Polepszenie stanu sanitarnego i czystości oraz zapobieganie zakaźnym chorobom psów na obszarze miast.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1974.31.186

Akt utracił moc

Wersja od: 14 września 1974 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRÓW GOSPODARKI TERENOWEJ I OCHRONY ŚRODOWISKA, ROLNICTWA ORAZ ZDROWIA I OPIEKI ZDROWOTNEJ

z dnia 14 sierpnia 1974 r.

w sprawie polepszenia stanu sanitarnego i czystości oraz zapobiegania zakaźnym chorobom psów na obszarze miast.

Na podstawie art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 22 kwietnia 1959 r. o utrzymaniu czystości i porządku w miastach i osiedlach (Dz. U. z 1959 r. Nr 27, poz. 167, z 1961 r. Nr 5, poz. 33, z 1962 r. Nr 34, poz. 158 i z 1971 r. Nr 12, poz. 115), art. 17 ust. 1 przepisów z dnia 22 sierpnia 1927 r. o zwalczaniu zaraźliwych chorób zwierzęcych (Dz. U. Nr 77, poz. 673 z późniejszymi zmianami) oraz art. 24 ustawy z dnia 13 listopada 1963 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych (Dz. U. z 1963 r. Nr 60, poz. 279 i z 1971 r. Nr 12, poz. 115) zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Osoby posiadające na obszarze miast psy są obowiązane:

1) zgłosić psa do rejestracji,

2) poddać psa w wieku ponad dwa miesiące przymusowemu szczepieniu ochronnemu przeciw wściekliźnie i raz w ciągu roku kalendarzowego,

3) zawiadomić natychmiast jednostkę organizacyjną określoną w § 2 ust. 1 o pojawieniu się u psa objawów wzbudzających podejrzenie zachorowania na chorobę zakaźną, która może być przenoszona na ludzi, zwaną dalej "chorobą zakaźną",

4) odosobnić psa, u którego wystąpiły objawy wzbudzające podejrzenie zachorowania na chorobę zakaźną, od innych zwierząt i uniemożliwić do niego dostęp innym osobom z wyjątkiem służby weterynaryjnej,

5) poddać obserwacji psa, który skaleczył człowieka,

6) przechowywać w miejscu odosobnionym z zachowaniem należytej ostrożności zwłoki psa, u którego wystąpiły objawy wzbudzające podejrzenie choroby zakaźnej,

7) zawiadomić niezwłocznie jednostkę organizacyjną określoną w § 2 ust. 1 o padnięciu (zabiciu) psa w celu spowodowania usunięcia jego zwłok,

8) udostępnić do oczyszczenia i odkażenia pomieszczenia, w których znajdował się pies chory lub podejrzany o chorobę zakaźną, jak również wszelkie przedmioty, które były w styczności z takim psem; wykonanie tych czynności następuje na koszt jednostki organizacyjnej określonej w § 2 ust. 1,

9) usuwać zanieczyszczenia spowodowane przez psa na klatce schodowej lub w innych pomieszczeniach budynku, służących do wspólnego użytku.

2. Psa należy prowadzić na smyczy i zaopatrzyć w znaczek rejestracyjny. Zwolnienie psa ze smyczy jest dozwolone jedynie w miejscach mało uczęszczanych przez ludzi i tylko w wypadku, gdy posiadacz psa ma możliwość sprawowania bezpośredniej kontroli nad jego zachowaniem się.

3. Zabrania się wprowadzania psów do sklepów i lokali gastronomicznych, aptek, pomieszczeń biurowych oraz innych obiektów, których administracja wprowadzi taki zakaz.

§  2.

1. Rejestrację psów na obszarze miast prowadzą:

1) w odniesieniu do budynków pozostających w gestii rad narodowych administracje domów mieszkalnych i inne jednostki organizacyjne uprawnione do administrowania zasobami mieszkaniowymi,

2) w odniesieniu do budynków zakładowych, spółdzielni mieszkaniowych i innych jednostek gospodarki uspołecznionej - właściwe jednostki organizacyjne administrujące tymi budynkami,

3) w odniesieniu do budynków stanowiących własność osób fizycznych lub osób prawnych nie będących jednostkami gospodarki uspołecznionej - jednostki organizacyjne określone w pkt 1 lub pkt 2, najbliższe miejsca położenia tych budynków, określone przez właściwe terenowe organy administracji państwowej.

2. Jednostki organizacyjne prowadzące rejestrację psów są obowiązane współdziałać z organami samorządu mieszkańców miast w zakresie kontroli wykonywania przez posiadaczy psów obowiązków wynikających z niniejszego rozporządzenia.

§  3.

1. Posiadacze psów na obszarze miast uiszczają, zgodnie z art. 95 przepisów z dnia 22 sierpnia 1927 r. o zwalczaniu zaraźliwych chorób zwierzęcych (Dz. U. Nr 77, poz. 673 z późniejszymi zmianami), opłatę sanitarno-weterynaryjną na pokrycie kosztów:

1) związanych z wykonywaniem przedsięwzięć wymienionych w § 4 ust. 2 oraz

2) prac organów samorządu mieszkańców miasta i Towarzystwa Opieki nad Zwierzętami, podejmowanych w celu realizacji zadań określonych w rozporządzeniu.

