalnego mogą realizować jednostki prowadzące kształcenie i doskonalenie zawodowe po uzyskaniu zgody ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego.
3. 237
Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze rozporządzenia, minima programowe obowiązujące dla specjalizacji w zawodzie pracownik socjalny, tryb postępowania w sprawie nadawania stopni specjalizacji i wydawania dyplomów, warunki uzyskiwania przez pracowników socjalnych stopni specjalizacji zawodowej, z uwzględnieniem przygotowywania prac dyplomowych przez kandydatów ubiegających się o uzyskanie II stopnia specjalizacji oraz kryteriów, jakim powinni odpowiadać kandydaci na konsultantów tych prac wskazani przez podmioty ubiegające się o zgodę ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego na prowadzenie szkoleń w zakresie specjalizacji, a także określi warunki, jakie powinny spełniać podmioty prowadzące szkolenia w zakresie specjalizacji.

Do zadań pracownika socjalnego należy:

1)
wspomaganie osób i rodzin wymagających pomocy w osiągnięciu możliwie pełnej aktywności społecznej,
2)
współdziałanie z grupami i społecznościami lokalnymi, mające na celu rozwijanie w nich zdolności do samodzielnego rozwiązywania własnych problemów,
3)
organizowanie różnorodnych form pomocy, a także udział w rozwijaniu infrastruktury odpowiadającej zmieniającym się potrzebom społecznym,
4)
zapobieganie procesowi marginalizacji osób i grup, a także przeciwdziałanie negatywnym zjawiskom w środowisku lokalnym.

Pracownik socjalny:

1)
kieruje się zasadą dobra osób i rodzin, którym służy, poszanowania ich godności i prawa tych osób do samostanowienia,
2)
ma obowiązek przeciwdziałania praktykom niehumanitarnym i dyskryminującym osobę, rodzinę lub grupę,
3)
ma obowiązek udzielać osobom, którym służy, pełnej informacji o przysługujących im świadczeniach i dostępnych formach pomocy,
4)
jest zobowiązany zachować w tajemnicy informacje uzyskane w toku czynności zawodowych, także po ustaniu zatrudnienia, chyba że działa to przeciwko dobru osoby lub rodziny,
5)
jest zobowiązany do podnoszenia swoich kwalifikacji zawodowych.

Pracownicy socjalni mogą być również zatrudniani w innych instytucjach, a w szczególności w u pracodawców oraz w jednostkach organizacyjnych właściwych w sprawach zatrudnienia i przeciwdziałania bezrobociu, szpitalach, ośrodkach opiekuńczo-wychowawczych, leczniczych i w zakładach karnych, wykonując zadania tych jednostek w zakresie pomocy społecznej.

Pracownicy socjalni mogą być również zatrudniani przez podmioty, o których mowa w art. 47 ust. 1, dla wykonywania zadań z zakresu pomocy społecznej.

1.
Pracownik socjalny korzysta z prawa pierwszeństwa przy wykonywaniu swoich zadań w urzędach, instytucjach i innych placówkach. Organy administracji rządowej i samorządowej są obowiązane do udzielania pracownikowi socjalnemu pomocy w zakresie wykonywania tych czynności.
2.
Pracownikowi socjalnemu przysługuje ochrona prawna przewidziana dla funkcjonariuszy publicznych.
3. 239
Pracownikowi socjalnemu zatrudnionemu w ośrodku pomocy społecznej, miejskim ośrodku pomocy rodzinie lub w powiatowym centrum pomocy rodzinie do którego obowiązków należy praca socjalna oraz przeprowadzanie wywiadów rodzinnych (środowiskowych), jeżeli przepracował nieprzerwanie i faktycznie co najmniej 5 lat, przysługuje raz na dwa lata dodatkowy urlop wypoczynkowy w wymiarze 7 dni roboczych.
4. 240
Dzień 21 listopada ustanawia się Dniem Pracownika Socjalnego.
5. 241
Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego może przyznać pracownikom socjalnym, jednostkom organizacyjnym pomocy społecznej oraz podmiotom, o których mowa w art. 12a, nagrody specjalne za wybitne, nowatorskie rozwiązania w pomocy społecznej.
6. 242
Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady przyznawania nagród specjalnych, rodzaje nagród, podmioty uprawnione do zgłaszania wniosków oraz sposób i tryb postępowania w sprawie tych nagród. Rozporządzenie określi działania, za jakie nagrody te przysługują, w szczególności za działania zmierzające do zapobiegania marginalizacji i społecznemu wykluczeniu osoby lub rodziny oraz mobilizujące środowiska lokalne do samopomocy w rozwiązywaniu problemów społecznych.
1. 243
Osoby kierujące jednostkami organizacyjnymi pomocy społecznej zobowiązane są posiadać co najmniej 3-letni staż pracy w pomocy społecznej oraz specjalizację z zakresu organizacji pomocy społecznej, z tym że osoby kierujące placówkami opiekuńczo-wychowawczymi i ośrodkami adopcyjno-opiekuńczymi powinny ukończyć specjalizację nie później niż do końca 2005 r.; osobom tym zalicza się staż pracy w placówkach opiekuńczo-wychowawczych i ośrodkach adopcyjno-opiekuńczych.
2. 244
Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze rozporządzenia, minimum programowe specjalizacji z zakresu organizacji pomocy społecznej, podmioty uprawnione do prowadzenia specjalizacji oraz tryb postępowania w nadawaniu specjalizacji.

