Podwyższenie zagranicznej taryfy listowej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1922.30.250

Akt jednorazowy
Wersja od: 28 kwietnia 1922 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA POCZT I TELEGRAFÓW
z dnia 13 kwietnia 1922 r.
o podwyższeniu zagranicznej taryfy listowej.

Na mocy art. 10 ustawy z dnia 27 maja 1919 r. o państwowej wyłączności poczty, telegrafu i telefonu (Dz. P. P. P. № 44, poz. 310) zarządza się co następuje:
Podwyższa się opłaty, wymienione w dziale I "Taryfa Pocztowa, rozdział B. Zagraniczna taryfa pocztowa", załącznika rozporządzenia z dnia 18 sierpnia 1921 r. w sprawie podwyższenia opłat pocztowych, telegraficznych i telefonicznych (Dz. U. R. P. № 72, poz. 499) oraz ustanawia się równocześnie W obrocie z Czechosłowacją zniżone stawki niektórych opłat a mianowicie:

1) Listy zwykłe:

a) do Czechosłowacji:

do wagi 20 gramów 40 mk.

za każde dalsze 20 gramów 25 "

b) do innych krajów:

do wagi 20 gramów 50 mk.

za każde dalsze 20 gramów 25 "

Waga listów nie może przekraczać 2 kilogramów, a wymiary w każdym z trzech kierunków nie mogą być większe niż 45 centymetrów, lub, jeżeli list ma formą rulonu-niż 75 centymetrów w kierunku długości i 10 centymetrów w średnicy.

2) Kartki pocztowe:

a) do Czechosłowacji:

za kartkę pojedynczą lub za każdą z obu

części kartki z opłaconą odpowiedzią 25 mk.

b) do innych krajów:

za kartkę pojedynczą lub za każdą z obu

części kartki z opłaconą odpowiedzią 30 mk.

Największy dopuszczalny wymiar kartek pocztowych: długość 14 centymetrów - szerokość 9. centymetrów, najmniejszy zaś wymiar: długość 10 centymetrów-szerokość 7 centymetrów.

3) Druki zwykłe i czasopisma:

za każde 50 gramów 10 mk.

Dla wzajemnego ruchu czasopism między Polską a Czechosłowacją obowiązują taryfy wewnętrzne.

Waga druków zwykłych i czasopism nie może przekraczać 2 kilogramów. Waga pojedynczo wysyłanych tomów dzieła może wynosić 3 kilogramy.

Wymiary najwyższe: jak dla listów.

4) Druki wypukłe dla ociemniałych:

a) do Czechosłowacji:

za każde 500 gramów 1 mk.

b) do innych krajów:

za każde 500 gramów 5 mk.

Waga druków wypukłych dla ociemniałych nie może przekraczać 3 kilogramów.

Wymiary najwyższe: jak dla listów.

5) Papiery handlowe:

za każde 50 gramów 10 mk.

najmniej jednak 50 "

Waga papierów handlowych nie może przekraczać 2 kilogramów.

Wymiary najwyższe: jak dla listów.

6) Próbki towarów:

za każde 50 gramów 10 mk.

najmniej jednak 20 "

Waga próbek towarów nie może przekraczać 500 gramów, a wymiary nie mogą być większe niż 30 centymetrów na długość, 20 centymetrów na szerokość i 10 centymetrów na wysokość, lub, jeżeli mają formę rulonu, niż 30 centymetrów na długość i 15 centymetrów w średnicy.

7) Różnolita zawartość (złączenie w jedną przesyłkę próbek, druków i papierów handlowych):

za każde 50 gramów 10 mk.

przyczem jeżeli przesyłka zawiera:

a)
tylko druki i próbki:

najmniej 20 mk.

b)
również papiery handlowe:

najmniej 50 mk.

Waga najwyższa: 2 kilogramy, przy dołączeniu zaś druków dla ociemniałych: 3 kilogramy.

Wymiary najwyższe: jak dla każdego poszczególnego rodzaju przedmiotów złączonych w jedną przesyłkę.

8)
Polecenie przesyłek listowych 50 mk.
9)
Zwrotne poświadczenie odbioru na przesyłkę poleconą:
a)
przy nadaniu 50 mk.
b)
po nadaniu 100 "
10)
Reklamacja przesyłek zwykłych lub poleconych 100"
11)
Należytość za doręczenie pośpieszne (przez ekspresa) 100"
12)
Żądanie wycofania lub zmiany adresu:
a)
drogą pocztową 100 mk.
b)
drogą telegraficzną, należytość za telegram według zwyczajnej taryfy zagranicznej.
Za nieopłacone lub niedostatecznie wpłacone zagraniczne przesyłki listowe pobiera się od adresatów dopłatę w podwójnej wysokości brakującej opłaty, przyczem powyższa dopłata nie może być mniejsza niż 30 marek.
Zasadniczo wszystkie przesyłki listowe w obrocie zagranicznym mają być w całości opłacone przez nadawców.

Nieopłacone lub niedostatecznie opłacone przesyłki listowe wszelkiego rodzaju należy zatem zwracać, o ile możności, nadawcom celem uzupełnienia brakującej opłaty.

Nieopłacone druki, czasopisma, próbki towarów i papiery handlowe wykluczone są od przewozu a w razie niemożności zwrotu nadawcy uważane są jako przesyłki niedoręczalne.

W obrocie z obszarem Wolnego miasta Gdańska obowiązują taryfy wewnętrzne.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem 1 maja 1922 r. na całym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej.