Podwyższenie podatku spożywczego od cukru na obszarze Rzeczypospolitej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1923.59.419

Akt utracił moc
Wersja od: 15 czerwca 1923 r.

ROZPORZĄDZENIE
RADY MINISTRÓW
z dnia 7 czerwca 1923 r.
w sprawie podwyższenia podatku spożywczego od cukru na obszarze Rzeczypospolitej.

Na zasadzie postanowienia art. 1 i 2 ustawy z 10 maja 1921 r. (Dz. U. R. P. № 41, poz. 243) i art. 1 oraz 3 ustawy z 16 marca 1923 r. (Dz. U. R. P. № 30, poz. 183) o regulowaniu podatków od spożycia, zużycia względnie produkcji na obszarze Rzeczypospolitej zarządza się co następuje:
Ustanowiony w § 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 26 marca 1923 r. (Dz. U. R. P. № 32, poz. 211) podatek spożywczy od cukru podwyższa się z dotychczasowej kwoty 150.000 mk. na 280.000 mk. od 100 kg. cukru wagi netto.
Minister Skarbu uprawniony jest a) do zwolnienia cukru wywożonego zagranice Rzeczypospolitej w stanie naturalnym lub w przetworach cukrowych w całości lub w części od podatku przewidzianego w § 1 rozporządzenia, b) do odroczenia na 3 miesiące płatności podatku przewidzianego w § 1 rozporządzenia przypadającego od cukru spożytego na obszarze Rzeczypospolitej.
Wszelkie zapasy cukru znajdujące się poza magazynami z nieopodatkowanym cukrem w cukrowniach w ilości 100 kg. i wyżej podlegają ogłoszeniu celem dodatkowego opodatkowania w ciągu 5-ciu dni wedle stanu w chwili ogłoszenia niniejszego rozporządzenia.
Niezgłoszenie posiadanego zapasu cukru w całości lub w części w terminie oznaczonym w § 3 celem dodatkowego opodatkowania podpada ukaraniu wedle przepisów obowiązujących w poszczególnych dzielnicach o wywozie cukru z magazynów cukrowni bez dopełnienia przepisanych formalności i opłacenia przypadającego podatku spożywczego.
Moc obowiązującą niniejszego rozporządzenia rozszerza się również na obszar Województwa Śląskiego.
Wykonanie niniejszego rozporządzenia porucza się Ministrowi Skarbu.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.