Prawa i obowiązki pracowników zatrudnionych w ośrodkach pomocy społecznej i powiatowych centrach pomocy rodzinie oraz regionalnych ośrodkach polityki społecznej regulują przepisy o pracownikach samorządowych.

230 Art. 49 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 19 ustawy z dnia 18 lutego 2000 r. (Dz.U.00.19.238) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2000 r.
231 Art. 49 ust. 2a dodany przez art. 1 pkt 34 lit. a) ustawy z dnia 8 czerwca 2001 r. (Dz.U.01.72.748) zmieniającej nin. ustawę z dniem 28 lipca 2001 r.
232 Art. 49 ust. 2b dodany przez art. 1 pkt 34 lit. a) ustawy z dnia 8 czerwca 2001 r. (Dz.U.01.72.748) zmieniającej nin. ustawę z dniem 28 lipca 2001 r.
233 Art. 49 ust. 2c dodany przez art. 1 pkt 34 lit. a) ustawy z dnia 8 czerwca 2001 r. (Dz.U.01.72.748) zmieniającej nin. ustawę z dniem 28 lipca 2001 r.
234 Art. 49 ust. 2d dodany przez art. 1 pkt 34 lit. a) ustawy z dnia 8 czerwca 2001 r. (Dz.U.01.72.748) zmieniającej nin. ustawę z dniem 28 lipca 2001 r.
235 Art. 49 ust. 2e dodany przez art. 1 pkt 34 lit. a) ustawy z dnia 8 czerwca 2001 r. (Dz.U.01.72.748) zmieniającej nin. ustawę z dniem 28 lipca 2001 r.
236 Art. 49 ust. 2f dodany przez art. 1 pkt 34 lit. a) ustawy z dnia 8 czerwca 2001 r. (Dz.U.01.72.748) zmieniającej nin. ustawę z dniem 28 lipca 2001 r.
237 Art. 49 ust. 3:

- zmieniony przez art. 13 pkt 8 ustawy z dnia 29 grudnia 1998 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z wdrożeniem reformy ustrojowej państwa (Dz.U.98.162.1126) z dniem 1 stycznia 1999 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 34 lit. b) ustawy z dnia 8 czerwca 2001 r. (Dz.U.01.72.748) zmieniającej nin. ustawę z dniem 28 lipca 2001 r.

238 Art. 50 zmieniony przez art. 64 pkt 25 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa (Dz.U.98.106.668) z dniem 1 stycznia 1999 r.
239 Art. 51 ust. 3:

- zmieniony przez art. 1 pkt 20 lit. a) ustawy z dnia 18 lutego 2000 r. (Dz.U.00.19.238) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2000 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 35 ustawy z dnia 8 czerwca 2001 r. (Dz.U.01.72.748) zmieniającej nin. ustawę z dniem 28 lipca 2001 r.

240 Art. 51 ust. 4:

- zmieniony przez art. 13 pkt 8 ustawy z dnia 29 grudnia 1998 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z wdrożeniem reformy ustrojowej państwa (Dz.U.98.162.1126) z dniem 1 stycznia 1999 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 20 lit. b) ustawy z dnia 18 lutego 2000 r. (Dz.U.00.19.238) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2000 r.

241 Art. 51 ust. 5:

- zmieniony przez art. 13 pkt 8 ustawy z dnia 29 grudnia 1998 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z wdrożeniem reformy ustrojowej państwa (Dz.U.98.162.1126) z dniem 1 stycznia 1999 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 20 lit. c) ustawy z dnia 18 lutego 2000 r. (Dz.U.00.19.238) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2000 r.

242 Art. 51 ust. 6 dodany przez art. 1 pkt 20 lit. d) ustawy z dnia 18 lutego 2000 r. (Dz.U.00.19.238) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2000 r.
243 Art. 51a ust. 1:

- zmieniony przez art. 1 pkt 21 ustawy z dnia 18 lutego 2000 r. (Dz.U.00.19.238) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2000 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 36 ustawy z dnia 8 czerwca 2001 r. (Dz.U.01.72.748) zmieniającej nin. ustawę z dniem 28 lipca 2001 r.

244 Art. 51a ust. 2 zmieniony przez art. 13 pkt 8 ustawy z dnia 29 grudnia 1998 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z wdrożeniem reformy ustrojowej państwa (Dz.U.98.162.1126) z dniem 1 stycznia 1999 r.
245 Art. 52 zmieniony przez art. 64 pkt 26 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa (Dz.U.98.106.668) z dniem 1 stycznia 1999 r.