Art. 22. - [Zwrot nienależnie pobranego świadczenia w formie bonu turystycznego] - Polski Bon Turystyczny.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2023.35 t.j.

Akt obowiązujący
Wersja od: 5 stycznia 2023 r.
Art.  22.  [Zwrot nienależnie pobranego świadczenia w formie bonu turystycznego]
1. 
Osoba, która pobrała nienależnie świadczenie w formie bonu lub dodatkowe świadczenie w formie bonu, jest obowiązania do jego zwrotu.
2. 
Za nienależnie pobrane świadczenie w formie bonu lub dodatkowe świadczenie w formie bonu uważa się świadczenie pobrane:
1)
mimo braku prawa do tego świadczenia;
2)
na podstawie fałszywego oświadczenia, fałszywego dokumentu albo w innych przypadkach wprowadzenia w błąd przez osobę, która pobrała te świadczenia;
3)
w przypadkach, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 3 i 4, w sytuacji gdy wojewoda pozostawił wniosek bez rozpatrzenia albo wydał decyzję odmawiającą osobie uprawnionej prawa do świadczenia wychowawczego z powodów innych niż wymienione w art. 4 ust. 3 i 4, w szczególności z powodu ukończenia przez dziecko, którego dotyczy wniosek, 18 roku życia przed dniem wejścia w życie ustawy.
3. 
Do postępowania w sprawie nienależnie pobranego świadczenia stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci.
4. 
Nienależnie pobrane świadczenie w formie bonu oraz dodatkowe świadczenie w formie bonu podlega egzekucji w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
5. 
Należności z tytułu nienależnie pobranego świadczenia w formie bonu lub dodatkowego świadczenia w formie bonu ulegają przedawnieniu z upływem 3 lat, licząc od dnia, w którym decyzja o ustaleniu i zwrocie nienależnie pobranego świadczenia w formie bonu lub dodatkowego świadczenia w formie bonu stała się ostateczna.
6. 
Decyzja o ustaleniu i zwrocie nienależnie pobranego świadczenia w formie bonu lub dodatkowego świadczenia w formie bonu nie jest wydawana, jeżeli od terminu jego pobrania upłynęło więcej niż 10 lat.