2. Wysokość opłaty sanitarno-weterynaryjnej wynosi:

1) 300 zł rocznie od pierwszego psa,

2) 400 zł rocznie od drugiego psa,

3) 1.000 zł rocznie od trzeciego i następnego psa.

3. Opłatę sanitarno-weterynaryjną pobiera jednostka organizacyjna prowadząca rejestrację psów (§ 2 ust. 1).

4. Posiadacz psa jest obowiązany bez wezwania uiszczać opłatę sanitarno-weterynaryjną do końca stycznia roku, za który przypada opłata, a w razie urodzenia się psa w późniejszych miesiącach roku - do końca miesiąca, w którym pies ukończył 2 miesiące życia; opłatę sanitarno-weterynaryjną pobiera się w wysokości 50%, jeżeli obowiązek uiszczenia opłaty powstał w drugiej połowie roku.

5. Nie uiszczona w terminie opłata sanitarno-weterynaryjna podlega ściągnięciu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

§  4.

1. Z wpływów uzyskanych z opłaty sanitarno-weterynaryjnej przeznacza się na rzecz:

1) jednostki organizacyjnej prowadzącej rejestrację psów - 10% wpływu,

2) organów samorządu mieszkańców miasta współdziałających z jednostką organizacyjną prowadzącą rejestrację psów - łącznie 5% wpływu,

3) Towarzystwa Opieki nad Zwierzętami - 5% wpływu,

4) budżetu właściwej rady narodowej - 80% wpływu.

2. Przekazane na rzecz budżetu właściwej rady narodowej wpływy z opłaty sanitarno-weterynaryjnej przeznacza się na pokrycie kosztów świadczeń i usług wykonywanych przez właściwe jednostki organizacyjne w zakresie zapobiegania i zwalczania chorób zakaźnych u psów oraz zapobiegania przenoszenia tych chorób na ludzi; w szczególności przeznacza się wpływy z opłaty na pokrycie kosztów:

1) przymusowego szczepienia ochronnego przeciw wściekliźnie,

2) budowy i utrzymania schronisk lub punktów zatrzymań wałęsających się i zabłąkanych psów,

3) przetrzymywania przez okres 14 dni doprowadzonego do schroniska lub punktu zatrzymania wałęsającego się lub zabłąkanego psa i zapewnienia mu przez ten okres opieki weterynaryjnej,

4) obserwacji psa, który skaleczył człowieka,

5) usypiania psów nieuleczalnie chorych, psów nie zaszczepionych przeciw wściekliźnie mimo wezwania, psów wałęsających się oraz ślepych miotów,

6) usuwania zwłok psów.

3. Szczegółowe zasady rozliczania i przekazywania wpływów uzyskanych z opłaty sanitarno-weterynaryjnej na rzecz jednostek wymienionych w ust. 1 oraz na rzecz zakładów weterynarii na pokrycie kosztów przymusowego szczepienia ochronnego psów przeciw wściekliźnie określi Minister Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska w porozumieniu z Ministrem Finansów.

§  5.

1. Od opłaty sanitarno-weterynaryjnej jest wolne posiadanie psów:

1) utrzymywanych przez organy wojskowe i Milicji Obywatelskiej,

2) utrzymywanych przez zakłady naukowe, lecznicze, doświadczalne oraz produkujące lub kontrolujące środki farmaceutyczne,

3) będących pomocą dla niewidomych oraz ciągnących wózki inwalidzkie,

4) znajdujących się w ogrodach zoologicznych i w schroniskach dla zwierząt.

2. Posiadacze psów:

1) zamieszkali w domach zajmowanych przez jedną rodzinę położonych w dzielnicach peryferyjnych,

2) będący inwalidami, rencistami lub emerytami i prowadzący samodzielne gospodarstwo domowe

uiszczają opłatę sanitarno-weterynaryjną od jednego psa w wysokości połowy opłaty określonej w § 3 ust. 2.

3. Posiadacze psów na obszarze miast, uiszczający opłatę sanitarno-weterynaryjną, nie ponoszą żadnych innych opłat na pokrycie kosztów przymusowego szczepienia psów przeciw wściekliźnie.

§ 6. W zakresie zapobiegania i zwalczania zakaźnych chorób u psów oraz zapobiegania przenoszeniu tych chorób na ludzi właściwe jednostki organizacyjne współdziałają z organami samorządu mieszkańców miast i zainteresowanymi organizacjami społecznymi.

§ 7. W zakresie unormowanym niniejszym rozporządzeniem nie stosuje się przepisów rozporządzenia Ministra Rolnictwa z dnia 22 listopada 1961 r. w sprawie ochronnego szczepienia psów i innych zwierząt przeciw wściekliźnie (Dz. U. z 1961 r. Nr 54, poz. 309 i z 1973 r. Nr 25, poz. 147).

§ 8. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1975 r.