Podwyższenie wynagrodzeń za pracę i dochodów rolniczych w związku ze zmianami cen detalicznych towarów i usług konsumpcyjnych w 1989 r.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1989.48.261

Akt utracił moc
Wersja od: 1 października 1989 r.

USTAWA
z dnia 31 lipca 1989 r.
o podwyższaniu wynagrodzeń za pracę i dochodów rolniczych w związku ze zmianami cen detalicznych towarów i usług konsumpcyjnych w 1989 r.

Zakłady pracy, do których nie stosuje się przepisów o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w sferze budżetowej, ustalają zasady wzrostu wynagrodzeń za pracę pracowników, uwzględniające zmiany cen detalicznych towarów i usług konsumpcyjnych w 1989 r., według wskaźników ustalonych przez Główny Urząd Statystyczny, stosując art. 2-4.

 

1.
Wzrost wynagrodzeń następuje przez podwyższanie stawek poszczególnych składników wynagrodzenia przysługujących pracownikowi w pierwszym dniu kwartału, w którym następuje wzrost wynagrodzeń, o kwotę stanowiącą iloczyn wskaźnika wzrostu cen w poprzednim kwartale i współczynnika 0,8 oraz stawek przysługujących pracownikowi w pierwszym dniu miesiąca rozpoczynającego poprzedni kwartał, z zastrzeżeniem ust. 2-6 oraz art. 21.
2.
Podwyższaniu nie podlegają:
1)
składniki wynagrodzenia, których wysokość jest powiązana z ceną określonego towaru (usługi) lub towarów (usług), a w szczególności deputaty i inne świadczenia w naturze oraz ekwiwalenty pieniężne za te deputaty,
2)
składniki wynagrodzenia, których wysokość jest ustalana w relacji do innego podwyższonego składnika wynagrodzenia lub do najniższego wynagrodzenia,
3)
wynagrodzenia wypłacane z zysku.
3.
Zasady wzrostu wynagrodzeń, o których mowa w ust. 1 i 2 oraz art. 21, są ustalane z uwzględnieniem posiadanych przez zakłady pracy środków finansowych. Jeżeli wymaga tego sytuacja finansowa zakładu pracy, ustala się współczynnik niższy od określonego w ust. 1 oraz w art. 21.
4.
Wzrost wynagrodzeń z tytułu wzrostu cen w III kwartale 1989 r. następuje przez podwyższenie stawek poszczególnych składników wynagrodzenia przysługujących pracownikowi w dniu 1 października 1989 r. o kwoty stanowiące iloczyn wskaźnika indeksacyjnego w III kwartale 1989 r. oraz stawek przysługujących pracownikowi w dniu 30 czerwca 1989 r., powiększonych o kwotę ustaloną zgodnie z ust. 1.
5.
Wzrost wynagrodzeń, o którym mowa w ust. 4, dotyczy pracowników, których procentowy wzrost wynagrodzeń w III kwartale 1989 r. związany z podwyższaniem stawek poszczególnych składników wynagrodzenia oraz z wprowadzeniem nowych składników wynagrodzenia bez uwzględnienia dodatków z tytułu wzrostu cen artykułów żywnościowych był niższy od wskaźnika indeksacyjnego.
6.
Stawki poszczególnych składników wynagrodzenia pracowników, o których mowa w ust. 5, podwyższa się w taki sposób, aby ich wynagrodzenia w październiku 1989 r. wzrosły w stopniu równym wskaźnikowi indeksacyjnemu cen w III kwartale 1989 r., ustalonemu w sposób, o którym mowa w ust. 7.
7.
Wskaźnik indeksacyjny, o którym mowa w ust. 4-6, ustala się jako różnicę wskaźnika wzrostu cen detalicznych towarów i usług konsumpcyjnych w III kwartale 1989 r. i procentowej relacji należnego za wrzesień 1989 r. średniego dodatku z tytułu wzrostu cen artykułów żywnościowych poza używkami, do przeciętnego wynagrodzenia w pięciu podstawowych działach gospodarki w czerwcu 1989 r. obciążającego koszty.

 

1.
Wzrost wynagrodzeń z tytułu wzrostu cen w IV kwartale 1989 r. następuje według zasad ustalonych w ust. 2-5.
2.
Wzrost wynagrodzeń w listopadzie 1989 r. następuje przez podwyższanie stawek poszczególnych składników wynagrodzenia oraz dodatku z tytułu wzrostu cen artykułów żywnościowych, przysługujących pracownikowi w dniu 1 października 1989 r., o kwotę stanowiącą iloczyn wysokości tych składników i dodatku oraz wskaźnika wzrostu cen w październiku 1989 r., skorygowanego współczynnikiem 0,8.
3.
Wzrost wynagrodzeń w grudniu 1989 r. następuje przez podwyższanie stawek poszczególnych składników wynagrodzenia oraz dodatku z tytułu wzrostu cen artykułów żywnościowych, przysługujących pracownikowi w dniu 1 listopada 1989 r., o kwotę stanowiącą iloczyn wysokości tych składników i dodatku oraz wskaźnika wzrostu cen w listopadzie 1989 r., powiększonego o prognozowany wskaźnik wzrostu cen w grudniu 1989 r. i skorygowanego współczynnikiem 0,8.
4.
Wzrost wynagrodzeń w listopadzie i grudniu 1989 r. może nastąpić również przez podwyższanie łącznego wynagrodzenia przysługującego pracownikowi, z uwzględnieniem ust. 2 i 3.
5.
Podwyżki stawek wynagrodzenia i dodatku z tytułu wzrostu cen artykułów żywnościowych, przyznane pracownikowi z dniem 1 października 1989 r. lub po tej dacie według innych zasad niż określone w ust. 2-4, w art. 2 ust. 6 oraz w art. 3 ust. 4, są traktowane jako zaliczki na poczet podwyżek wynagrodzeń, o których mowa w ust. 1-4.
6.
Przy podwyższaniu wynagrodzeń według zasad określonych w ustępach poprzedzających można nie stosować art. 4.

 

1.
Wskaźnikiem wzrostu cen, o których mowa w art. 2, jest wyrażony procentowo wzrost średniego poziomu cen między ostatnimi miesiącami dwóch kolejnych kwartałów poprzedzających kwartał, w którym następuje wzrost wynagrodzeń, z zastrzeżeniem ust. 4.
2.
Prezes Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej "Monitor Polski" ogłosi nie później niż do 20 października 1989 r. wysokość wskaźnika indeksacyjnego, o którym mowa w art. 2 ust. 7.
3.
Prezes Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej "Monitor Polski" ogłosi wysokość wskaźnika wzrostu cen w październiku i listopadzie 1989 r. oraz wysokość prognozowanego wskaźnika wzrostu cen w grudniu 1989 r., odpowiednio w terminie do 20 listopada i 20 grudnia 1989 r.
4.
Wzrost cen artykułów żywnościowych, poza używkami, za sierpień i wrzesień 1989 r. zostanie wyrównany w pełni i kwotowo. Wysokość i termin wypłaty dodatków wyrównawczych do kwot już wypłaconych z tego tytułu ustalone zostaną w odrębnych przepisach podjętych po porozumieniu z ogólnokrajowymi organizacjami międzyzwiązkowymi.

Ustalanie wzrostu wynagrodzeń następuje:

1)
w zakładzie pracy stosującym zakładowy system wynagradzania w drodze zmiany porozumienia o wprowadzeniu zakładowego systemu wynagradzania, w trybie przewidzianym w art. 6 i 26 ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. o zasadach tworzenia zakładowych systemów wynagradzania (Dz. U. z 1988 r. Nr 28, poz. 196 oraz z 1989 r. Nr 35, poz. 192),
2)
w zakładzie pracy nie stosującym zakładowego systemu wynagradzania, w trybie obowiązującym przy ustalaniu wynagrodzeń pracownikom tego zakładu.

Przepisy art. 1-4 stosuje się odpowiednio do wykonawców pracy nakładczej.

 

1.
Rada Ministrów określi wysokość i zasady ustalania norm wynagrodzeń stanowiących koszty uzyskania przychodów w sposób umożliwiający dokonanie wypłat wynagrodzeń zgodnie z przepisami niniejszej ustawy bez powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym.
2.
Zakłady pracy, z zastrzeżeniem ust. 3, w których faktyczne wypłaty wynagrodzeń obciążających koszty IV kwartału w 1989 r. przekroczą kwotę wynagrodzeń ustaloną zgodnie z ust. 4, odprowadzają do budżetu centralnego na rachunek właściwych urzędów skarbowych:
1)
kwotę stanowiącą równowartość kwoty przekroczenia, jeżeli przekroczenie to mieści się w granicach 20%,
2)
dwukrotność kwoty przekroczenia, jeżeli jest ono wyższe od 20%.
3.
Zakłady pracy, w których poziom średniego miesięcznego wynagrodzenia bez nagród i premii z zysku będzie w IV kwartale:
1)
niższy od 50% przeciętnego wynagrodzenia w pięciu podstawowych działach gospodarki narodowej za październik i listopad br., odprowadzają 50% kwoty przekroczenia ustalonego zgodnie z ust. 4,
2)
stanowił powyżej 50% do 100% przeciętnego wynagrodzenia w pięciu podstawowych działach gospodarki narodowej za październik i listopad br., odprowadzają 75% kwoty przekroczenia ustalonego zgodnie z ust. 4.
4.
Kwotę wynagrodzeń, o której mowa w ust. 2, ustala się jako sumę:
1)
trzykrotnej kwoty wypłat wynagrodzeń obciążających koszty września 1989 r. powiększonej o wypłaty wynagrodzeń za III kwartał, zgodnie z art. 2 ust 6,
2)
kwot wynagrodzeń odpowiadających iloczynom wskaźnika wzrostu cen detalicznych towarów i usług konsumpcyjnych w poszczególnych miesiącach IV kwartału 1989 r., skorygowanego współczynnikiem 0,8, i kwoty wynagrodzeń za wrzesień 1989 r. ustalonej zgodnie z pkt 1,
3)
kwoty wynagrodzeń do wysokości nie wykorzystanej normy wynagrodzeń w IV kwartale 1989 r.
5.
Wpłaty zaliczki kwoty przekroczenia, o której mowa w ust. 2, dokonuje się z dochodu po pomniejszeniu o podatek dochodowy, w terminie do dnia 28 grudnia 1989 r., a ostatecznie w wysokości różnicy między kwotą należną a kwotą wypłaconej zaliczki w terminie sporządzenia bilansu i rachunku wyników.
6.
Minister Finansów wprowadzi wzór rozliczenia wypłat wynagrodzeń i kwoty przekroczenia, o których mowa w ust. 2.
7.
Do kwot przekroczeń, o których mowa w ust. 2, nie mają zastosowania przepisy art. 8 i 31 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych (Dz. U. Nr 27, poz. 111, z 1982 r. Nr 45, poz. 289, z 1984 r. Nr 52, poz. 268, z 1985 r. Nr 12, poz. 50, z 1988 r. Nr 41, poz. 325 oraz z 1989 r Nr 4, poz 23, Nr 33, poz. 176 i Nr 35, poz. 192).

Kwota najniższego wynagrodzenia ustalona na dzień 1 lipca 1989 r. podlega podwyższeniu z dniem 1 października 1989 r. z tytułu wzrostu cen detalicznych towarów i usług konsumpcyjnych o kwotę stanowiącą iloczyn tego wynagrodzenia i wskaźnika indeksacyjnego, o którym mowa w art. 2 ust. 7.

Podwyższeniu podlegają minimalne ceny skupu produktów rolnych, co kwartał, tak aby w 1989 r. nastąpił pełny parytet dochodów ludności rolniczej i nierolniczej.

W ustawie z dnia 26 stycznia 1984 r. o zasadach tworzenia zakładowych systemów wynagradzania (Dz. U. z 1988 r. Nr 28, poz. 196 oraz z 1989 r. Nr 35, poz. 192) w art. 2 w pkt 1 wyrazy "obowiązujące w dniu 1 stycznia danego roku" skreśla się.

W ustawie z dnia 31 stycznia 1989 r. o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w sferze budżetowej (Dz. U. Nr 4, poz. 24) w art. 4 dodaje się ust. 3 w brzmieniu:

"3. Rada Ministrów dokonuje zaliczkowego zwiększenia środków na wynagrodzenia w sferze budżetowej w okresach kwartalnych. Środki te podlegają rozliczeniu w terminach określonych w ust. 1 i 2."

Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia i ma zastosowanie do ustalania przysługującego pracownikom wzrostu wynagrodzeń od dnia 1 lipca 1989 r.

1 Art. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 16 października 1989 r. (Dz.U.89.56.330) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 października 1989 r.
2 Art. 21 dodany przez art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 16 października 1989 r. (Dz.U.89.56.330) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 października 1989 r.
3 Art. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 3 ustawy z dnia 16 października 1989 r. (Dz.U.89.56.330) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 października 1989 r.
4 Art. 6 zmieniony przez art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 16 października 1989 r. (Dz.U.89.56.330) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 października 1989 r.
5 Art. 7 zmieniony przez art. 1 pkt 5 ustawy z dnia 16 października 1989 r. (Dz.U.89.56.330) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 października 1989 r.