Pokrywanie kosztów leczenia ubogich w szpitalach na obszarze b. zaboru rosyjskiego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1926.36.214

Akt utracił moc

Wersja od: 24 kwietnia 1926 r.

USTAWA

z dnia 29 marca 1926 r.

o pokrywaniu kosztów leczenia ubogich w szpitalach publicznych na obszarze b. zaboru rosyjskiego.

Na mocy art. 44 Konstytucji ogłaszam ustawą następującej treści:

Art.  1.

Koszty leczenia ubogich w szpitalach publicznych, o ile nie mogą być ściągnięte od osób i instytucyj, z jakiegokolwiek tytułu prawnego do ich ponoszenia zobowiązanych, pokrywają, począwszy od dnia 1 stycznia 1926 r., te gminy, w których leczeni w trzechleciu, poprzedzającem przyjęcie do szpitala ostatnio zamieszkiwali nieprzerwanie przynajmniej przez jeden rok.

Art.  2.

Nieściągalne koszty leczenia osób, nie mających stałego miejsca zamieszkania w rozumieniu art. 1 niniejszej ustawy, pokrywają te powiatowe związki komunalne, względnie wydzielone z powiatów gminy miejskie, na których obszarze:

a) zaszła potrzeba leczenia,

b) stwierdzono ostatnie zamieszkanie leczonego w kraju, gdy miejsce, gdzie zaszła potrzeba leczenia, nie może być ustalone, lub też znajduje się poza granicami kraju.

Art.  3.

Ubogim w pojęciu tej ustawy jest ten, u którego władza komunalna w poruczonym zakresie działania stwierdza niemożność zapłacenia kosztów leczenia bez uszczerbku dla istnienia warsztatu pracy, tak przez niego samego, jak i przez krewnych wstępnych i zstępnych w linji prostej.

Koszty leczenia ściągają władze administracyjne I instancji.

Art.  4.

Wykonanie niniejszej ustawy powierza się Ministrowi Spraw Wewnętrznych, który w. szczególności określi w rozporządzeniu, w jaki sposób ustala się fakt corocznego zamieszkania w gminie.

Art.  5.

Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem ogłoszenia i obowiązuje na obszarze b. zaboru rosyjskiego. Równocześnie znosi się dotychczasowe ustawy i przepisy, normujące sprawy leczenia chorych na tym obszarze.